Zondag 11 september, Barichara.
Als je denkt dat het niet mooier of beter meer gaat worden. En als je dan nog verrast wordt en met verwondering rond loopt, dat precies is Barichara.
Vandaag hebben we dat mogen ontdekken.
In 2019 werden de afleveringen van het tv programma "Wie is de Mol" opgenomen in Colombia. Een van die afleveringen is gefilmt in Barichara. Zo mooi, zo indrukwekkend, zo pittoresk. Meteen toen kwam het al binnen! Precies zo'n plek van daar moeten we beslist heen! Oke, vele busuren later zijn we nu dus hier om het met onze eigen ogen te zien. En het valt zeker niet tegen, het plaatje is compleet.

We worden nog steeds bizar vroeg wakker. Het wordt langzaam lichter, de vogelgeluiden klinken prachtig.
Om 6 uur buiten zitten met een kop thee in de hand. De vogels zingen, een kat zit op het dak naar die vogels te loeren. Je komt helemaal tot rust hier. Lekker tranquillo.
Om 8 uur heeft Luz het ontbijt klaar. Gebakken eitjes, sterke koffie, yucca broodjes en andere broodjes. Verse ananas en sap van de boomtomaat. Echt nooit van gehoord. Ze laat er eentje zien.
Het is lekker zitten zo buiten onder het afdakje van de casa. Lianne knoopt een praatje aan met een Argentijn. Hij heeft een Colombiaanse vriendin en ze wonen in Bogota. Over de diversiteit van de natuur hier, en over Reina Maxima. Hoe leuk!

Na het ontbijt gaan we op pad. Er zitten 3 grote zwarte gieren op het dak van een huisje. Bizar!
We hebben een plattegrond en we gaan alle omcirkelde plekjes af. De verschillende kerkjes en natuurlijk de catedral de la Inmaculada Concepción.
Een fors bouwwerk van okerkleurige stenen. De kerk is populair en er wordt nog volop gebeden. Compleet met een gouden altaar die zie je hier best veel.
We lopen ook even het kerkhof op naast de Capilla de Jesus. Bomvol, uitbundig, kleurrijk en overal bloemen. Opvallend is dat mensen worden herinnerd om hoe ze waren. Op de graven zie je terracotta hoeden, naaimachines, sigaren. Heel bijzonder. Er is zojuist een begrafenis gaande. Op zondag, de mensen applaudiseren bij het graf. Dat kennen we niet.
Door naar twee uitzichtspunten, miradores.
Je kijkt heel ver weg een canyon in. Er zweven heel wat roofvogels boven de canyon. Ook zien we mooie vogels waaronder een felle blauwe.

Bij de capilla Santa Barbera kopen we een tinto bij een stalletje.
En bij een ander stalletje de bijzondere specialiteit van dit dorp "hormigas culonas" gefrituurde dikbilmieren. Zo'n kans moet je gewoon nemen! Eerst mogen we er ieder eentje proeven, lekker crispy met een beetje zoutige nasmaak. Helemaal niet verkeerd, gewoon niet teveel bij nadenken. We kopen een klein bakje "hormigas culonas" voor vanavond als late night snack.

We komen weer terug op het plein. Bij hetzelfde restaurant als gisteren genieten we van een groot glas vers koel sap. Michel van rood fruit. Lianne neemt een passiefruitsap. Heerlijk en ook weer op een balkonnetje met uitzicht. Nog een rondje door het dorp. Bij de bakkerij lunchen we met een kipempanada en een kokosbroodje. Ze hebben er ook goede koffie. Totale lunch voor 2 personen 13400 cop (3,25€).
Het wordt erg warm daarom nemen we een break bij ons zwembad. Beetje zwemmen, beetje lezen. Ook lekker.

In de avond lopen naar het centrum. Wat gek zo vroeg op de avond zijn er al veel restaurants dicht. Later blijkt dat de lunch hier veel belangrijker is dan het diner. Na de lunch gaan de restaurants met "comida typica" dus dicht en is er in de avond minder keuze.
We eten bij "Cocina VORO". We bestellen een papotas en een patacon. Ook lekker, met een biertje erbij.
Bij de casa nemen we koffie met een rolo de canela (kaneelrol). En daarna nog de lokale snack. Dat wordt smullen jongens!

Geschreven door BoschVertrekt