Vrijdag 9 juli, Hali. Vandaag is Ruben jarig. Wat raar dat we nu niet thuis zijn. Straks maar ff bellen. We gaan eerst ontbijten. De familie uit Taiwan is er ook. Ze hebben een grote elektrische (rijst) stoom pan meegenomen op reis, je kunt eigenlijk niet zonder toch? Ze koken hele exotische dingen, er komen allerlei zakjes met ingrediënten uit een shopper.
Wij smeren een boterham. Verschil moet er zijn.
De vader van het gezin vertelt enthousiast dat hij naar de Keukenhof is geweest. Alleen het was koud en de tulpen waren nog niet open. Das jammer natuurlijk. Hij is ook enthousiast over een national park in the USA waar ze nu wonen. Het Glacier NP, das "maar" op 3 uur vliegen van waar ze wonen, dichtbij dus. Hij laat er honderden foto's van zien.
Wij gaan vertrekken naar de gletscher hier vlakbij, is maar 10 minuten rijden.
Eerst naar Diamond beach. Dat is een zwart strand waar de stukken ijs van het gletschermeer Jokulsarlon op het strand worden geworpen door de golven. Ze schitteren als diamanten vandaar de naam. Prachtig die grote stukken ijs!
Via de rivier lopen we naar het meer. Boven ons krijsende meeuwen en een enkele big "skua", grote jager. Hij pikt de vis van de meeuwen.
In de rivier stukken ijsberg, vrolijk dobberen richting zee.
Jokulsarlon is een heel groot gletschermeer, met hele grote ijsbergen. Heel blauw water, ijs en ijskoud natuurlijk! Hier en daar een zwemmende zeehond tussen de ijsschotsen. Het is adembenemend mooi!
Je kunt hier een boottour maken met een amfibie voertuig. Er passen veel makke schapen in zo'n bootje. Vanaf de rand van het meer heb je ook al 'n meer dan prachtig gezicht op het meer en de ijsschotsen zijn dichtbij.
We blijven een hele tijd kijken bij het meer. De zon schijnt maar het waait als een gek. Daardoor krijg je koude handen.
Na een hele tijd rijden we verder naar het andere gletschermeer waar we gisteren ook al waren, Fjallsarlon. Hier warmen we op bij het Frost Restaurant. Het waait hier ook bijna niet. Er is ook een bus aangekomen. Een dagtocht vanuit Reykjavik om de ijsschotsen te zien hier. Daar moet je dan wel 15 uur reistijd en 200 US $ per persoon voor over hebben. Een belachelijk hoge prijs, de bus zit vol Amerikanen zeggen 2 meisjes die we kort spreken. Wij zitten op 10 minuten rijden hier vandaan. Tis maar hoe je je dagen inpland.
We nuttigen onze lunch aan de Fjallsarlon, en het uitzicht is subliem. De gletscher ligt hier veel dichterbij dan bij Jokulsarlon. De ijsschotsen zijn wel kleiner hier. Allebei zeer de moeite van een bezoek waard. Het meer is constant in beweging, elke dag is het uitzicht hier weer anders.

In de avond gaan we uit eten in het restaurant hier tegenover. Michel neemt een lamsschotel (halalamb) en Lianne een visstoof schotel (plokkfiskur). Het smaakt heerlijk, we hebben er van genoten!

Geschreven door BoschVertrekt