Maandag 13 maart, Amman. Goed geslapen, en das geen wonder. Van reizen en vliegvelden wordt je moe. We zijn al vroeg op, vanaf 7.30 uur kan je ontbijten. Met filterkoffie (altijd goed toch!), brood, cake, falafel, gekookte eieren, harde zoute kaas, en hummus. Tomaat, komkommer en olijven. We denken dat dit een typisch Jordaans ontbijt is, en het is prima. Er is ook een Nederlandse groep uni studenten uit Rotterdam. Zij studeren rechten, en gaan hier onder andere verschillende advocaten kantoren bezoeken. Hoe leuk is dat als je als student zulke reisjes mag maken!

Na het ontbijten nemen wij een taxi naar de citadel aangezien deze op de "hoogste heuvel" van Amman zou liggen. Hadden we achteraf ook best te voet gekund.
We laten hier voor het eerst onze Jordan pass scannen. Vanaf nu kunnen we 14 dagen veel bezienswaardigheden bezoeken zonder entree te hoeven betalen. Onze pas kost 75 jod (105€) per persoon, en dat is inclusief ons visum (40 jod) en 2 dagen Petra. Losse dagkaarten voor Petra kosten 50 jod per dag, dus de aanschaf van een Jordan pass is dus zowieso een goede investering.
De citadel is een ommuurd groot complex met restanten van tempels waarvan de Hercules tempel de belangrijkste is. Ook staan een heel goed bewaard oud Omajjaden paleis. Wat vooral ook erg mooi zijn, zijn de uitzichten over Amman. Al die blokkendozige huizen met vensters, typisch een midden oosten stad! Ook zien we nog mooie vogeltjes en een grote hagedis bij de citadel
Op het complex staat het Archeologisch Museum. Het staat vooral heel vol met archeologische vondsten, waaronder het pronkstuk, een twee koppig beeld van klei uit Ain Ghazal.
Deze beeldjes die we later ook nog zien in het Jordan Museum zijn zo'n 9500 jaar oud. Bijzonder!

Het is erg druk met tourgroepen bij de citadel. Wij lopen naar beneden en kopen koffie in een heel klein tentje. Vers bereid, en moet je eens ruiken voor je proeft zegt de man. Echt heerlijk, vaag bekend... wacht eens er zit kardemom in net als in Oman! Lekker voor Lianne, iets minder voor Michel, voor hem hoeft dat niet persé.

We lopen recht op het Romeins theater, wat we van boven af al zo mooi konden zien liggen! Het is inmiddels al goed heet geworden. Het theater uit de 2e eeuw is prachtig bewaard gebleven.
De zon schijnt er op het podium maar nooit in de ogen van de bezoekers. Bij het theater zijn 2 kleine musea, het Folklore museum, en het Museum of popular traditions. Ze zitten ook in de Jordan pass, en zijn heel leuk om even doorheen te lopen.

Tijd voor lunch, en dan is er toch een adresje wat je niet mag missen. Hashem restaurant serveert de beste falafel (gefrituurde gekruide kikkererwten balletjes) van heel Amman. Het is er een drukte van belang. Maar we vinden een tafeltje. Natuurlijk bestellen we er falafel, ook nog gevulde falafel, verse hummus, en een salade van aardappel en ei. Ieder nog een thee erbij. Het smaakt heerlijk, er zitten ook veel locals, altijd ee77n goed teken. We eten er voor 5 jod (6,50€) met 2 personen.
Door de bazar, allerlei trappen op, want ja Amman ligt op 19 heuvels. Dan staan we in de bekende al-Rainbow street. Het was een hele klim, en als we het nog eens moesten doen dan zouden we het overslaan. Een overschatte plek, niet heel bijzonder eigenlijk. Een aantal hippe dure tentjes maar verder de moeite niet.

Alle trappen weer de heuvel af, en dan staan we weer in de drukte. Verder naar het Jordan museum, niet inbegrepen in de pass. De entree van 5 jod zeker waard! Ook hier zien we de 2 hoofdige kleibeeldjes uit Ain Ghazal, maar ook een andere topper: de Dode zee -rollen. Gevonden door een bedouin in een grot bij de Dode Zee. De bijzonderste waren de rollen van koper. Ze zijn hier prachtig uitgestald!
Na een dik uur zijn we er klaar mee, 4 museums op 1 dag is wellicht ook een beetje veel!

Door de souq lopen is altijd een traktatie voor je ogen. Al het kleurrijke groente en fruit. Maar ook de noten en kruiden. Ja, ik heb de enorme kaneelstokken al gezien die ik weer mee naar huis ga nemen om te koken.
Een deel van de souq is met kooitjes met duiven, eenden, ganzen en vogeltjes. Met veel te veel in een kooitje gepropt natuurljjk, maar dat is hoe het hier nou eenmaal gaat.

Nog een koffie bij een van de weinige koffie tentjes, want we hebben er dorst van gekregen.
In de avond lopen we nog even langs het theater. Het is gesloten maar er is volop actie op het plein ervoor. Voetballende jongetjes, flanerende families, en er is verkoop van ballonnen met knipperlichtjes.
We gaan eten bij het "Jafra" restaurant. Mooi gezellig restaurant. Naast ons zit een dame op leeftijd alleen te waterpijpen. Ze bestelt er lekkere hapjes bij. Ze heeft groot gelijk.
Michel eet kipspiezen, Lianne neemt een soepje. Haar nagerecht koopt ze bij "Habibah sweets", het heet "knafeh", een soort verse kaas met zoete toplaag met pistache. Typisch jordaans zoet gerechtje. Heerlijk!

Dan slenteren we weer langzaam naar het hotel. Het is druk, iedereen is bezig met de avond-slenter-gang. Het gaat erom te zien en gezien te worden.
Wij slenteren niet veel verder meer, we hebben tenslotte al ruim 16 km gelopen vandaag.

Geschreven door BoschVertrekt