Maandag 12 september, Barichara.
Luz heeft haar uiterste best gedaan op verse mais arepas. Een soort platte koeken ze zijn nog warm. Lief van haar maar morgen toch liever weer brood. Vandaag gaan we iets leuks doen. We gaan de camino lopen van Barichara naar het dorpje Guane.
De camino real zoals het pad officeel heet. De route is 5,5 km en voert vooral bergaf met 4 relatief korte stijgingen.
Her eerste stuk gaat redelijk stijl naar beneden. Bijna de hele camino is "verhard" met keien van ongelijk formaat. Soms zijn die stenen wel handig, soms breek je er bijna je nek over. Deze camino verbindt de dorpen Barichara en Guane.
Guane ligt diep in het dal, het is een piepklein dorpje met hooguit een paar honderd inwoners.

Na het ontbijt maken we ons klaar om te vertrekken. Goede wandelschoenen zijn eigenlijk wel essentieel op deze trail.
Een grote steen markeert de start van de wandeling en deze is eigenlijk dichtbij de twee miradores (uitzichtpunten) waar we gisteren waren.
Het grootste gedeelte van de trail loop je op een pad met links en rechts van je grijze muurtjes met stapelstenen.
Steeds hoor je onderweg vogels kwetteren in de bomen. Twee vogels sprongen er voor ons uit. Een grote zwarte gier kwam heel dicht over zweven. En in een boom zat een hele grote vogel op robuuste poten. Toen hij ons zag vluchtte hij direct weg een dicht bladerdak in. Dus helaas alleen zijn achterwerk gefotografeerd. Hij leek een beetje op een fazant.
Wat zagen we wel goed?
Echt honderden vlinders in alle kleuren die je je maar voor kunt stellen. Ze vliegen voor je uit. Of hoppen van bloem tot bloem, echt een leuke ervaring tijdens de wandeling.
Ook diverse hagedissen waaronder een hele grote van wel bijna een meter lang. Hij vlucht direct achter het stapelstenen muurtje. De grootste was niet de mooiste, dat is namelijk een prachtig blauw groen gekleurde.
Onderweg passeren we een aantal koeien. En op het einde een kudde geiten met hoeder.

Onderweg prachtige vergezichten over de canyon en soms vangen we een glimp op van de Rio Suarez beneden.
Het jammere van deze trail is dat je zo op moet letten waar je je voeten neer moet zetten, dat je echt tijd moet maken om van de omgeving en de natuur te genieten.
Wij lopen de camino in ruim 2,5 uur inclusief een korte rustpauze voor water en een zakje noten.
Je loopt het dorpje Guane van bovenaf binnen. Guane beschikt over een zeer grote kerk voor zo'n gehucht. Er zit een grote klokkentoren aan vast gebouwd.
In een cafeetje bestellen we een glas vers sap. Lianne neemt passievrucht, Michel een glas "lulo" sap. Geen idee wat het voor fruit is. Het sap is groenig en smaakt friszuur.

We nemen de Cotrasangil bus van 13.15 die om 13.08 al vertrekt.
Je kunt hier voor 3.000cop (0.75€) met de bus terug naar Barichara in slechts 20 minuten. Super handig!
In het dorp willen we wat eten. Bij restaurany "al Tiesto" is het gezellig druk, laten we hier maar aanschuiven.
We hebben niet direct in de gaten dat het hier een groepsreis van een bus is.
Een hele bus vol, compleet met babies en luidruchtige kinderen. Iets met ecotours. We bestellen een "comida typica", Michel pechuga en Lianne croquetas, wat later een soort vega linzenburger blijkt te zijn. Omdat heel die bus dus voorrang heeft zitten we best lang te wachten. We krijgen wel vast een drankje een soort ranja. Iets anders wordt hier ook niet geschonken.
Het eten smaakt wel heel goed, gelukkig maar na zo lang wachten.

De papier makerij blijkt nog steeds dicht en gaat pas na 15 uur weer open. Nou het zwembad en de hangmatten lonken. Dus die papiermakerij die laten we voor wat het is.
We hebben de casa voor onszelf, hoe heerlijk is dat!
In de avond eten we nog een lichte maaltijd bij de bakkerij met een koffie erbij.
Terug bij de casa pakken we de rugzakken zover als mogelijk in.
En dan nog even buiten hangen op de patio. De vleermuizen scheren over het zwembad. Onze laatste avond in Barichara het droomdorpje.

Geschreven door BoschVertrekt