Vrijdag 8 oktober, Potamitissa.
We hebben hemels geslapen in ons hemelbed. Wel onder een lekker cozy dekbed want hoewel het in de bergen ook overdag rond de 32°C wordt, koelt het in de avond en nacht toch flink af.
Ontbijten kan je vanaf 8 uur, en wij zijn vandaag de eerste klanten. Het ontbijt is simpel maar goed. Sapje, verse koffie, eitje en brood met diverse vleeswaar. Ook scoren we een soort dikke joghurt met muesli.

Net na 9 uur tuffen we aan. Eerst die steile afdaling, dat gaat maar net goed. Betonmuur op links kwam wel erg dicht bij ineens. Eenmaal beneden in centre-ville buigen we naar links. We gaan naar een beroemd dorp op ongeveer 1,5 uur rijden. Niet dat de afstand nou zo enorm is, maar het schiet voor geen meter op die bergweggetjes. We komen door een gebied waar het flink heeft gefikt. Compleet verbrande hellingen, hele olijfboomgaarden zwart gebladerd. Bergen achter elkaar, alles verbrand. Daarna wordt het weer frisgroen. We stoppen bij een klooster, het Agios Minas monastery. Bij de ingang al direct een bord met verboden. Geen vrouwen met broeken! Geen lange en geen korte. Er zijn gelukkig wikkelrokken te leen! Niet erg charmant, maar goed we mogen er in.
Prachtige kerk met veel afbeeldingen van heiligen, veel goud, en abnormaal grote prachtige kristallen kroonluchters. Wel bijzonder dat de poetsvrouwen wel 'n lange broek aan mogen.
We zien 1 non, er wonen er 10.

Na al dit moois rijden we verder naar het dorp Lefkara. Bekend om zijn kantwerk en zilverwerk. Al direct bij de ingang zitten er al vrouwtjes buiten op straat ijverig te borduren. Heel kunstig priegelwerk. Natuurlijk hebben ze stuk voor stuk ook 'n winkeltje waar al dat mooie kantwerk te koop is. Het heeft wel wat hoor die vrouwtjes op straat aan het werk.
Er is ook 'n kerk, the Church of the Holy Cross. Wederom een juweeltje. Met lichtblauw sterren plafond en 'n geweldige kleurrijke tegelvloer. Van buiten helder wit met barokke versiersels doet de kerk bijna Zuid-Amerikaans aan.

Een terrasje tegenover de kerk verkoopt heerlijke limonade met citroen en munt. We horen erg veel russisch om ons heen, dit dorp is blijkbaar in trek bij het Russisch publiek. Nederlanders daar in tegen horen we vandaag geen enkele! Ook fijn!
De drukte hier valt nogal mee. Het dorp is erg pittoresk, veel blauwe deurtjes en vensters en bloeiende planten. Ook overal grote plakkaten met foto's van vroeger, van de borduursters. Erg nostalgisch en leuk.
We eten in de Coffee Yard. Een salade en 'n pizza, elk de helft.

Via de kustweg en Lemesos rijden we terug naar boven. Naar het dorp Laneia, wat het meest pittoreske en mooiste dorp van het Troodos gebergte zou zijn.
Niks is minder waar, wij stemmen daar volledig mee in! Behalve mooie steegjes vol uitbundig bloeiende felroze bougainville, en oude dorpsfotos hebben ze hier nog iets anders: 3 mini museumpjes over oude ambachten. Wijnpers/wijnmakerij, schoenmaker, en molenstenen. Je loopt zo door zo'n huisje erin en aan de achterkant er uit. Heel leuk gedaan! Bij 't dorpscafé onder een schaduwrijke boom is het vervolgens erg goed toeven. Een witte wijn uit de regio en de plaatselijke specialiteit: een semi gedroogd fruitrolletje in siroop. Apart, en smakelijk! Michel aan de cola zero want er moet nog een klein stukje gereden worden.
Op ons balkon vangen we de laatste zonnestralen. Ff niks, das ook best fijn!

In de avond eten we bij Ambelikos agrohotel. Michel een joekel van een forel, en Lianne kipspiezen. Een zoet nagerechtje maakt het dineetje compleet. In de avond nog even beeldbellen met schoonzoon Erik die vandaag jarig is.

Geschreven door BoschVertrekt