Vrijdag 9 december, Pristina. Op tijd uit de veren. De wekker gaat maar het is nog pikdonker. Het licht en de wifi doet het niet. Oké, de stroom is blijkbaar uitgevallen. Buiten is het wel licht. Oke, eerst maar ontbijten. Er staat een mooi buffetje, compleet met zelfgebakken vijgentaart van het huis en een soort puddingkjes. Lekker lekker. We mogen ook nog eieren bestellen en er komt een bord versgesneden fruit. Erg lekker maar veel te veel. Lianne wil nog een rondje dorp doen, Ruben blijft liever nog even in het hotel.
Eerst naar de grote Kings Moskee. Een prachtige moskee met mooi houtsnijwerk. Nu ben ik van harte welkom zelfs een hoofddoek is niet nodig. Op mijn dooie gemak bekijk ik de moskee, ik ben de enige bezoeker.

Daarna klim ik omhoog de historische wijk Mangalem in, waar we ook slapen. Smalle trappetjes voeren je omhoog door smalle steegjes. Prachtige oude deuren, en muurtjes met gestapelde verspringende dakpannen. Het is er zowat uitgestorven. En van een verstilde schoonheid. Tussen de Ottomaanse huizen door zie je de overkant, de eveneens historische wijk Gorica. De rivier de Osum kabbelt er rustig tussendoor. Het is prachtig weer, de zon schijnt volop en zal de 19 graden aantikken vandaag. Het kan bijna niet beter.

Maar goed we hebben vandaag een reisdagje, dus iets na half 10 gaan we van start. Bij de brug zouden bussen voorbij komen. De eerste de beste bus is al bingo, die gaat inderdaad naar de terminal van Berat. Kosten 30 lek (0,25€), das een democratischere prijs dan die taxi die ons gisteren vervoerde.
Goed, we zijn nog geen 10 seconden op de terminal of we zitten al zo goed als in de minibus naar Tirana. En de bus vertrekt klokslag 10.00 uur. Er is volop plek in de minibus en daar gaan we. Twee uur later stappen we uit op de grote terminal van Tirana. Er is daar tegenover een groot luxe winkelcentrum met een grote koffietent / lunchroom. Op ons gemak lunchen we daar.

Nu nog naar de internationale busterminal zien te komen. Het wordt een taxi. Vanaf dit internationale busstation kan je werkelijk alle kanten op. Naar Dusseldorf, Brussel of noem het maar op. Wij reizen naar Pristina in Kosovo. De bus vertrekt om 14 uur en de reis zal 4 uur duren.
Eerst de stad uit, langs het vliegveld en dan slingeren we langzaam richting de echt hoge bergen. Het is een prima autosnelweg met tolpoortjes. De bus zit redelijk vol en steeds stappen er mensen in of uit. Onderweg is het uitzicht fantastisch, hele hoge bergen en de allerhoogste hebben een besneeuwde top. Hele blauwe riviertjes, een groot meer en berghellingen met bomen in oranje herfsttooi. Gewoon heel erg mooi.
Bij de grens van Albanië met Kosovo worden de paspoorten en id-kaarten opgehaald en 10 minuten later komt de hele stapel weer terug en mogen we door.
Iets na 6 uur rijden we het busstation van Pristina binnen.
Die naam kennen we alleen van vroeger, van het nieuws en van de oorlog daar. De Kosovo oorlog met Servië in '98/'99. Nu erkennen 101 ( van de 193)VN landen, waaronder Nederland Kosovo als onafhankelijk land. De landen-app niet, anders was Kosovo het 61e land geweest van Lianne. Toch wel een beetje jammer! Kosovo, een land dat eigenlijk niet eens officieel bestaat, daar wil je natuurlijk ook zijn geweest!

Vanaf het busstation nemen we een taxi naar het hotel. Er is niemand aanwezig maar we mogen sleutel 203 achter de balie pakken.
Daarna gaan we er als een haas vandoor.
Snel eten. Bij restaurant Princesha Greca een complete maaltijd met een halve liter bier binnen 30 minuten. Daarna snel op zoek naar een cafeetje met een tv. Want vandaag is de WK match Nederland tegen Argentina. Het cafe zit vol mannen en er mag blijkbaar ook binnen gerookt worden. Dat zijn we helemaal niet meer gewend. Het was een lange match. Net niet gehaald helaas. Er zullen er wel meer balen.

Geschreven door BoschVertrekt