Dinsdag 13, Laugar.
Hoewel slecht weer was voorspeld piept de zon al vroeg door de ramen. Het is gewoon een stralende dag. Niet geloven wat "weer online" voorspelt dus!
We genieten van al het lekkers bij het uitgebreide ontbijt bij Blabjorg guesthouse. Wat hebben we het hier fijn gehad, het was wederom een topadresje!
Om iets na 9 uur rijden we weg in Borgarfjörður Eystri. Want we hebben de nodige kilometers te gaan vandaag. Eerst terug naar Egilsstadir. Half uur verharde weg, en nog een half uur gravel weg. Maar men is bezig om ook de gravel te gaan asfalteren. Als je hier over enkele weken terug zou komen dan zoef je probleemloos over het asfalt naar de puffins toe.

Boodschappen doen, diesel tanken. Naar de bakker en naar de apotheek. Michel niest zich suf van de hooikoorts, daar verkopen ze vast wel iets fijns voor.

De afslag naar de Studlagil canyon gaat vrijwel direct over in bijzonder stoffige gravel weg. Kijk, das fijn, met nog 25 km voor de boeg.
De gravel stoft zo hard op dat je wel 100 meter afstand van je voorganger moet nemen anders heb je totaal geen zicht en is het stofhappen.
Dit gravel weggetje is drukker dan ringweg 1. Een onbeduidend afslagje, maar het leidt je naar iets bijzonder spectaculairs! Na 25 km waarvan het laatste stuk alleen voor 4x4 auto's is parkeren we op een druk veldje. Van daaruit is het een klein uur lopen naar de canyon. En dan, ineens is ie daar echt, de Studlagil.
Een canyon met donkere basalt zuilen, en blauwer dan blauw water. Een plaatje, echt betoverend mooi!
Je kunt de canyon van bovenaf bekijken. Opletten voor de afgronden! En via een steil paadje kan je ook tot beneden komen, bij het heldere snelstromende en ijskoude water.
De canyon is echt geweldig, het omweggetje zeker waard!
We stoffen weer terug naar de hoofdweg, ringroad 1. En dan is het een lang stuk rijden. Het landschap veranderd. Lagere bergen met geel bruine grassen begroeid. Hogere bergen met sneeuw. Kaal landschap en soms weer lupine velden. Geen dorpen, het landschap is desolaat.

En dan ineens een heel leuk huisje met een bord "coffee".
Een soort houten turf huisje met plaggen gras rondom opgestapeld. Superschattig. We doen een koffie ook al is het al 17 uur.
We knappen er van op.
Nu het laatste stuk nog. We passeren het geothermische veld "Hverir" (Namafjall). Op de rem, en afdraaien!
Hier hebben we over gelezen!
Vanaf de parkeerplaats sta je bijna direct op een houten uitkijkpunt boven een grote modderpoel. Alles ruikt enorm naar zwaveldampen. En alles borrelt, stoomt, pruttelt en blaast. Heerlijk! Ik houd hiervan!
De grond heeft alle tinten: roest, oranje, geel, crème naar groenig en bruin.
We lopen van modderpoel naar modderpoel. Alles pruttelt, grote, kleine en alles er tussenin.
De aarde leeft!
Je blijft foto's schieten, deze plek is onaards mooi.

Tegen 19 uur komen we aan bij onze cabin in Laugar. Heel compleet, en er is zelfs 'n hottub bij voor de 3 cabins samen. We blijven hier 4 nachten want de omgeving heeft veel te bieden.
We zitten laat aan het eten, op het menu staan verse rostirondjes, schnitzel en sla. We sluiten af met skyr met frambozen en bosbessen.

Geschreven door BoschVertrekt