Pink and grey

Colombia, Puerto Nariño

Zondag 15 maart, San Martin de Amacayacu. De morgenstond heeft goud in de mond! Dat vinden de talloze hanen hier in het dorp nu ook! Ze kraaien hun longen uit hun miezerige lijfjes. Als het al licht word vinden wij het ook welletjes. Echt heerlijk geslapen! Net zoals gisteren ontbijten we aan de lange tafel. Gewoon gezellig!
Daarna maken we ons op voor een dagje met de boot. Silvio is onze gids, een fijne rustige man van 39. Hij praat niet te snel en 95% van wat hij zegt begrijpen we. Jaja, de lessen conversatie Spaans beginnen hun vruchten af te werpen!

Eerst varen we een uur met de boot. De Amacayacu rivier af, en dan de grote brede Amazone rivier op. En al snel daarna zien we voor de 1e keer dolfijnen! Eentje komt recht omhoog het water uit. Het zijn jonge grijze dolfijnen, het zijn er 2.
We arriveren in Puerto Narino, een veel grotere plaats dan San Martin. Hier wonen 2600 mensen, 4x zoveel. En er komen meer toeristen. Er zijn verharde straatjes, overal zijn winkeltjes, enkele guesthouses /hotels. Puerto Narino is welvarender dat zie je zo. Ook hebben de mensen hier altijd stroom. We klimmen in de hoge uitkijktoren waar je niet alleen het dorp ziet maar ook de samenvloeiing van de rivieren van de Amazone. Een killer view!
We eten ergens een homemade ijsje van vers fruit. Lianne neemt maracuja en Michel een ijsje van acoi bessen. Het is gemaakt in een plastic bekertje met een schuin stokje erin. Het is niet alleen lekker fris (het is namelijk weer bloedheet), maar het is echt super lekker!

We varen nog 40 minuten verder naar het lago Tarapoto een groot meer. De oevers zijn weelderig begroeid in 50 tinten groen. Overal zijn vogels. Op de rivier echt heel veel aalscholvers die verschrikt opvliegen als we naderen. Maar ook de "Martin pescador", een grote blauwe ijsvogel die we vandaag diverse malen hebben gezien. Bij het boot dok bij het lago Tarapoto leggen we aan. Hier gaan we lekker zwemmen, het water is lauwwarm en op sommige plekken echt nog warmer. Alsof je in een heet bad ligt. Er vliegen krijsende ara's over, ze zijn rood met blauw. Het is echt heerlijk in het water! Je ziet vogels overvliegen en het is zeer rustgevend! Gewoon er niet aan denken dat hier waarschijnlijk ook wel pirananas zullen zwemmen.....
Helemaal "zen" klimmen we een klein half uur laten weer op het dok. Ze hebben net vis gebakken en we eten een klein hapje met de mannen mee. Gezellig! Dan varen we nog een rondje om het meer, en zien zelfs nog een roze dolfijn! Een hele bijzondere soort dolfijnen die hier voorkomt. Hoe bijzonder is dat! Ook nog ijsvogels, een boom die vol aalscholvers zit en natuurlijk nog een ijsvogel! De stilte op het water, met alleen die jungle geluiden, we zijn op een unieke plek aangekomen! We zien de dolfijnen een paar keer vandaag.

Op de terugweg naar Puerto Narino varen we een stuk door een ondergelopen bos. Het staat geheel onder water en het is weer een hele bijzondere en erg sfeervolle plek. Uit de takken komen lange wortels naar beneden. Het zonlicht wordt gefilterd door het bladerdak tot een diffuus licht.

In Puerto Narino gaan we eten. Vissoep, vis met rijst en gebakken platanos (groene onrijpe bananen). Het is prima. Daarna bezoeken we nog het museum Natütama over de onderwater wereld. Interessant is ook de docufilm over de beide dolfijnensoorten. Nog een uur terug naar San Martin, en de zon brand op onze huid.
In de namiddag lummelen we wat rond. De Fransen en de Nederlandse Pim besluiten om eerder naar Europa terug te keren. Eigenlijk weet niemand wat ie moet doen en hoe de ontwikkelingen verder gaan kan uiteraard niemand voorspellen. Feit is dat je als Europeaan Colombia niet meer in kunt komen vanaf nu.

In de avond eten we vis, rijst en salade. Het is erg smakelijk. Daarna hebben we nog een avond wandeling met Silvio. De hoofd zaklampen op, en daar gaan we het dorp uit. Michel zakt meteen al in een sloot binnen 100 meter. Gelukkig hebben we hoge regenlaarzen aan. Het eerste wat we zien zijn twee kikkers. Verder zien we mega grote insecten en dikke spinnen. En als kers op de taart op het einde van de wandeling een hele grote volwassen tarantula (vogelspin) voor zijn hol. Geweldig! Een mooie afsluiting van een supergave dag in de Amazone.

.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

hoi Lian ik vindt het geweldig ik vergelijk je nu met Floortje naar het einde van de wereld ook zo een mooi programma genieten maar groetjes en veel vakantie plezier

Greet 2020-03-17 10:54:33
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.