Woensdag 15 maart, Madaba. Heerlijk geslapen en geen oproepen tot gebed vernomen vannacht. Er wonen in Madaba relatief veel christenen en daarom zijn er meer kerken en minder moskeeën.
Je ziet hier dus ook veel meer vrouwen zonder hoofddoek.
Het ontbijt bij "Tell Madaba" is geweldig uitgebreid. En veel is zelfgemaakt door de moeder van Edward, Moneera. Ze loopt als een queen te stralen als ze met hapjes net uit de oven langskomt, of met koffie om bij te schenken. Ze geniet er enorm van om iedereen te verwennen. Alles smaakt even lekker, wat een paradijsje hier. Zeker een adresje om te onthouden.

Na het ontbijt gaan we op pad. Vandaag is nog een dag regen voorspeld, en niet warmer dan een graad of 12, dus we kleden ons er op. Gelukkig kunnen we ook veel binnen zien hier in Madaba. De stad die bekend staat om zijn vele prachtige mozaïeken.
Eerst gaan we naar het Archeologisch Museum van Madaba. Hier zien we veel prachtige mozaïeken, zowel binnen als buiten. Het museum is gehuisvest in verschillende oude huizen, ruim van opzet.
Daarna moeten we steil een heuvel op naar de Sint Johannes de Doper kerk. Van buiten is de kerk al mooi, met veel mozaïek aan de buitenkant. Binnen is er een mooi museum in de kelder onder de kerk. En kan je de klokkentoren beklimmen voor een prachtig uitzicht over Madaba. Je loopt hierbij gewoon tussen de klokken en de touwen door. De hele route eindigt weer in de kerk.

De tweede, en tevens DE bezienswaardigheid van Madaba is de Sint Joriskerk. En dan gaat het niet eens om de kerk zelf maar om de Madaba Map, of wat daarvan over is. Er zijn nog verschillende heilige plaatsen te herkennen, zoals Jerusalem, de dode zee en Jericho. Het is de oudste bekende kaart van het Heilige Land. Oorspronkelijk moet de kaart 15/25meter bij 6 meter zijn geweest, dus wat je nu nog ziet zijn grote fragmenten. Absoluut de moeite waard. Er zijn hier wel een beetje veel mensen, hele grote toergroepen. Maar er zijn nog veel meer mozaïeken te zien, zo bezoeken we het "Burnt palace & Martyrs church" en de "Virgin Mary church".
Hier zie je dan weer amper iemand. Bij het Burnt palace zijn restorateurs bezig de lijmlaag van grondmosaïeken voorzichtig weg te schrapen. Nogal een pielwerkje, maar wat voor kleuren je dan tevoorschijn ziet komen dat is ongelofelijk! Of dat het gisteren pas gelegd is!

We nemen weer een kop koffie bij Ayola restaurant. Het begint weer harder te regen. Er komt ook een groot Nederlands reisgezelschap schuilen.
Voor lunch gaan we wat halen bij een bakkerij.

In de middag besluiten we een eindje te gaan rijden. Er loopt een scenic route van Madaba naar de Ma'in hot springs. De route is werkelijk adembenemend, en het wordt ook steeds warmer en zonniger. Door de bergen rijden we eerst nog langs sappige weides, maar die maken plaats voor okergele rotsen. In de verte lonkt de dode zee. We parkeren ergens. Wat een vista's mensen!
Er staat een auto naast ons met een echtpaar met een baby. Ze genieten ook van het prachtige uitzicht over de bergen, en de dode zee. In de verte ligt Jericho in Israel.
De man stapt uit en geeft ons beide een reepje chocolade. "Welcome to Jordan!" zegt hij. Hoe lief is dat!

We maken nog veel meer stops, we kunnen er geen genoeg van krijgen! We willen ook nog even een kijkje nemen bij de warme waterval van Ma'in. Maar we mogen er niet in als we niet komen zwemmen. En om nou 30 jod (42€) te betalen voor enkel een foto lijkt ons toch wat overdreven.
Onderweg zien we overal kuddes schapen en geiten. En bedouïnen nederzettingen met vilten tenten. Ze wonen prachtig midden in de natuur maar een gemakkelijk leven is het niet.

Via de Dode Zee weg rijden we weer een stuk naar boven en nemen dan de volgende scenic route naar de berg Nebo. Veel bedevaartgangers en toeristen hier. Vanaf deze berg mocht Mozes het beloofde land zien voordat hij zou sterven. Zoals dit ook is beschreven in het Oude Testament. Een historische plek dus. In de verte zie je zelfs de Golan hoogvlakte. Het waait wel enorm op de Nebo berg. Wel staan er mooie mimosa boompjes in bloei.

In de avond gaan we eten bij het Ayola restaurant. Op aanraden van Edward bestellen we daar een stoofschotel van kip en groente in romige saus, "fukhara". Bedekt met een knapperige brooddeksel uit de oven. 1 Schotel is genoeg voor 2 personen en dat is helemaal waar.
We kopen op de terugweg nog 2 crispy zoete hapjes van deeg, noten en honing. Edward voorziet ons van een pilsje. Een mooie afsluiter van de dag!

Geschreven door BoschVertrekt