We gaan verkassen vandaag en daarom staan we bijtijds op. Gisteren avond hebben we bij de bakker al brood gekocht voor ons ontbijt.
De ons bekende peperkoekcake, en voor elk een italiaans broodje met tomaat en kruiden erin. Het broodje blijkt super pittig te smaken, maar we happen dapper door. Nog even afwassen en dan vertrekken we. We lopen naar de metro. Maar we zien geen ingang. Na nog eens de verkeerde kant op gewezen te zijn, vragen we het nog maar eens. De ingang zit naast de H&M (ja die zit hier ook gewoon) en per abuis zagen we het aan voor een winkel reclame. Nee, de grote blauwe M is van Metro!! De metro zit bommetje vol. We proppen ons er maar bij, het is 08.30 nog ochtendspits natuurlijk. Bij Didube station moeten we er uit. Als we het tunneltje uitkomen worden we meteen aangesproken door 'n meneer met een minibus (marshrutka) . De rit duurt 3 uur en kost met stops 25 lari (7 euro). Als hij 7 passagiers heeft gevonden vertrekken we. Het is een internationaal gezelschap, wij, 3 Chinezen, 1 zuid Koreaanse, en 1 Pool. We rijden over de Georgian Military Highway, van Tbilisi naar Stepantsminda. De eerste stop is bij het Zhinvali reservoir, een groot stuwmeer. Er zijn veel kraampjes met koopwaar. Van handgemaakte gehaakte stola's tot Russische bontmutsen. Lekker warm zijn die zeker, maar nee toch maar niet aangeschaft.
Aan het stuwmeer ligt ook de bekende Ananuri klooster. Het bestaat uit twee kerken uit de 17e eeuw. De grootste is een perfect voorbeeld van oude Georgisch architectuur. Het heeft een uitgehouwen stenen kruis boven de ingang dat rijkelijk gedecoreerd is. Ook de ingang is erg mooi met uitgehouwen steenkunst. In de kerk de nodige frescos. We rijden verder naar Gudauri, een weg met haarspeldbochten brengt ons 500 meter omhoog. Het regent en er is dichte mist. Dus ook het ongetwijfeld prachtige uitzicht kunnen we wel vergeten. Onderweg is het gezellig. De 3 vrouwen uit Shanghai kunnen ook Engels. We krijgen Chinese snoepjes onderweg en wij hebben dropwinegums om uit te delen. Geunyoung uit Seoul, Zuid-Korea houdt ook wel van 'n praatje. Ze reist veel en is eerder dit jaar ook in Iran geweest. En om het nog spannender te maken: onze vrienden Peyman en Bahman uit Shiraz die kent ze ook. De wereld is klein dat blijkt wel weer. We maken een selfie om later door te sturen naar de jongens in Shiraz.
We arriveren in Kazbegi. Eigenlijk heet het hier officieel Stepantsminda maar die naam gebruikt men amper nog. Het is ondertussen droog en zonnig. We gaan eerst lunchen tegenover de busstop. Daarna lopen we de heuvel op naar het "Red Stone guesthouse", waar we vannacht slapen. Het is een hele klim omhoog. We krijgen een supergrote kamer. En we drinken een kop koffie op de veranda met een schitterend uitzicht over het dorp. We twijfelen wat het beste is, vandaag de klim te maken naar boven of toch morgenochtend hopend op helder weer.
Het wordt morgen. Nu nog even naar het dorp. Waar we een koffie met gebak doen. Bounty gebak met chocolade en kokos, en met een beetje drank erin. Het is heerlijk, je zou je bord bijna aflikken. Maar ja, dat staat zo raar he! In de avond blijven we eten bij
ons guesthouse. We krijgen een soort groente/tomatensoep met kaas ballen erin. Khachapuri kaasbrood, khinkali gekookte deegflapjes met rund, salade, verse kaas, gebakken aardappelen, en aubergine met walnoot en granaatappel pitjes. Er hoort ook een karaf witte wijn bij, en een nog grotere karaf zelfgemaakt bessensap. Het is lekker maar veel te veel. Genoeg voor 'n gezin met 6 kinderen. Voldaan stijgen we een etage hoger, om uit te buiken.

Geschreven door BoschVertrekt