Dinsdag 27 september, Jardin.
Somber weer, geen zonnetje te bekennen.
Na het ontbijt gaan we op pad. Eerst maar eens een rondje dorp doen. Mensen kijken op de Plaza is hier toch wel de grootste publiekstrekker. Het hele plein staat vol gekleurde houten stoeltjes. Iedereen zit aan de koffie. Vele mannen hier dragen een hoed en een poncho wat natuurlijk mooie plaatjes geeft. Heerlijk dit dorp ook weer!
Wij houden juist zo van dit soort slome dorpjes waar het leven traag aan je voorbij trekt.

Nadat we genoeg dorpsbewoners op de foto hebben gezet gaan we naar het kabelbaantje "la Garrucha". Nou kabelbaan is eigenlijk nog te veel gezegd. Het is meer een soort houten keetje dat zweeft.
Er is maar 1 bakje en die vertrekt over 10 minuten.
Het is een hele beleving, onderweg kan je door de spijltjes heen kijken. Het tochtje duurt slechts enkele minuten. Met de Garrucha worden ook bananen en koffie vervoert.
Boven aangekomen nemen we een koffie en lopen een stukje rond.
We nemen de kabelbaan ook weer naar beneden.

Om 13 uur worden we opgehaald want we hebben een koffie tourtje geboekt. (Margus coffee tour,) Het is een privee tourtje, wel zo lekker. Diana komt ons ophalen met de Willy. Dat zijn hele sterke terrein wagens. De tocht gaat een heel stuk buiten het dorp en dan heel stijl omhoog een zandpad vol kuilen en gaten. Zo hobbelen wij naar boven. "Kijk de finca ligt aan de overkant van de berg maar we zijn er zo". De weg is echt slechter dan slecht, maar voor de mensen die hier wonen is het gesneden koek. De finca is echt een plaatje, met een patio en een uitzicht op de bergen waar je u tegen zegt. Helemaal onderin het dal ligt Jardin.
Hond Pinto is een enthousiast lief beestje dat ons komt begroeten.

We gaan eerst eten, een almuerzo. Heerlijke bruine bonensoep (sopa de frijoles), daarna patacones (gebakken onrijpe banaan), rijst, spek, avocado en arepas. Met een heerlijke bak sterke koffie na.
Martha gaat ons het koffie proces uitleggen. Daarna lopen we naar beneden naar de koffiestruiken.
Rijen en rijen koffie struiken. We krijgen een rieten mand en kunnen direct aan de slag. Alleen de rode en donkerrode bessen plukken. We leren heel veel over koffie en het hele proces. Van bloemetje tot koffiebes duurt 9 maanden. Een struik gaat 20 jaar mee. Elke 7 jaar kappen ze er een stuk af en de struik schiet opnieuw uit.
Er zijn 450.000 koffieboeren in Colombia. In Jardin zijn er 400. Elk boerderijtje in het buitengebied verbouwd koffie. De meesten verkopen hun koffiebessen aan een fabriek, maar 30 koffiefincas rondom Jardin maken hun eigen koffie. Deze finca is er een van.
De fabriek mengt al die bessen tot een koffiemix, finca Milena heeft zijn eigen koffie zonder mix.
Het plukken van de bessen is erg leuk om te doen. Er is de hele middag volop zon na de matige start vanochtend.
We hebben alle 3 een grote sombrero op, erg fijn met het koffie plukken.
Martha laat ons ook een avocadoboom zien, het lijken net peren. Hele grote bomen zijn het.
Het verschil tussen "bananas" en "platanos" wat voor ons bijna hetzelfde is, maar nu niet meer. Heel interessant we leren vlot bij. Nescafe is een restprodukt van koffie. Alleen slechte, groene en zwarte bonen gaan daarin.

We gaan de koffiebessen ontschillen in een maalmachientje. Draaien met de hand. De bessen gaan open en twee boontjes komen eruit. Daarna worden ze gewassen. De mindere bonen komen boven drijvdn die gaan weg.
Op een groot plateau worden de bonen gedroogd. Dat duurt een dag of 3 in de volle zon. Ze worden op en neer geharkt.
Daarna mogen we de gedroogde bonen roosteren op een pitje tot ze donkerbruin zijn. Eventuele vliesjes komen hierbij los. Als de bonen afgekoeld zijn mogen we ze malen. Grof gemalen, en de andere helft fijn gemalen. Die geur die daarbij vrij komt, hmmmm heerlijk.
Ze laten ons zien hoe je op 2 manieren koffie kunt zetten en proeven het verschil.

Er zitten bovendien prachtige geelzwarte vogels in de bomen. Wat een prachtige plek is dit zeg!
Gustavo, de man van Martha komt thuis. Super aardige man. Hij was aan het werk op hun andere finca hoog op de berg. Nog een kopje kruidenthee en dan is het tijd om te gaan. We nemen afscheid van dit warme gezin. Martha, Gustavo, Diana en de kleine Maria del Mar. Bijna 5 uur waren we bij hen. We kunnen natuurlijk niet vertrekken zonder twee grote pakken koffie voor thuis. Om van de winter nog eens terug te kunnen denken aan die koffie finca in Jardin.......

We hobbelen terug in de Willy. Een laatste keer eten bij Bon Appetit. Ook deze keer weer superlekker!

Geschreven door BoschVertrekt