Vrijdag 16 juli, Laugar.
Meteen bij 't opstaan zien we het al, zwaar bewolkt en geen zon te bekennen. Dat is ook zo voorspeld.
Na het ontbijt maken we een plan-de-campagne. We gaan een rondje doen via Husavik.
Lianne rijdt het eerste stuk. Gisteren zoefden we al langs een afslag met een bezienswaardigheid. Iets met huisjes. Nu nemen we de afslag wel! Enkele kilometers verderop zien we inderdaad een rijtje turf huisjes. Super schattig! Er staat ook 'n klein wit kerkje bij.
In vroegere tijden woonden veel ijslanders in zulke huisjes, verborgen onder plaggen gras. Nu zijn ze een soort museumpjes geworden.

In Husavik drinken we koffie, en we wassen er even de auto bij een benzinepomp. Dat was hard nodig want onze Duster zat echt onder de dust.
Via de kustroute rijden we naar een uitzichtpunt. Onderweg begint het steeds meer dicht te trekken en harder te regenen.
Bij 't uitzichtpunt boven steile kliffen met vogels is het warempel bijna droog. We lopen een stuk langs de kliffen af. Wel netjes op het paadje, er zijn geen afrasteringen.
Een stukje verderop ligt een prachtig verlaten zwart strand. Op het strand liggen gladde ronde lavastenen. Heel bijzonder! Je schijnt hier wel eens zeehonden te kunnen zien, maar vandaag dus duidelijk niet.

Bij Asbyrgi canyon regent het nog wat harder. Maar gelukkig is er een bezoekers centrum met een expositie over de bijzondere natuur van de canyon. Je kunt een stuk de 3,5 km diepe canyon in rijden. Vanaf de parkeerplaats is het een korte wandeling naar het meer met watervogels en eenden. De basalt wanden rijzen steil op langs de canyon. Het is droog, en dat is al heel wat. We klimmen naar 2 uitkijkplatforms. Vanaf de hoogste is het uitzicht over de canyon subliem. Er staan veel bomen, naaldbomen maar vooral berken. We lopen nog een smaller pad, een wilde bloemen trail. Met uitlegbordjes, echt leuk!
We zitten hier op 66 graden noorderbreedte.
Dat betekent dat we heel dichtbij de poolcirkel zitten. Ook wel gaaf eigenlijk!

De laatste stop is een dubbele stop. Hier zijn vlakbij elkaar, op loopafstand dus, de watervallen Selfoss en Dettifoss. We zien de Dettifoss al van verre, het water stuift hoog op. En hoe dichter je er bij komt, hoe natter je wordt.
Toch blij met mijn Decathlon regenjasje vandaag!
De Dettifoss is een enorme waterval. Hij is 44 meter hoog en ruim 100 meter breed, en is wat waterverplaatsing betreft de krachtigste waterval van Europa. Dat kan je ook wel zien, de kracht waarmee het water naar beneden stort is ongekend.
We lopen door naar de Selfoss waterval. We zijn nu toch al nat door de waterval, en bovendien regent het echt hard inmiddels.

Als we weer zeiknat in de auto zitten - althans het onderste gedeelte, vooral de broeken zijn goed nat - zien we bij het wegrijden een rood lampje oplichten. Ojee, wat nu weer? Lichte paniek! Nader onderzoek wijst uit dat het de bandenspanning betreft. Shit zeg, de volgende benzinepomp is pas 50 km verderop.
We komen onderweg nog in een file van bijna 3 kwartier, want er is een ongeluk gebeurd.
Bij de benzinepomp doen we lucht erbij. En dat lucht enorm op! Het lampje gaat uit! Joehoe!!!

Het plan was om nu te gaan relaxen bij de Myvatn Nature Baths, een soort "Blue Lagoon". Maar we zijn koud van de nattigheid, het regent bovendien en er hangt een aardig prijskaartje aan zo'n bezoekje. We zien het eigenlijk niet zitten. We willen eigenlijk maar 1 ding: naar onze warme cabin en droge kleren aan. En dat is precies wat we doen!
Een juiste beslissing, het blijft nog lang doorregenen.
Maar ondanks de regen, hebben we toch 'n fijne dag gehad en weer genoeg gezien.

Geschreven door BoschVertrekt