Zachtjes tikt de regen....... Nouja eigenlijk regent het gewoon pijpenstelen. Ook begint het nog te onweren. Toch jammer! We maken thee en eten het peperkoekbrood op en de bosbessen joghurtjes die we gisteren gekocht hebben. De eigenaresse van de Airbnb heeft voor ons een taxi gebeld. Die brengt ons voor 4 lari (1,25 euro) naar het Envoy Hostel. Het laatste stuk is zo ontzettend steil dat de taxi niet eens meer omhoog komt dus dat lopen we. We zijn de eerste van de groep. We kunnen wel even een kop koffie nemen in de ontbijtzaal. Goed plan. Om 08.45 uur is de groep compleet en kunnen we vertrekken. We reizen vandaag van Georgië naar Armenië en onderweg gaan we wat afgelegen kloosters bezoeken. Het regent nog steeds keihard. Met de bagage moeten we bergaf naar Moedani waar de bus staat. Die bus kan namelijk ook onmogelijk die steile helling op. Iedereen wordt dus zeiknat, en kijk dat schept meteen al een band. Het is een nogal gemêleerd gezelschap. Er zijn mensen uit de USA, Australië, Spanje, Noorwegen, Macau, Finland en China. Onze gids is Armeense en ze heet Shushan. Het is een uurtje rijden naar de Georgische grens. In de rij voor uit te stempelen met alleen het paspoort. Zo, die is vast binnen. Een eind verderop, na niemandsland is de Armeense grens. Hier moet je ook al je bagage meenemen. Het neemt nog best veel tijd in beslag. Al met al toch bijna een vol uur om de twee grenzen te passeren.
We rijden nog een half uur en dan komen we aan in Akhtala bij het klooster met dezelfde naam. Het is inmiddels droog en de zon schijnt volop! Gelukkig wel zeg! Het klooster is zeer mooi beschilderd van binnen, dit schijnt uniek te zijn in Armenië in tegenstelling tot de geheel beschilderde kloosters in buurland Georgië. Shushan legt alles heel goed uit, en heeft bovendien ook nog veel humor. Vanaf Akhtala is het een half uur rijden naar het klooster van Haghpat. Een zeer groot klooster met meerdere gebouwen. Hier komen we nog enkele Nederlanders tegen. En er is een schoolreisje. Ze reizen met een zeer antieke krakkemikkige bus. De binnen- en buitenkanten van de klooster gebouwen zijn rijkelijk versierd met uitbundig gekrulde kruizen. Armeense kruizen wel te verstaan! Bij het klooster is een rijkelijk aanbod van handgebreide sokken en sloffen. Ook Armeense doeken, en bekertjes met noten of bessen. In het dorp Haghpat gaan we lunchen bij een lokale familie. Ze wonen in een allerschattigst huisje met veranda. Ze hebben veel fruitbomen en ook veel huisdieren. Honden, poezen, kippen en nog veel meer. Het eten overtreft alle verwachtingen. Alles zelf gekookt, veel salades, en het klapstuk zijn de varkens bbq pootjes. Alles geprobeerd, en alles is even lekker natuurlijk. We zitten tegenover William en Rose uit de USA. Ze maken een reis van 3 maanden van Beijing naar Istanbul. Met een lowbudget organisatie die Dragoman heet. Benjamin is 8 maanden onderweg, een stoere surfboy uit Australië. Hij doet alles zelf en zal over enkele maanden platzak bij zijn moeder aan gaan kloppen voor onderdak. Dat is tenminste zijn voorspelling! Na het heerlijke eten volgt nog zoete honingmeloen, koffie en koeken. Pfffffff......niet normaal wat 'n uitgebreide lunch! En zo gezellig ook met de andere reizigers! Weer een half uur verder komen we aan bij het Sanahin klooster, ook op de Unesco lijst. Ook weer prachtig. Leeg maar prachtige decoraties. Het licht valt door openingen in het dak erg mooi naar binnen. Geeft 't een bijzondere sfeer. Van Sanahin is het 2 uur rijden naar het dorp Aparan. Hier bevind zich een beroemde bakkerij waar men van heinde en verre op af komt. Hier koopt Shushan voor ons allemaal nog een avondsnack, een hartig broodje met champignon. En wat zoetigheid. Het is erg lekker. Om 20 uur arriveren we dan in Yerevan bij het Envoy Hostel. We nemen daar voor 600 dram een taxi naar ons "5 Rooms minihotel". Het was me het dagje wel. Maar we hebben al ontzettend mooie dingen gezien. Van ons krijgt Armenië nu al douze points!

Geschreven door BoschVertrekt