Woensdag 22 maart, Wadi Rum. Heerlijk geslapen en helemaal niet koud gehad. We hadden dan ook 4 dekens op het bed liggen. Knus en cosy!
Het ontbijt is om 8 uur, en het ziet er prachtig uit. Zon en blauwe luchten, het kan niet beter!
Na het ontbijt vertrekken we direct. We gaan namelijk een tour doen van 10 uur, de hele dag tot zonsondergang.
Het blijkt dat we maar met 2 man zijn vandaag plus de chauffeur en gids Zayd, een privetour dus. De anderen hebben gisteren de tour gedaan, of gaan maar een halve dag.
Nu we toch hier zijn willen we alles goed zien, en er ruim de tijd voor nemen.

We rijden eerst naar Laurence's Spring. Een bron halverwege een heuvel, gemarkeerd door een frisgroene boom. Het is een hele klim en er is geen pad. Klauteren over grote rotsblokken. Eigenlijk niet te doen, maar iedereen doet het toch. Wij ook!
De grijswitte boom met frisgroen blad is echt een blikvanger. We zien de bron. En zelfs zien we een paar kolibries die te snel waren voor de camera. Geweldig!

De tweede stop is bij de rode zandduinen. Hier waan je je echt in een woestijn! Vermoeiend klimmen, 1 stap ophoog, 2 stappen terug zakken. Maar het uitzicht is echt geweldig. Er lopen enkele kamelen in de verte. We zitten echt in een woestijn!
In een smalle kloof, de Jebel Khazali canyon zijn rots inscripties te zien uit het Nabateërs tijdperk. Ze zijn echt heel duidelijk te zien. In de kloof is het lekker koel ook. Ervoor staat een gigantische kale vijg met witte stam en takken. Je zou denken dat ie dood was, maar dat blijkt niet het geval. Er verschijnen al lichtgroene puntjes aan de takken als je beter kijkt.
We stoppen bij het huis vam Lawrence of Arabia, of wat er van over is. Niet veel meer dan 2 muurtjes. Maar het gaat om de historie.

Lunchtime! In de schaduw van een grote rots, wordt er een groot picknick kleed uitgeklapt. Zayd maakt een vuurtje en kookt een groenteschotel. We eten het met brood, kaas, tonijn en vruchtensap. Het smaakt heerlijk!
Als alles is opgeruimd rijden we verder naar mushroom rock, een rots in de vorm van een paddestoel. We lopen er wat rond. De gidsen van alle jeeps spelen ondertussen een potje volleybal naast een nomadentent. Het is leuk om te zien hoeveel plezier ze samen hebben. Dit is allemaal familie van mij zegt Zayd, allemaal bedouïenen neven.

Bij de witte zandduinen maken we een korte wandeling door een iets bredere canyon. Bijzonder om te zien hoe het zand soms heel rood, soms geel of wit is. Een woestijn is echt niet saai. Juist als je beter kijkt wat er allemaal groeit en bloeit. Het is zeker niet alleen maar zand.
Bij de Abu Khashaba canyon worden we afgezet, en ik zie jullie aan de andere kant wel weer terug. Wat een relaxte wandeling zou moeten zijn is een heuse klimpartij. Iedereen wordt omhoog gehesen door zijn voorganger op sommige kritieke punten. Helemaal niet relaxt, wel heel mooi!

Een stop bij een hele hoge stenen boog, de Umm Frouth rotsbrug.
Mensen gaan er op klimmen voor een foto maar dat is best gevaarlijk. Wij bekijken hem van beneden, ook mooi!
Daarna rijden we naar een sunset punt. Weer een helling op maar dan heb je ook wat! Wat een vistas mensen! En we zijn hier helemaal alleen! Zayd zet verse thee en die huppelt met gemak op blote voeten met theepot die helling op! Tja, maar hij doet dit elke dag! Het wordt een geweldig mooie zonsondergang, we genieten er van.

In de avond eten we op her kamp. Het menu is ongeveer hetzelfde als gisteren, we laten het ons goed smaken! Dan nog even sterren kijken, en dan gaan we plat. Een vermoeiende maar super fijne dag gehad!

Geschreven door BoschVertrekt