Vrijdag 17 maart, Ad Dimnah. Het zonnetje is al vroeg op. Om 8 uur wordt ons ontbijt gebracht. Een heerlijk omeletje, brood met kipfilet en kaas, hummus en jam. De basis is gelegd. Tegen half 10 gaan we rijden. De belangrijkste reden dat we hier op het platteland zitten, is dat deze locatie heel dicht bij het startpunt van onze hike van vandaag ligt. Het is maar een dik half uur rijden. De afstand bedraagt slechts 15 km, maar afstanden zeggen hier echt niks. Het gaat om de conditie van de weg, of juist om het ontbeken er van.

We rijden onze oprij laan af, ja echt die is er! Het hek moeten we open duwen en dan kunnen we vertrekken. De eerste 7 kilometer zouden heel makkelijk moeten zijn. Maar daar denken wij anders over. Steil naar beneden over een smal maar verhard bergweggetje zonder afrastering. Lees: verhard tussen de grote gaten door) Hmmmm het begint al niet lekker, en dan moet het ergste nog komen. Dan volgt een stukje normale weg die overgaat in zand en gravel. Ook supersteil naar beneden met veel haarspeld bochten. Gelukkig zijn er amper tegenliggers. We snappen heus ook wel dat je naar beneden moet om op de bodem van de wadi te kunnen lopen maar we hadden de rit vooraf iets optimistischer ingeschat. Maar goed, we komen veilig beneden. De laatste 300 meter te voet want we gaan niet met de auto door de rivier, wat alle locals wel doen.

We kopen een entree bewjjs het kost 5 jod (bijna 7€), en we kunnen van start. Het visitor center wil ons met alle geweld een gids aansmeren maar dat vinden we overbodig. Ook niet fijn als iemand de hele tijd meeloopt.
Vandaag lopen we dus de Wadi bin Hammad trail, een trail door een echt warme rivier. Het grote verschil met die van gisteren is dat de wanden heel weelderig begroeid zijn met allerlei planten. En het water is echt heel lekker warm.
Deze trail is wel wat uitdagender dan die van gisteren. We moeten over of langs grote rotsblokken. Ook moeten er steeds wat stroomversnellingen of watervalletjes overwonnen worden. Gedeeltelijk loop je tussen het hoge riet op de oevers, gedeeltelijk door het water. Wat dus echt heerlijk warm is. De maximale hoogte is tot de knieën, maar vaker enkels of kuiten. Het is een avontuurlijke wandeling, en wederom erg leuk om te doen.

De rotswanden zijn weelderig begroeid met frisgroene varen soorten. Wat oleanders, vijgen en palmbomen. Een soort hangende tuinen, en langs de oevers groeit riet.
We ergens een grote kikker of pad. En veelvuldig zien we bloeiende orchideeën. Prachtig! Kleine watervalletjes vanaf de rotsen, druppelende mossen. Ook zitten er mineralen in de rotsen waardoor er soms stukken fel oranje opkleuren.
Als we bij een waterval komen waar we niet meer verder kunnen omdat deze te hoog is hebben wij ons eindpunt bereikt.
We lopen precies dezelfde route weer terug. Onderweg, stroomopwaarts horen we nu ook vaker vogeltjes.
Het was een prachtige trail, zo anders als die van gisteren, maar zeker ook een aanrader. We hebben er van genoten! En amper andere mensen gezien hier.
Wel veel picknickende lokale gezinnen bij het startpunt, maar zij komen niet om te lopen. We hebben bijna 2 uur gedaan over deze trail.

We besluiten om verder te rijden naar Karak. Eerst weer die vervelende haarspeldbochten terug naar boven. Met veel meer tegenliggers nu. Ook passeren we 4 bedouïnen jongens die ons willen laten stoppen. Hier hebben we over gelezen, nooit stoppen! We stoppen ook niet want dan willen ze geld aftroggelen wat nergens op slaat natuurlijk. Ze gooien ons nog wat stenen achterna maar die raken de huurauto gelukkig niet. Toch een mindere ervaring zoiets.

In Karak rijden we naar het kasteel, een oud kruisvaarders kasteel.
Maar eerst gaan we een hapje eten. Vanmiddag uitgebreid want hier zijn restaurants. Michel neemt rijst met groente en yogurt, Lianne een broodje falafel met groente en yogurt met komkommer. Gewoon een prima maaltijd!
Dan gaan we het grote kasteel verkennen. Het is echt mega groot, en je hebt er uitzicht naar het dal beneden tot aan de Dode Zee.
Deze weg reden we gisteren naar de andere wadi.
Er staat helaas helemaal niks aangegeven wat er te zien is in het kasteel. We zouden graag de ondergrondse gangen en gewelven zien waar dit kasteel om bekend is. Maar die zijn om onduidelijke reden niet open. Al met al valt het kasteel eigenlijk best wel tegen. Het uitzicht is fantastisch maar dan heb je het wel gehad.

We sluiten af met een kopje Arabische koffie op een terrasje tegenover het kasteel. Koffie is altijd wel een goed idee.
Bij ons huis zitten we nog een tijdje buiten te genieten. Er trekken verschillende kuddes met schapen en geiten voorbij tegenover op de weides.
Ook draaien we snel nog een wasje nu we een wasmachine ter beschikking hebben.
In de avond eten we gewoon hier. Het is te ver van het stadje, en zo is het het handigst.
Het was weer een prachtige dag!

Geschreven door BoschVertrekt