We zijn vanochtend de eerste gasten die aanschuiven aan het ontbijt. De eigenaar maakt nog snel een instagram promotie filmpje van het wederom heerlijk uitgebreide buffet. Later nog even een praatje gemaakt over hoe hij het hier heeft opgebouwd in 2010 tot wat het nu is. Een fantastisch goedlopend bedrijf met producten van eigen land in combinatie met gasten en toerisme. Bijna jammer om weg te gaan. Maar....de Albanese Alpen wachten op ons!
We hebben een route om Skhoder heen, scheelt veel tijd en rijdt stukken rustiger.
Zodra we van de hoofdweg af zijn komen we op een best smal weggetje. Het landschap wordt echter steeds mooier. De bergen steeds hoger, en sommige hebben zelfs besneeuwde bergtoppen. Prachtig! We komen langs verschillende agriturismo's, das blijkbaar helemaal hip hier. We drinken ergens een koffie. Een prachtige plek, het uitzicht op de hoge bergen is super. Iemand laat een drone vliegen, dat worden vast mooie plaatjes!
Het tweede deel van de route -groen gearceerd op de kaart- is zo mogelijk nog mooier. Vele haarspeld bochten omhoog en dan een bergpas over. Er staan stokken langs de weg voor de sneeuwhoogtes in de winter. We stoppen op het hoogste punt. Daarna zigzaggend naar beneden. Geen zicht bij de haarspeld bochten. Je kunt altijd verrast worden door tegenliggers, rustig aan dus.
En dan rijden we ineens het dal van Theth binnen. Het alpendorp ligt diep beneden ons. Er stroomt een helder blauw riviertje doorheen met flinke vaart.
Het is inmiddels ruim na lunchtijd. We kiezen een van de vele restaurantjes. Michel neemt spaghetti met champignons, Lianne een traditioneel Albanees stoofpotje "tave dheu" met brood. Zo, nu kunnen we op ons gemak Theth gaan verkennen. Te voet lopen we langs vele guesthouses, hotelletjes en campings. Er is een mooi houten wandelpad door het dennenbos langs de rivier. Ook onderweg zagen we dat de dennenbomen er hier prachtig bijstaan frisgroen en volop in de takken /naalden. Niks geen kale of bruine dennen, geen zure regen hier blijkbaar.
Dat zijn wij al bijna niet meer gewend dat de natuur er zo mooi bij staat. Overal zien we volop bloemen, velden vol gele, paarse bloemen en klaprozen.
We moeten even zoeken hoe we bij de mooie houten kerk kunnen komen iets de heuvel op. Niet alle paden brengen je daarheen namelijk. Na 2 verkeerde afslagen volgt eindelijk de juiste. Een prachtige houten kerkje, helaas op slot. Maar ach, ook de buitenkant is al erg fotogeniek!
We halen de auto op, en rijden naar ons hotel, een eindje de berg op. We worden ontvangen door 2 oudere dames. Ze bellen gelijk met hun dochter in Tirana. Of we hier ook kunnen eten, nou geen enkel probleem! Een van de oudjes praat een beetje Spaans (ooit in Madrid gewerkt), dat wordt dus onze voertaal hier. We krijgen een hele grote (familie) kamer met een eveneens grote badkamer. Alles is gloednieuw en kraakschoon. De finishing touch ontbreekt hier en daar nog een beetje, maar we zijn heel goed tevreden met deze plek met honderd uitzicht op de bergen!
In de avond koken de oma's voor ons. Er zijn nog 4 andere gasten, 2 dames uit Brussel en een stel uit Edinburgh, hij is Zwitsers zij is Schots.
Vers gebakken brood, de damp komt er nog vanaf, salade, heerlijk soepje, ingelegde paprika, karbonade met frietjes. Rode wijn, een karaf vol, en Michel krijgt bier. Fruit na, zoveel dat we het echt niet op kunnen. Er brand een gezellig open haard vuurtje, lekker warm. We kruipen er vroeg in, het is koud buiten. Heerlijk dikke dekbedden hier, dat gelukkig wel!

Geschreven door BoschVertrekt