Goedemorgen! Vandaag staat er een korte rit van ongeveer 53 km op de planning, dus we kunnen rustig aan doen, toch? Nou, niet helemaal. We eindigen vandaag in Montana, maar rijden daarvoor wel door het noorden van Yellowstone.

We hebben wel een extra uurtje tijd om te snoozen dus pas iets over tien rijden we weg van de lodge.
Eigenlijk behoren we het hotel in Cooke City te laten weten hoe laat we denken aan te komen. Maar we hebben nergens bereik dus we gokken erop dat het wel goed komt. Het is sowieso lastig in te schatten hoe laat we denken aan te komen, want we weten niet wat we vandaag gaan aantreffen.

Er komt een nieuwe brug bij de Yellowstone River Picnic Area, maar de Specimen Ridge trailhead is nu wel weer open. Vandaar starten we een redelijk makkelijke wandeling van iets meer dan 6 km die loopt over de Specimen Ridge. Het idee is dat het een makkelijke wandeling is, maar we zijn nog 2 minuten op pad of ik bots bijna tegen een bizon aan. Ik draai zo snel om dat ik tegen Danny op knal. Die verbaasd vraagt wat me bezield en ik stamel; bizon! Jeetje, het beest staat op 15 meter afstand op het gras te kauwen, maar wel zo dat hij midden op het wandelpad staat. We lopen langzaam het heuveltje weer af naar de auto. Wat nu?

Er komt nog een auto aan en de dames uit de auto dossen zich uit om te gaan wandelen. Hen maar even gewaarschuwd voor de bizon en we wachten gevieren een tijdje af. De hoop dat de bizon de andere kant op loopt verdwijnt als sneeuw voor de zon als hij (Of is het een zij? We kunnen het verschil nog steeds niet ontdekken) het pad blijft volgen.
De dames willen met een weide boog om de bizon heen lopen, volgens hen is het dan best wel veilig. Ze hebben deze wandeling vaker gedaan en komen uit Montana, dus we geloven hen dan maar en Danny wil inmiddels wel vertrekken. Dat betekent de steile heuvel op klimmen om de bizon te omzeilen. Danny en ik klauteren omhoog, de dames volgen een iets lagere en minder steile route. Na ongeveer een half uur van wachten en omzeilen van de bizon kunnen we eindelijk aan de echte wandeling beginnen.

De Specimen Ridge trail blijkt een erg mooie wandeling te zijn met veel uitzichten over de canyon die we gisteren vanaf de andere zijde hebben bekeken. Daar is het druk, hier heerlijk rustig. We komen maar een handje vol andere wandelaars tegen. Bij het hoogste punt aangekomen heb je een vergezicht over het dal en de omringende bergen. Helaas waait het inmiddels zo hard dat we er gezandstraald worden. Bijna net zo erg als bij de Bruneau Sand Dunes eerder deze vakantie. De ingecalculeerde pauze wordt snel afgebroken en we lopen terug. Bijna terug bij de parking, waar het pad vrij steil daalt, waarschuwen tegenliggers ons voor een berenjong bij de parking. Waar de moeder van het joch is weet niemand… oef die willen we niet tegen het lijf lopen. Het is een wandeling met een spannend begin en einde.

Op de parking horen we dat het berenjong verdwenen is, maar als we later staan te kletsen met de dames die tegelijk met ons waren vertrokken, roept een man dat er een beer achter ons langs loopt. We draaien om en daar is het berenjong weer, een licht bruine zwarte beer. Volgen jullie het nog? Het is een cinnemon black bear volgens de kenners.

Daarna vervolgen we de weg door de Lamar Valley richting Cooke City. We zien nog hele kuddes bizons, maar dan vanuit de auto en op veilige afstand. Met de verrekijker kunnen we ze goed zien. Een paar bizonstops verder zien we meerdere auto’s stil staan. We verwachten weer bizons te zien, maar zien nu een volwassen zwarte beer die lekker plantjes aan het eten is niet zo ver van de weg. Er is geen berm om te parkeren dus we staan midden op de weg stil. Niemand heeft bezwaar want uit alle autoramen komen de fototoestellen tevoorschijn. De beer trekt zich van alle drukte niets aan en blijft lekker kauwen op het groen. Wat een geweldige dag is het nu al.

De tweede wandeling op de planning is bij Trout Lake, een kort rondje van ca. 2 km rond een meertje, maar dat verraden de naam al. Lekker ontspannend is het toch niet helemaal, want al zijn er geen beren in zicht, als we bij het meertje aankomen zit het vol met forel. En volgens mij lust een beer wel van een visje. Het water is zo helder dat je de vissen stroomopwaarts kunt zien zwemmen, het is bijna een lopend buffet voor beren.

Vanaf Trout Lake is het nog maar een klein eindje naar de Beartooth Pass en dit deel tot aan Silver Gate is weer schitterend. Ik blijf in herhaling vallen. Danny beaamt dat Yellowstone hem veel meer bevalt dan hij in eerste instantie verwacht had.

In Silver Gate stoppen we bij een grappig winkeltje genaamd 'Stop the Car Trading Post'. Het is een ontmoetingsplek voor Yellowstone-fans, oftewel mensen die net zo gek zijn als wij om een weeklang dieren te spotten en zich te vergapen aan natuurlijke schoonheid. We kunnen niet anders dan even binnen te stappen en te kijken wat ze allemaal verkopen.
De man achter de balie laat ons een afdruk van een grizzly berenpoot zien, die is veel groter dan ik verwacht had. We hebben ooit een pootafdruk van een voorbij rennende beer gefotografeerd in Lassen, maar die was maar half zo groot.
Als ik vraag op welke leeftijd een moeder haar berenjong verlaat, horen we dat het al vanaf het tweede jaar kan zijn. Ik toon hem de foto van de jonge beer van vanmorgen en de man geeft aan dat het heel speciaal is om zo’n licht bruine beer te zien. Hij vertelt ook dat het een cinnamon black bear is van waarschijnlijk twee jaar oud. Dat verklaart waarom we geen moeder beer hebben gezien, gelukkig maar. We lopen naar buiten met een ijsje en meer kennis over beren.

We checken een paar kilometer verderop in bij het Alpine Motel in Cooke City, een rustiek onderkomen maar perfect voor ons na een dag vol avontuur. We hebben voldoende tijd om rustig aan te doen voor we gaan eten. Danny doet een tukkie en ik typ weer aan ons reisverslag.

Voor het diner gaan we naar het Beartooth Cafe. Een gezellige plek waar het halve dorp wil eten. We staan 5 minuutjes op een tafeltje te wachten samen met nog een Nederlands stel. Voordat we alle sterke verhalen hebben kunnen uitwisselen worden we al naar binnen geroepen. Het is een gezellige boel binnen, de bediening erg klein maar overvriendelijk. Wil je weten wat ik bedoel dan zul je er zelf heen moeten gaan 😉. De maaltijd smaakt heerlijk, verse groenten dat is al heel wat in Amerika. Zonder toetje, want dat gaat er echt niet in, stappen we om kwart voor 8 buiten. Dan is het tijd voor ons avondwandelingetje om de maaltijd te laten zakken. Het dorp is zo groot dat we vijf minuten later weer op de hotelkamer zijn 😉.

Met deze dag vol wilde dieren en spannende wandelingen is dit een perfecte afsluiting van onze reisdag door Yellowstone. Nu is het tijd om de ogen te sluiten en te dromen over de avonturen die ons morgen te wachten staan. Slaap lekker Montana, we komen er weer aan!

overnachting: Alpine Motel in Cooke City
km’s: 53
temperatuur: 13-21°C

Geschreven door Ellens.reizen