Dag 14 we ontvluchten de regen

Verenigde Staten, Gonzales County


Vanmorgen is Danny eerder wakker dan ik. Hij heeft al over het strand gelopen als ik uit bed kom. Vannacht ging de camper toch best wat heen en weer, gelukkig niet door de golven maar vanwege de wind.

Voor we deze plek verlaten lopen we nog even samen over het strand met af en toe een waterig zonnetje. Alles voelt vochtig en plakkerig aan, de kust heeft dat effect nou eenmaal. Ik zie een hele groep zeevogels bij elkaar zitten aan de rand van het strand. Als we dichterbij komen vliegen ze op. Maar wat een mooi gezicht.

Voor we vertrekken kletsen we nog wat met een vrouw die een paar meter verderop staat op een RV park. Wij staan hier gratis en zij staan nog geen 50 meter verderop tegen betaling op een rijtje tussen andere campers. Wij snappen dat niet.

De weg vandaag loopt langs diverse riviertjes en moerassen, over hoge bruggen, twee ferry’s en deels door het Anahuac National Wildlife Refuge. Het zou een mooie gelegenheid moeten zijn om vogels te spotten en krokodillen. Maar we zien niet veel omdat er weinig tot geen gelegenheid is om te stoppen. Wel zien we weer geregeld de bijzondere huizen op palen in de meest wonderlijke kleuren. Veel ervan zijn vakantiewoningen.

Bij Bolivar Flats gaan we van de weg af om een kijkje te nemen op het strand. Aan weerszijde ligt er weer een natuurreservaat. Het is hier een stuk drukker met boondockers op het strand dan bij Holly Beach. Wij stonden daar als enige. Hier staan meerdere campers en tentjes aan weerszijden van het strand. Het zand is hier wel harder, dus we maken gebruik van de gelegenheid om ook eens met de camper over het strand te scheuren… Dat scheuren moet je maar met een korrel zout nemen, want we gedragen ons heel netjes.

Als we weer naar de hoofdweg rijden zien we een arend en een paar andere vogels. Danny weer in de ankers voor mij en ik ren met de camera in de aanslag uit de camper. Met wat geluk heb ik mooie foto’s kunnen nemen.

Daarna is het tijd voor de ferry naar Galveston. Deze ferry’s zijn gratis ook voor RV’s en we hebben geluk er komt net een ferry aan. We moeten de propaantank afsluiten en staan maar een paar minuutjes te wachten voor we aan boord mogen. Ik zie voor het eerst witte pelikanen. Gisteren en vanmorgen zagen we al veel grijze pelikanen en reigers.

Tijdens de overtocht turen we over de zee in de hoop dolfijnen te spotten. Maar helaas, ze hebben er weinig zin in. Komt waarschijnlijk door het slechtere weer vandaag dat ze onder water blijven. We zien alleen één klein vinnetje op behoorlijke afstand helaas. Het wordt steeds bewolkter en er is regen voorspeld.

Als we aan de overkant komen ziet het er in eerste instantie niet veelbelovend uit, maar dat is meestal zo in de havens (sorry pa).

Galveston ligt op een schiereiland aan de Golf van Mexico. Zodra we van boord gaan begint het te miezeren. In de stad zijn heel wat historische bezienswaardigheden, maar doordat het steeds harder gaat regen besluiten we in plaats van te wandelen maar een tour met de camper te maken. Vooral de Victoriaanse huizen in de wijk Strand District in allerlei vrolijke kleuren willen we zien. De weg langs het strand zelf wemelt van de winkeltjes en restaurants en de historische pier met allerlei vermaak, waaronder een reuzenrad. Iedereen rent door de regen op zoek naar beschutting. Het giet op een gegeven moment zo erg dat we besluiten, vandaag een rijdag in te lassen.

Het plan om verder langs de kust naar Freeport te rijden en dan richting San Antonio laten we varen en we toetsen San Marcos in als eindbestemming zonder snelwegen te vermijden. Vandaag kilometers maken zodat we morgen weer ergens in het zonnetje op ons gemak kunnen rondtoeren. San Antonio skippen we waarschijnlijk om door het Hill Country te rijden. Ik heb zin om velden met wild flowers te zien die in deze tijd prachtig moeten zijn.

We komen dik in de file te staan bij Houston (Houston we have a problem) en er lijkt geen eind aan deze stad te komen. Het is al na vieren als we Houston achter ons laten en dan begint de zoektocht naar een slaapplekje. Er is geen plek op welk state park dan ook, maar zelfs als ik onderweg naar een RV park bel krijg ik te horen dat ze vol zitten. Ook de app Campendium en iOverlander brengen geen uitkomst. Bij Luling gaan we de snelweg af, morgen willen we shoppen bij de outlets in San Marcos. We hebben ons al neergelegd bij een Walmart-overnachting.
Bij de afslag ziet Danny het bord naar Palmetto State Park. Online heb ik al gezien dat er geen plek is, maar wie niet waagt die niet wint en we slaan linksaf in plaats van rechts.

Bij het staatspark aangekomen worden we vriendelijk te woord gestaan door één van de camphosts, die eigenlijk wel weet dat er geen plek is, maar hij raadt aan het verderop in het park voor de zekerheid te checken bij een andere camphost. Maar zoals verwacht er is geen plek. Alleen wat blijkt, net voor het staatspark een zijstraatje in zit een klein campinkje waar je voor $25 full hook-up staat. Tot onze grote verbazing is de helft van de plekken vrij en dit op nog geen steenworpafstand van het drukke park, er zijn hier nauwelijks mensen! Er staat een bord met een QR code, je kiest een leeg plekje uit en met de QR code betaal je $25. Er is geen kantoortje, zelfs geen reclamebord voor de camping. Een medekampeerder komt aanlopen om ons te vertellen hoe het hier werkt. Aardige man en we blijven een tijdje staan praten.

Als we de camper geparkeerd hebben op plekje 31 lopen we naar de ingang waar het infobord staat met QR code en terwijl we daar staan komt er een ander koppel voorbij. Ook zij blijven staan buurten als ze horen dat we niet uit de 'buurt' komen. Dit koppel komt uit South Dakota en is de kou daar ontvlucht. Gepensioneerd en daarom vrij om te gaan en staan waar ze willen trekken ze het land rond. Wat geweldig!

De zon die net nog op ons plekje scheen is inmiddels achter de bomen gezakt, maar met de gestegen temperatuur in dit deel van Texas, is dat helemaal niet erg. We hebben de regen achter ons gelaten 🙌!

Danny slingert de bbq aan en ik werk het reisverslag bij. Gisteren had ik daar geen puf meer voor na de lekkere strandwandeling.


Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

ja ja havens zien er niet altijd veelbelovend uit ,hap hap, maar daar zie je wel het echte leven zoals er geleefd wordt dus arme sloebers die s'nachts tegen lantaarnpalen staat te schoppen en te praten en ach ze worden ook niet geholpen door toeristen, ha ha, en de rijken die probleemloos heerlijk hoog in de bergen wonen en bij een grote regenbui ook nog hun shit de berg af laten spoelen naar de sloebers beneden in de haven. hebben jullie ook de paarse krokodil nog gezien want die moet daar ook ergens zijn?. heeeeeel veueul plezier kindjes uit een warm en zonnig breda, oei oei klopt dit wel? gred

ed breda 2023-03-25 11:03:48
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.