We staan vroeg aan de rand van de canyon, lopen de rim af en dalen de canyon in. Het is werkelijk prachtig, woorden schieten te kort dus ik houd het bij plaatjes. Als je tussen de roze rotsen loopt is het nog mooier dan vanaf de uitzichtspunten. Dit park stijgt meteen naar de eerste plaats op ons lijstje.

Als we weer boven zijn, na een behoorlijke klim, kijken we om ons heen en zien nu meer mensen. De meesten gaan nu pas wandelen, maar het eerste uur liepen we met maar een handvol mensen. Hoe mooi is dat.

We lopen naar ons campertje, laten Bryce achter ons en zetten koers naar Zion. Hier hebben we geen reservering en we hopen nog ergens terecht te kunnen vandaag. Onderweg stoppen we een paar keer zo mooi is het. We rijden op een gegeven moment op een bergkam met aan weerszijden geweldige uitzichten. Hier besluiten we te lunchen, wel binnen want het waait hard. Daarna komen we bij nog een ander uitzichtpunt en ook hier strekken we de benen even. Het landschap is opnieuw anders, wat een prachtig land is dit. We weten zeker dat we vaker terug gaan komen, het virus heeft ons langzaam in bezit genomen.

Bij de ingang van Zion NP wordt onze pas gecontroleerd en krijgen we te horen dat we niet bij de andere campers hoeven te wachten, maar dat we gewoon door mogen rijden. We zijn schijnbaar kleiner en kunnen met de gewone auto's mee. Dat is mooi en scheelt ook meteen die fee die betaald moet worden door campers. Het blijft raar, want volgens mij zijn we even hoog alleen korter, dus waarom zij niet mogen rijden en wij wel blijft voor ons een raadsel.

Onderweg zien we wat auto's staan en wij parkeren ook. Er staat een aantal steenbokken aan de andere kant van de heuvel. Net als de rest maken we natuurlijk foto's.
Als we bij de tunnel komen moeten we ietsje meer in het midden rijden, want de zijkanten van de tunnel zijn lager, maar zonder kleer- en camperscheuren komen we er aan de andere kant uit.

Het uitzicht is meteen geweldg, je kijkt naar beneden Zion Canyon in dus stoppen we even om te genieten van ons eerste aanblik van Zion. Verderop aan de doorgaande weg door het park liggen twee campings, maar het is al 15.00 uur en alles is vol. Helaas, dus rijden we door. Alle RV parks in Springdale zijn vol en we vinden uiteindelijk een plekje in Virgin bij het Zion River Resort. Wel de duurste camping dusver, we betalen € 59 incl. AAA korting voor een riverside back in met aansluitingen, dat dan weer wel.

Er is ook een zwembad en omdat de zon schijnt en het nog redelijk vroeg is, trekken we onze zwemspullen aan, nemen een plons en gaan op de ligbeden liggen. Tot de tuinman ijverig het gras komt maaien rond het zwembad. Wat een herrie! Ondertussen zijn er ook wolken gekomen en steekt de wind op, het wordt fris dus we pakken ons boeltje op.

Douchen in de camper zien we niet zitten, hier zijn douches en voor het geld dat we betaald hebben gaan we die benutten ook😉. De douchehokken zijn zo groot dat je makkelijk met z'n tweeën er onder past. Er is zelfs nog een aparte wasbak aangebracht om je tanden te poetsen en waar je jezelf op je gemak kunt aankleden, zonder dat er een broekspijp over de natte vloer dweilt.
Buiten gekomen is het gaan regenen dus we vragen waar we kunnen eten in de buurt, de bbq willen we nu niet aanslingeren. We worden naar Fort Zion gestuurd iets verderop. Dat betekent camper loskoppelen en rijden maar.

Het is een toeristische bedoening van jewelste, weer eens wat anders dan we tot nu toe hebben gezien. We lopen eerst over het bijbehorende terrein en door de winkel voor we het restaurant op zoeken.

Er staan lange houten tafels waar grote gezinnen zitten te eten en er zijn kleinere booths waar je met 2 of 4 personen terecht kunt. We zoeken een booth op en kijken rond terwijl we op ons eten wachten. Er is genoeg te zien dus we vervelen ons geen moment. Het eten laten we ons smaken en met volle buikjes klimmen we de camper weer in op naar het RV park.

Geschreven door Ellens.reizen