Vanochtend geprobeerd wat uit te slapen ondanks de gehorigheid en daarna besloten er een rustige dag van te maken. Lekker naar het strand. Eerste stop bij de bakker en als we daarna weg willen rijden ben ik benieuwd wat er verderdoor aan de weg van ons hotel ligt. Dus we gaan linksaf i.p.v. rechts. Het strand kan nog wel even wachten.

We klimmen steeds hoger en gaan nu echt de heuvels in, her en der ligt nog een huisje. De weg wordt eerst slechter en we denken dat we waarschijnljk zullen moeten omkeren, maar langzamerhand wordt de weg weer beter en ook de huizen zien er beter uit, duurder vooral. Wat blijkt hier heb je een mooi uitzicht over de kust. We zien de zogeheten Walvisstaart liggen. Geen wonder dat de huizen er hier mooier uitzien, dit is de luxe wijk van de omgeving.

Als we weer op de doorgaande weg zijn, stoppen we op de plek van gisteren waar we naar de zee hebben gekeken. We halen de luchtbedden en onze handdoeken uit de auto. Als we een plekje hebben uitgezocht aan de rand van het strand met schaduw van de struiken en boompjes blazen we de luhtbedden op, nog een heel karwei. Maar als we klaar zijn en naar het water lopen zijn de golven veel te wild om op de luchtbedden te liggen. Danny vindt het wel leuk in het wilde water maar ik ben er zo uit. Het ziet er prachtig uit maar je benen worden onder je vandaan gezogen, niets voor mij.
Ik ga met luchtbed weer in de schaduw liggen. Als na een tijdje ook Danny terugkomt, lopen we een eindje in de schaduw tussen de bomen langs de kust. Er staan wat standjes en we kopen twee cocosnoten om uit te drinken. Op een omgevallen boom willen we die op drinken, maar ik drink wat en Danny vertrekt zijn gezicht bij de eerste slok; 'smerig spul', roept hij. Bah, nou dat was het idee om romantisch uit een cocosnoot te drinken 😘.
We lopen weer terug naar ons plekje aan het strand en Danny pakt een heerlijke Coca Cola uit de koeltas. Het is veel te warm om in de zon te liggen dus na een tijdje hebben we het wel gezien en we pakken onze spullen weer in. De luchtbedjes proppen we opgebazen en al op de achterbank.

Weer in Uvita aangekomen stoppen we om wat aanvullende boodschappen te doen en te tanken, daarna rijden we verder langs de kustweg naar het Zuiden op zoek naar een ander mooi strandje.

Uvita, Dominical en Ojochal zijn drie plaatsen in het gebied wat Costa Ballena wordt genoemd, de "Walviskust" met tal van kleinere tropische strandjes.
Dominical is een toeristisch hippie dorpje pal aan het strand, Uvita is meer het commercieel centrum van Costa Ballena, banken en supermarkten een garage en een apotheek met natuurlijk ook leuke hotelletjes en als laatste is er Ojochal. Daar gaan we naar toe, maar het is een slaperig dorpje en kan ons niet echt bekoren. We hebben gisteren Dominical ook bezocht, maar dat kon ons ook al niet echt bekoren. Het zijn hier echt wel hele kleine dorpjes en er is niet zo veel te zien of beleven.
We stoppen nog een keer bij een parkeerplaats voor een strandje, maar er staan overal waarschuwingsborden voor diefstal en auto-inbraken, dus niet veel later na een korte wandeling gaan we maar weer.

Als we vlakbij het hotel zijn besluiten we een kijkje te nemen bij de waterval die hier aan de weg ligt. Om bij Catarata Uvita te komen moeten we een stuk naar beneden lopen en daarna is het een kwestie van de andere mensen volgen. Danny heeft zijn zwembroek ook aan, maar kan ik niet verleiden om een plons te nemen. Veel te koud volgens hem, het is ook wel fris maar ik duik er toch in. Het is wat klauteren over stenen maar als je er eenmaal bent is het best lekker. Veel beter dan dat zeewater van vanmorgen. Voor Danny niet, die vond het warme zeewater juist lekker.
Tegen de steile wand naast de waterval proberen twee meiden naar boven te klimmen. De één gaat dat beter af dan de ander, maar onder aanmoediging van een enthousiast publiek lukt het haar om boven te komen. Nu wordt het echt spannend want ze willen naar beneden glijden van de waterval en ook dat durven ze uiteindelijk allebei. Een luid applaus volgt.

Als we weer boven zijn drinken we eerst een 'batido' bij het barretje met uitzicht op de waterval. Een vers vruchtensapje met melk of water aangelengd. Danny kiest voor melk (leche) en ik kies voor 'agua'. Echt heerlijk hier, dat gaat er elke dag wel in zo'n batido😋.

Geschreven door Ellens.reizen