's Morgens lekker gegeten en vervolgens boodschappen gehaald bij Pick&Pay in Windhoek. Om 9.45 uur verlaten we de stad via de B1 richting Marienthal en een kwartier later zien we ons eerste wild life, bavianen lopen in de berm langs de weg.
Behalve deze bavianen zien we een stokstaartje oversteken en een groepje hertachtige met spitse hoorns, later horen we dat dit oryxs waren, die we op de foto vastleggen. Een eind verderop zien we een Zuid Afrikaanse auto op de kop langs de weg liggen. Een auto-ongeluk, dit is niet waar we naar uitkeken, maar gelukkig staan de drie inzittenden veilig en ongedeerd in de berm. We horen dat de politie al is gewaarschuwd en vervolgen onze weg.

We maken een tussenstop bij een meertje met wat huizen, ik vermoed dat het hier om recreatiewoningen gaat. Er staan hoge cactussen en we stoppen voor een picknick met het vers gekochte brood. Het brood voelt helaas erg droog aan, maar met wat boter en beleg gaat het prima.

Via de C20 komen we rond 15.00 uur in de Kalahari Anib Lodge aan. We hebben bij het inchecken meteen een gamedrive geboekt, dus nadat we onze spullen op de kamer hebben geïnstalleerd en een rondje over het terrein van de lodge hebben gelopen is het tijd voor de Sundowner. Danny koopt een petje, altijd handig met het Afrikaanse zonnetje en daarna is het tijd.

We worden om 16.30 uur verwacht bij de receptie en stappen daar samen met enkele andere gasten in een open jeep. We zien vanavond onze eerste struisvogels, oryxs, en springbokken en een kleine pygmee valk, het kleinste type roofvogel in Afrika. De gids Mario vertelt veel onderweg, onder andere over struisvogeleieren, de gigantische hangende vogelnesten van de wevers. De gele cobra die in de nesten kruipt om de jongen te verschalken. Tip: ga dus niet zomaar onder zo'n nest staan, brrr.
Bij zonsondergang kijken we vanaf een duin onder het genot van een lekker drankje naar de verlaten woestijn om ons heen. Het is prachtig.

Terug in de lodge hebben we heerlijk gegeten, vier gangen met struisvogelfiletlapjes, butternut soup (pindasoep) een rollade van onbekende origine maar erg lekker en als toetje chocolade mousse met vanille custard. Met volle buikjes gaan we in de bar zitten en kletsen we met Albert Albinga, oud directeur van de Frico kaasfabriek. Albert zat ook in de jeep tijdens de sundowner en hij vertelt nu verder over zijn vrijwilligerswerk bij PUM in Nederland. Hij is gepensioneerd en in Namibië om de mensen te leren kaas te maken. Het is een erg leuk gesprek.

Later op de avond werd het nog gezelliger, kennis gemaakt met Amarula, of op z'n Ellens Ammehoela, en een Namibisch echtpaar uit Maltahöhe. Ze hebben een paar dagen vrij en gaan daarna terug naar hun boerderij. Hij is professioneel jager en zijn vrouw Catrien doet het huishouden. De mensen hier zijn nog erg traditioneel.

Al met al is het een latertje geworden, zeker voor Namibische begrippen en pas rond 2 uur belanden we in bed. Het was een gezellige avond en we hebben bijzondere mensen ontmoet.

Geschreven door Ellens.reizen