Erg vroeg uit bed, snel alles terug in de koffers gestopt zodat we eerst nog een broodje kunnen eten voor we naar de boot moeten. We staan natuurlijk als eerste met onze bagage bij het begin van de steiger, punctueel als wij Hollanders zijn.

Er zitten al meerdere passagiers aan boord als we instappen en ook staan er inmiddels bij onze stop meer mensen te wachten om aan boord te gaan. Er wordt nog wat vracht aangepakt en dan varen we weg. De boot zit nagenoeg vol als we de volle zee weer op varen naar het vasteland. Ook dit keer is het weer een heel gehobbel en geklots voor we er zijn. Blij dat we van de boot af kunnen stappen we uit en lopen een klein eindje naar de auto. Voor de haven is het weer een heel gedoe met taxi's, bussen etc.

Als we de drukte van Mersing achter ons hebben gelaten rijden we verder door voornamelijk plantages. We doorkruisen vandaag het vasteland van Maleisië van Oost naar West. Een rit van meer dan 350 km.

Bij Malakka gaan we nog even de snelweg af om naar het huis te zoeken van Richard. Richard heeft hier gewoond als kind en heeft ons het adres gegeven, maar het is allemaal zoveel veranderd inde loop der jaren dat we het huis en de straat niet meer kunnen vinden. Wel jammer want het was leuk geweest om een foto te kunnen maken voor hem van het huis waar hij is opgegroeid.

Tegen het eind van de middag zijn we dan toch eindelijk in Kuala Lumpur, we wurmen ons door de drukke stad en zetten de auto voor de deur van het hotel. We slapen ook vannacht weer in het hotel Equatorial. Een portier geeft aan dat we beter eerst even naar de receptie kunnen lopen voor de kamersleutel en een parkeerkaart voor de bijbehorende onder de grond gelegen garage, vandaar uit kunnen we dan met de koffers via de lift naar boven.

Bij de receptie checken we in, ik vraag meteen even of mijn nicht en haar man al gearriveerd zijn, maar het antwoord is nee. We lopen terug naar de auto en rijden opzij van het hotel de garage in. We laden de koffers uit de auto en gaan met de lift naar boven. Eerst komen we weer in de lobby en dan kunnen we verder met de lift naar onze etage.

We rusten even uit van de lange rit en frissen ons daarna op om beneden in de hotelbar wat te gaan drinken terwijl we op Aprilia en Suri wachten. Ik stuur haar een berichtje dat wij er al zijn en in de bar zitten. Daar luisteren we ondertussen naar de livemuziek van de Maleisische Rod Stewart. Echt bijzonder om de zanger te zien, hij doet zo zijn best en probeert ook echt om op Rod Stewart te lijken, wat natuurlijk helaas voor hem, niet echt goed lukt.

Het wordt langzaam later en ik begin ongerust te worden. We hebben nog geen reactie ontvangen op mijn berichtje en vragen ons af waar ze zijn. We vragen bij de receptie of zij bericht hebben ontvangen en mogen als we het verhaal uitleggen boven in een kantoorruimte van het hotel gebruik maken van een computer. Ik stuur een mail naar Aprilia en hoop dat zij het krijgt.

Ruim een uur later komen Aprilia en Suri dan toch eindelijk aan. Wat blijkt ze zijn vanuit Jakarta naar Singapore gevlogen en hebben daar de expressbus naar Kuala Lumpur gepakt. Ze komen dus veel later aan dan ik had verwacht. Jee, wat een omweg voor deze korte ontmoeting met ons. We hebben maar één dag om samen door te brengen, morgenavond vliegen wij al weer terug naar Nederland.

Zij zijn ook blij dat de reis er op zit en we nemen eerst wat te drinken in de bar. Er moeten natuurlijk de nodige foto's gemaakt worden van onze eerste ontmoeting. Vreemd hoor om na al die tijd voor het eerst je Indonesische familie te ontmoeten. Aprilia en ik hadden al wel contact via mail en facebook maar dat was alles. Daarna checken ze in en gaan even naar hun kamer om zich op te frissen. Als ze dan terug zijn lopen we samen naar buiten om ergens te gaan eten.

We duiken en passant ook nog een internetcafé in want Aprillia en Suri moeten nog hun expressbus terug online reserveren. Nadat dat alles achter de rug is en afgehandeld gaan we een bordje eten. Op de terugweg naar het hotel willen ze ook nog even langs de Petronas toren. Erg mooi om de toren te zien met de lichten aan. Ook hier volgen weer de nodige foto's. Al met al een leuke afsluiting van deze voor allemaal vermoeiende dag, dus we gaan tegen elf uur naar bed.

Morgen hebben we nog een hele dag om met z'n vieren te kletsen en elkaar beter te leren kennen.

Geschreven door Ellens.reizen