Vanmorgen na het wakker worden een rondje door het State Park gereden voor we echt op weg gingen naar ons eerste nationale park deze vakantie. Het is een kleine 2 uurtjes rijden zo'n 120 km. Omdat het niet zo ver is én het weer niet al te mooi én we gisteravond en vanmorgen de hele tijd tegen een mooie besneeuwde bergtop hebben zitten kijken vanaf de campingplek, besluiten we een omweggetje te maken.

In plaats van rechtstreeks slaan we op Hwy 160 linksaf de route 12 op richting La Veta. Deze plaats is niet bijzonder, maar we willen graag de Spanish Peaks van dichterbij zien. De route gaat eerst langs La Veta maar daarna over twee passen en langs een paar meren. Onderweg komen we onze eerste sneeuw tegen. Sterker nog, ligt het in eerste instantie alleen maar in kleine hoopjes aan de zijkant, ineens begint het zelfs te sneeuwen. De omgeving is erg mooi, wij worden altijd ontzettend blij van bergen en bossen en spotten voor de tweede keer wildlife 😉.... een wilde kalkoen en twee herten. Bij Segundo houden we het voor gezien, hier wordt het vlakker en we draaien om.

Als we weer terug rijden besluiten we uit te stappen in Cuchara en lopen de onverharde weg 'dorpstraat' in. Hier ervaren we ons eerste western gevoel. Langs de houten huizen loopt een houten galerij, zodat je ook bij slecht weer droog kunt lopen zonder al te veel bagger aan je schoenen. We lopen het straatje uit, stel je er niet teveel van voor, want als je één keer niest ben je er doorheen en we draaien om bij de totempaal.

Er zitten twee of drie gezellige eettentjes en we lopen de Dog Bar & Grill in. Ja, hier zien we in gedachten de cowboys met laarzen, hoed en belt buckels wel zitten. Danny besluit naast wat drinken ook een hamburger te nemen. Ik ben absoluut geen fan van hamburgers, (lees: vind ze niet te eten) en sla over maar neem wel wat te drinken. Ook hier raken we weer in gesprek en nadat we aangeven dat we niet uit Amerika komen, krijgen we een kaartje met hun internetadres en de site waarmee we de webcam in het dorp kunnen volgen. 'Kunnen jullie ons thuis ook nog zien', zegt de eigenaar van de bar lachend.
Na het eten, rekenen we af en vertrekken, we willen toch echt nog wel naar GSD vandaag. O ja en tot mijn verbazing vind ik deze hamburger wel lekker. Als ik een stukje proef na eerst wat tegensputteren. Het is geen schijf karton, maar gewoon echt vlees! Misschien dat ik hier toch ook een keer een hamburgertje ga eten 😋.

Tegen het eind van de middag komen we aan bij de ingang van Great Sand Dunes NP en we vragen waar we de America the Beautiful pas kunnen kopen. We worden doorgestuurd naar het visitor center waar we de pas aanschaffen en meteen vragen of er nog plaats is op de bijbehorende camping. En ja hoor ook hier hebben we geluk en is er nog voldoende plek.

We rijden een rondje, kiezen een plekje uit en genieten van de omgeving en het uitzicht buiten tot het donker wordt. Daarna gaan we eten, ook nu geen bbq maar ik maak spaghetti in de camper. Het is vandaag een koude dag. We zijn blij dat we in een camper slapen en niet in een tentje. Ook hier zien we in de verte weer hertjes lopen. Ze trekken zich niet veel aan van mensen merken we. Ze houden ons wel in de gaten, maar rennen niet meteen weg.

We duiken niet veel later het bed in lekker warm onder de dekens.

Geschreven door Ellens.reizen