Op zo’n 23 kilometer van Soroa ligt Las Terrazas waar we kunnen gaan zwemmen in de natuurlijke baden. Daar wilden we vandaag een kijkje nemen. Helaas konden we daar geen overnachtingsplekje meer vinden en hebben daarom voor dit hotel gekozen, maar dat was geen goede beslissing.

De hele nacht ben ik ziek geweest, zo ziek dat ik zelfs 's morgens niet uit de kamer kan voor het ontbijt. Aan alle kanten is het eten en drinken eruit gekomen vannacht en tot ver in de morgen houd ik niets binnen. Voedselvergiftiging van de schoenzool of toch kraanwater in een ijsblokje of flesje. Terwijl we daar zo voorzichtig mee zijn altijd.

Ik ben nog nooit zo ziek geweest op vakantie. Danny gaat bij het zwembad liggen. Tegen het eind van de ochtend besluiten we toch nog iets van de dag te maken en ondanks de angst om het in mijn broek te doen, vertrekken we naar Las Terrazas. We besluiten een 'achteraf' weggetje te nemen en niet de snelste route over de A4.
Even later staan we bij een afslag in dubio als we een verbodsbord tegen komen. Er staat veel tekst op en helemaal snappen we het niet, mogen we nu wel of niet door? We besluiten de gok te wagen en slaan af. De weg is onverhard natuurlijk en met de nodige kuilen en hobbels, maar we komen geen tegenliggers tegen dus rijden we ongehinderd door tot aan Las Terrazas.

Las Terrazas ligt midden in bosrijke heuvels, ook een door Unesco beschermd natuurreservaat met natuurlijke bronnen. In de jaren ’70 was het landschap kaal door buitensporige houtkap. De regering startte een herbebossingsprogramma en bouwde een ecologisch hotel bovenop een heuvel bij het dorp. Het hotel waar dus geen plaats meer was 😞. Boeren uit de streek kwamen er werken en kregen betere leefomstandigheden. Ze hoefden geen land meer te ontginnen, omdat ze niet meer afhankelijk waren van nieuwe grond en de kap stopten.

Als we daar aankomen gaat het met mij nog steeds goed, maar ik durf niets te eten of te drinken en dan is het toch minder leuk. We kijken rond, maar ik wil liever wat dichter bij ons hotel zijn dus rijden we terug. Nu over de kortste weg de A4.

We parkeren de auto bij het hotel en ik ga kort terug naar de kamer. Danny wacht aan het zwembad op mij en dan besluiten we toch nog naar de waterval Saltón te gaan. Met de auto, omdat ik liever niet teveel loop. We mogen gratis parkeren en naar binnen bij de waterval omdat we in het hotel slapen. Normaal moet je hier betalen voor het parkeren en de entree. De waterval is niet groot, maar zeker de moeite waard om even te zien.

De orchideeëntuin slaan we over, jammer maar helaas. Vanavond eten we weer in het hotel, maar nemen nu alleen wat soep met brood.
Wat een verschil met gisteravond, vandaag liggen we extreem vroeg in bed.

Geschreven door Ellens.reizen