Dag 4 Viñales

Cuba, Viñales

Vanmorgen lekker uitgerust wakker en we kunnen in de tuin meteen aanschuiven voor het ontbijt. Als Olga ons ziet komt ze meteen met een thermoskan koffie aanzetten. We geven een beetje beschaamd aan dat we geen koffie lusten, dus geeft ze ons even later heet water voor thee. Op tafel staan vers fruit, yoghurt, een eitje, brood en bonen. De bonen hoeven voor ons niet zo, maar de rest gaat er wel in.
We gaan nog even op de veranda zitten na het eten, uitbuiken. Tegen half tien zetten we onze tas in de auto en rijden het straatje uit naar het huis van Gladis. Het is echt op een steenworp afstand.

We parkeren de auto achter de poort voor het knalroze huisje. Maceo laat ons vol trots zijn tuin zien. Hij kweekt zelf groenten en heeft ook fruitbomen en struiken staan. Er komt een jongen op een paard aan en hij zal ons naar de gids brengen voor de wandeling. We lopen achter het paard aan het dorp uit. Tot onze verbazing worden we niet naar een gids gebracht, maar stalt de jongen zijn paard en dan blijkt dat hij ons zelf rond zal leiden. Dat hadden we niet verwacht, want deze jongen spreekt geen Engels en we hadden toch echt afgesproken met Gladis dat we een Engelstalige gids zouden krijgen.

We lopen achter de jongen aan min of meer in de verwachting nog ergens een gids te treffen, maar al gauw blijkt dat ijdele hoop. Hij is aardig hoor daar niet van, maar het is wel lastig communiceren zo. Hij neemt ons mee langs boerderijtjes, een grot waar we in klimmen en een hutje waar mannen sigaren aan het maken zijn. We krijgen een drankje terwijl ze uitleggen hoe je een sigaar moet rollen en zelfgestookte rum te proeven. Doe mij liever maar een mix 😊, want een glas met alleen rum, brrr. We bedanken de mannen voor hun gastvrijheid. Het is natuurlijk de bedoeling dat we sigaren kopen, maar die hebben we al gekocht dus dat doen we niet en gaan weer op pad.

De wandeling is echt heel bijzonder. De rotsen die her en der in het landschap liggen heel apart en de jongen die ons begeleidt doet erg zijn best om alles uit te leggen en te laten zien. Tot slot als we terug richting het dorp lopen, stoppen we bij een schuur waar tabaksbladeren hangen te drogen en we binnen een kijkje mogen nemen. Daarna lopen we door de velden met tabaksplanten terug naar de doorgaande weg.

De jongen vraagt ineens of we hem nu willen betalen en dan slaan we stijl achterover van de prijs. Hij vraagt een bedrag dat ze hier in nog geen half jaar verdienen. Dat gaan we niet doen. We raken in een discussie verwikkeld en hoe aardig hij ook is geweest, we zijn natuurlijk niet helemaal op ons achterhoofd gevallen. Uiteindelijk betalen we hem een bedrag dat wij wél redelijk vinden. Echt véél minder dan hij vraagt en met wat morren accepteert hij het. Hij zal ook wel moeten, want ik vertel hem dat we anders wel even naar het huis van Maceo en Gladis lopen. Daar hij heeft hij duidelijk geen zin in.

We nemen afscheid van de jongen in het veld en lopen zelf naar de hoofdweg en terug naar het dorp. Jammer dat de excursie zo moet eindigen, maar dat is ook Cuba. We zijn wandelende portemonnees voor de bevolking.

Onderweg naar het dorp komen we langs een kraampje waar ze ijsjes verkopen, het kost echt helemaal niets, maar omdat we geen Cup’s hebben betalen we in Cuc’s. Te veel uiteraard, want de omrekenkoers die ze er op na houden is een lachertje. Omgerekend in euro’s echter kost het nog geen drol. Dus we betalen voor twee ijsjes en genietend lopen we terug naar het dorp.

Even uitleggen wat Cuc’s en Cup’s zijn. Cuc is ‘toeristen’geld, ook wel Cubaanse dollar genoemd en is ongeveer 25 keer zoveel waard als de Cup. De Cup; Cubaanse peso wordt door de Cubaanse bevolking gebruikt om iets af te rekenen. Als je dus hetzelfde bedrag betaald in Cuc word je dus x25 afgezet.

Terug in het dorp komen we bij het tankstation een groep motorrijders tegen. Als we met hen in gesprek raken blijken het Zweden te zijn die hun eigen motoren met een boot hier naar toe hebben verscheept. Nu zijn ze bezig aan een vier weken durende rondreis door Cuba. Gaaf hoor.

Bij onze casa aangekomen besluiten we nog een rondje te gaan rijden in de omgeving. We gaan op zoek naar hotel Los Jasminez. Daar schijn je een spectaculair uitzicht te hebben.

We rijden daarna een stuk richting de noordkust en de wegen veranderen steeds meer in gatenkaas. Er heeft ooit asfalt gelegen, maar het asfalt is nooit gerepareerd en inmiddels grotendeels verdwenen. We rijden over een deel van de weg die ik gisteren van Havana naar Viñales wilde rijden. Nu ik de weg zie, denk ik dat we er dágen over gedaan zouden hebben.

De natuur is echt heel bijzonder, vooral de vreemde grijze rotsformaties die uit het niets lijken op te duiken in het merendeels glooiende land. Een heel mooie gebied is dit.

Tegen het einde van de dag komen we weer in Viñales aan en lopen nog een rondje door het dorp. Er is regelmatig muziek bij het dorpshuis maar nu niet. Het is nog te vroeg.

We hebben afgesproken vanavond bij de casa te eten, gisteren is ons dat bij Olga goed bevallen. Ook Gladis heeft een lekkere maaltijd gemaakt, we krijgen er vers fruit bij als toetje.

Na het eten vraagt Maceo hoe onze dag was en ik vertel hem over ons voorval met de gids. De jongen die in tegenstelling tot wat ik met Gladis had afgesproken geen Engels sprak en de hoge kosten.
Maceo begint zich minder op zijn gemak te voelen en geeft aan dat hij er weinig van weet. Gladis heeft het met mij geregeld. Gladis mengt zich vervolgens ook in het gesprek en ineens lijkt ze mij minder goed te begrijpen. Ik vermoed dat deze twee mensen meer weten dan ze zeggen. Gladis heeft er zichtbaar minder moeite mee, gehaaide tante, dan Maceo. Hij voelt zich opgelaten en geeft aan de jongen er op aan te zullen spreken.

We lopen naar ons tuinhuisje om daar nog wat te lezen en rusten. Morgen gaan we weer verder, nu naar de kust voor een paar dagen strand 😊.

Conclusie: de overnachting bij Olga is beter bevallen dan bij Gladis. Neemt niet weg dat we een leuke dag hebben gehad en genoten van de wandeling.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.