Om 6.30 uur gaat de wekker, we douchen en kleden ons aan. Bij de receptie geven we onze sleutel af en checken we uit. We kijken nog even bij een kioskje waar ze broodjes verkopen en halen wat voor onderweg. Op de eerste vlucht naar Atlanta zullen we wel niets krijgen. Op de luchthaven gaat het snel, we moeten zelf onze bagage wegen en stickeren, krijgen de boardingpassen uit een automaat en kunnen naar de douane.

Er is gewaarschuwd voor vertragingen bij de douane vanwege verbouwingen, maar al met al gaat het vlot. Schiphol is ook meestal een ellende dus daarmee vergeleken gaat het vlotjes. We drinken nog wat en Danny besluit naar de gokautomaat te gaan met onze laatste dollars. Met het laatste dat we op de luchthaven hebben gekocht aan snacks en drinken is er niet veel over. Als hij een kwartier later terugkomt kijkt hij helemaal blij. Heeft hij zomaar $50 gewonnen, nou dat betekent dat we terug moeten komen natuurlijk 😍. Wat moeten we anders met die dollars?

Tijdens de eerste vlucht valt Danny al in slaap en ik lees wat. Slapen zit er voor mij niet in. Ik ben best jaloers op mensen die overal zomaar in slaap kunnen vallen.

Als we landen op Atlanta hebben we een beetje vertraging en eer we eindelijk uit het vliegtuig zijn, zijn er weer 20 minuten voorbij. We hebben maar een uur overstaptijd dus zetten het op een hollen. En dat gaat natuurlijk niet goed, ik klap mijn enkel om en val half, Danny vangt me nog net op. Dat doet zeer, maar we hebben haast dus ik hobbel achter Danny aan het treintje in naar de andere terminal. Daar stappen we snel weer uit en ik probeer zo vlug mogelijk door te lopen. En met nog enkele minuten te gaan arriveren we bij de juiste gate. Wat zien we daar, er is nog niet eens begonnen met boarden, terwijl het boarden al bijna afgelopen zou moeten zijn. Hebben we daar nou zo voor gerend? Daar staan we dan, mijn enkel doet zeer en er is nog niemand aan boord van het vliegtuig gegaan. Ik ga op de grond zitten in de kleine rij die zich gevormd heeft. Nergens een vrije stoel meer te bekennen natuurlijk, want iedereen zit al een hele tijd te wachten. Dan maar op de grond, wat maakt het ook uit. Pas 20 minuten na de oorspronkelijke boardingtijd mogen de passagiers in het vliegtuig.

Als we in onze stoel zitten, ik zit aan het raam en Danny in het midden, gaan we uiteindelijk met een uur vertraging de lucht in. Volgens de piloot halen we die tijd wel weer in. We zien wel, voorlopig zitten we opgehokt en we vliegen naar huis, dus een uur eerder of later maakt niet meer uit.

Geschreven door Ellens.reizen