Om 9 uur vertrekken we richting Fish River Canyon. We kopen eerst nog een adapter bij het winkeltje van de lodge. De wereldstekker die we bij hebben past hier niet in de stopcontacten. Ook de adapter komt op rekening van ons kamernummer en die rekenen we bij de receptie af. Totaal gaat het om drankjes, sigaretten, de gamedrive, Danny’s pet en de adapter. De schade is N$ 1.063 oftewel nog geen € 100. Valt reuze mee gezien ons bargedrag van de laatste twee dagen 😊.
Jacco, de gids van gisteravond geeft ons voor vertrek nog een simkaart voor Namibië. Erg aardig van hem, alleen later blijkt dat we die niet echt aan de gang krijgen helaas.

Eerste stop in Mariental om te tanken en voor boodschappen bij de SPAR. Geld pinnen kunnen we alleen bij de Standard Bank.

Tweede stop bij het Kokerboomwoud (Quiver Tree Forrest and Giants Playground) in de buurt van Keetmanshoop. We betalen een bijdrage van N$ 100 om de bomen te mogen aanschouwen en krijgen een foldertje mee met informatie. Gezien de entree prijs valt het geheel wel tegen, OK de bomen zijn zeker mooi en de lucht strak blauw, maar we zijn best snel uitgekeken. Het is maar een klein gebiedje en we besluiten na wat foto’s verder het tweede deel van deze attractie ‘Giants Payground’ te laten voor wat het is en meteen door te rijden naar Keetmanshoop.

Keetmanshoop is een behoorlijke stad voor Namibische begrippen met ca. 15.000 inwoners, voor ons voelt het meer aan als een dorp. Wel zijn er diverse tankstations en winkels, we lopen langs het plaatselijke museum en zetten ook het oude kerkje op de foto, daarna vertrekken we weer.

Bij het verlaten van het plaatsje komen we onze gids Jacco weer tegen. Hij zit voor in de bus naast de chauffeur en zwaait uitbundig als hij ons ziet tijdens het voorbij rijden. Dat krijg je met zo weinig verkeer op de wegen hier, je herkent elkaar al snel 😊.

We volgen zijn aanwijzing van gisteravond op om langs de Nautedam te gaan. Onderweg pikken we nog een lifter op. Bepakt met een slaapzak lijkt het wel gaat hij op de achterbank zitten. De man werkt als bewaker bij de dadel- en druivenboerderij die aan de dam grenst. Hij bewaakt de druiven legt hij uit en komt net terug van huis van een vierdaags verlof. Thuis deelt hij een lapje grond samen met anderen waar hij een paar geiten heeft.

We zetten hem af voor de huisjes van de medewerkers van de boerderij en rijden verder om de dam van dichterbij te aanschouwen. We moeten ook hier entree betalen, N$13 geen geld weer eigenlijk. We parkeren de auto om rond te kijken, zien een paartje rock dassies (Kaapse klipdassen) en ook Danny klautert als een klipdas over de rotsen.

Als we aan de lage kant van de dam weer wegrijden, langs de boerderij met dadelbomen, moeten we een stukje door het water. Het is een ondiep riviertje, erg mooi om te zien en we hopen dat ze de sluizen niet open zetten als we er door rijden 😁.

Onderweg staan er nog een aantal stipjes op de kaart waarvan we denken dat het dorpjes zijn. De namen die erbij staan blijken echter de namen van boerderijen te zijn en we komen dus helemaal geen dorp meer tegen.

Na een hele tijd door het stof gereden te hebben komen we bij de afslag richting Fish River Canyon. Ook dit is een gravelweg en na een paar kilometer zien we de eerste struisvogels voor vandaag en uiteraard weer springbokjes. Na zo’n 17 km komen we aan bij Canyon Roadhouse.

Het eerste dat opvalt is een oude verroeste truck met de naam van de accommodatie erop geschilderd. We rijden het terrein op en zien meer van deze oude voertuigen. Het is een leuk gezicht al die auto’s bij elkaar. We zijn schijnbaar de laatste gasten die inchecken, want de receptioniste noemt ons al bij naam.
Het verblijf is een stuk eenvoudiger, maar wel erg gezellig en na een korte wandeling duiken we de bar in. Het is vandaag best fris gebleven in tegenstelling tot eerder deze vakantie, slechts 17°C, dus wat alcohol gaat er wel in. De receptioniste is tevens barvrouw en babbelt er op los en weet iedereen te vermaken.

In de bar ontmoeten we een groep motorrijders uit Johannesburg, allen tegen de 50 of er boven, die een tourrit van twee weken maken door Namibië. Ze gaan ieder jaar samen rijden en elke keer naar een andere bestemming. We worden meteen uitgenodigd om volgend jaar mee te rijden naar Westkaap als ze horen dat wij ook motor rijden. En als blijkt dat ze over een paar dagen ook in Aus zijn, hopen ze ons daar weer te zien.

Ze bieden aan om bij hen aan tafel aan te schuiven en zo eten we lekker een hapje met z’n allen onder het genot van behoorlijk wat wijn en een zelfgemaakt drankje. Hun brouwsel bestaat uit: wodka, gecondenseerde melk (goed schudden zeggen ze erbij) en een snufje kaneel. Het is erg lekker 😋!
Danny en ik genieten van een voorgerechtje van springbokfile en een wild spiesje, als hoofdgerecht kipcordon blue en huisgemaakte lasagne.

Tegen 10 uur is iedereen zat en gelukkig en gaan we richting bed waar we diep in slaap vallen. De rekening vandaag bedraagt N$ 642.

Enkele namen die we ons de volgende dag nog herinneren zijn Gerry, Kate, Raymund,… daarna wordt het al minder.

Geschreven door Ellens.reizen