Vanmorgen na het ontbijt de koffers weer in de auto gedaan en we gaan op pad. Een rit van ongeveer 3 à 4 uur door de bergen en langs de grens met Thailand.

Her en der aan de weg liggen dorpjes en staan er kraampjes. Wat opvalt is dat in de kraampjes allemaal hetzelfde wordt verkocht. Kom je eerst kraampjes tegen met ananassen dan staan verderop aan de weg kraampjes met mango's, allemaal netjes bij elkaar gesorteerd op soort fruit.

We rijden een klein stukje om, zodat we de grens met Thailand van dichterbij kunnen aanschouwen, maar door de bossen is er niet veel van te zien behalve het grenshokje met de douane. Met de huurauto mogen we helaas de grens niet over, dus we rijden weer terug.

Als we meer in de buurt van Kota Bharu komen wordt het ook steeds drukker op de weg. Scooters vliegen je weer om de oren en ook meer vrachtwagens. We hebben een klein hutje gereserveerd bij een Nederlands stel dat hier net buiten de stad woont in de kampong . Het is even zoeken maar uiteindelijk vinden we het. Er zit een Maleisisch meisje in het huisje van de receptie en ze spreekt wat Engels. Ze geeft ons de sleutel, nadat we wat papieren hebben ingevuld en dat is het. Geen uitleg of iets over de omgeving of hoe het hier werkt met eten etc. De eigenaren zien we niet.

Het Nederlandse stel dat we in Belum hebben ontmoet, komen na ons aan en het Maleisische meisje gaat naar het grote huis om de eigenaar halen. De eigenaar komt naar buiten en we zien iedereen overleggen. Later horen we van het Nederlandse stel dat er een fout is gemaakt met de reservering en er geen plaats meer is voor hen. Ze worden wel netjes ondergebracht, niet hier op het terrein maar in een huis verderop in de kampong. Het valt ze tegen, maar morgenavond kunnen ze dan wel weer hier terecht. Ze mogen hier ook komen ontbijten, erg handig is het niet, maar ze hebben in ieder geval onderdak.

Ons huisje hier op het terrein van Pasir Belanda in een fraai aangelegde tuin ziet er leuk uit. Het is niet groot, maar wel met een houten bankje voor de deur waar je kunt zitten. Later komen we er achter dat het niet echt comfortabel zit, maar ja, je kunt niet alles hebben.

We rijden met de auto terug naar Kota Bharu om daar het centrum te bekijken. Het is een grotere stad en we zijn benieuwd naar de overdekte markthal en de sfeer van de stad. Deze kant van Maleisie is voornamelijk islamitisch en doet daarom anders aan. We parkeren de auto op een parkeerterrein vlakbij de markthal en gaan daar eerst naar binnen. Het is inderdaad kleurrijk zoals ik al gelezen had. We lopen binnen wat tussen de kraampjes en gaan ook naar de galerij boven. Buiten om de markthal heen staan de stalletjes met vlees en vis. Een vieze bedoening dus daar zijn we snel weg. We verkennen de rest van de stad, maar heel mooi vinden we het niet. Het is een beetje een teleurstelling na George Town en Kuala Lumpur. We lopen wat winkels in en een mall om de tijd te doden.

In een grotere winkel à la V&D zien we een set koffers staan voor weinig. Het is een aanbieding maar niet duidelijk is of de afprijzing er al af is of nog niet. We spreken een medewerker aan, maar die weet het ook niet. We lopen mee naar de kassa en ook daar wordt druk gepraat, maar er komt geen duidelijk antwoord. Na wat vieren en vijven, gaat de korting toch nog van de lagere prijs af en staan we buiten met een mooie knaloranje nieuwe kofferset. De medewerkers aan de kassa waren niet vriendelijk, dat is voor het eerst sinds we in Maleisië zijn. Omdat het niet echt handig loopt met de koffers door de stad gaan we terug naar de auto. Kota Bharu kan ons niet echt bekoren en we rijden weg terug naar ons huisje.

's Avonds eten we heel lekker in een restaurantje aan de doorgaande weg vlakbij ons huisje, niet bij de buurvrouw waar ze via de website van Pasir Belanda reclame voor maken. We vinden het eten bij de buurvrouw aardig aan de prijs en het eten in dit restaurantje langs de weg is ook heerlijk.

De mensen hier in Kota Bharu zijn een stuk minder vriendelijk dan aan de Westkust van Maleisië, dat is in ieder geval onze eerste indruk. Ook de eigenaren van deze accommodatie zijn het minder gastvrij dan verwacht.

Geschreven door Ellens.reizen