Om half zeven gaat de wekker. Danny springt onder de douche en ik volg daarna. Tegen acht uur probeer ik via de zelf check-out uit te checken, maar het lukt voor geen meter. We moeten ons bij de balie melden. Om 8 uur staan we voor de balie en wat blijkt? De receptionist wil beide namen weten omdat de resort fee op de creditcard wordt verrekend. Huh, de creditcard staat op mijn naam, wat maakt het nou uit dat de kamer op Danny’s naam staat als er maar betaalt wordt toch? Als ik aangeef dat ik met mijn man op de kamer heb geslapen is het niet meer nodig om de paspoorten op te diepen. De receptionist wenst ons een goede reis en weg mogen we. Logica?

Eenmaal buiten bestellen we een ubertje en die komt niet veel later al aanzetten. We worden binnen tien minuten op de luchthaven afgezet en lopen eerst naar binnen om de koffers af te droppen. Gisteren heb ik al online ingecheckt. De grootste koffer is 4 pond (1,8 kg) te zwaar, een paar schoenen verhuist naar de andere koffer en twee truien. Nu is het goed en mogen we de koffers alsnog inleveren. Dat hebben we nog nooit meegemaakt, te zware koffers. Dat krijg je van het shoppen ;).

We lopen naar de gate en zitten te wachten op de vlucht om 10.33 uur. Het boarden begint pas tegen half elf dus die vertrektijd gaan we niet halen. Dat blijkt ook wel want als we eenmaal zitten dan roept de piloot om dat we nog 20 tot 30 minuten moeten wachten tot we mogen vertrekken.

Gelukkig hebben we een ruime overstap op San Francisco dus voor ons maakt het niet. De buurvrouw naast Danny ziet haar kans schoon en verhuist naar een lege rij stoelen voor ons dus ook wij hebben nu lekker de ruimte.

De vlucht komt uiteraard later aan op San Francisco en de passagiers wordt verzocht te blijven zitten tot de vijf passagiers met een krappe overstaptijd door de vertraging hun vlucht kunnen halen. En natuurlijk zijn er een paar mensen die zich daar niets van aantrekken en dus het gangpad blokkeren.

Wij hebben gelukkig tijd zat en lopen op ons gemak naar de volgende gate. Danny haalt nog een lekkere hamburger bij Burger King zodat we iets in ons maag hebben en niet afhankelijk zijn van de vliegtuigmaaltijden. Het lijkt wel of het elk jaar slechter wordt, of wij zijn ineens fijnproevers geworden 🤣.
Voor ik mijn hamburger op heb komt er nog een gate wisseling. De tweede al in een half uur tijd: gate 5 werd gate 4 en nu vlak voor boarden gate 3. Iedereen blijft zo wel in beweging, eerst trap af nu weer trap op. Het zal mij niet verbazen als er passagiers missen als je zo kort voor vertrek van gate wisselt.

Eenmaal aan boord zijn, bijna een uur later ook deze vlucht heeft vertraging, zitten we op onze gereserveerde rij met maar twee stoelen naast elkaar. Dat is wel fijn als je bijna elf uur moet vliegen.

Ik krijg onderweg weer mijn speciale maaltijd, vegetarisch, maar het is niet veel beter dan de standaardmaaltijd van Danny. Alleen de mandarijn gaat er in, de rest laat ik staan.

Ik kijk een filmpje, probeer te slapen, wat wonderwel lukt nu ik mijn hoofd voorover op het dekbed kan leggen. Ja, de comforter uit 2022 komt goed van pas, dit wordt een vast item op vliegreizen.

Danny kan de slaap niet vatten en blijft films kijken.

Geschreven door Ellens.reizen