Het zit er weer bijna op, vandaag rijden we terug naar ons eerste hotel in Alajuela. De luchtbedden laten we achter in de gemeenschappelijke ruimte samen met nog wat regenponcho's. We hebben het niet meer nodig en misschien heeft een ander er nog wat aan.

We halen voor we wegrijden uit Cahuita nog een lekker broodje bij Facefood. Daarna gaan we op weg. Het eerste stuk tot aan Puerto Limon is goed te doen en we nemen afscheid van de zee. Daarna begint de drukte, maar het is minder erg dan op de heenweg. Of het door het tijdstip komt of de dag van de week, geen idee, maar we zijn redelijk snel voorbij de industriegebieden.

Als we de bergen weer in gaan wil ik nog een tussenstop maken bij de brug over de Rio Sucio. Hier komen twee rivieren samen en de ene is groen van kleur en de andere bruin, maar het is slecht weer en nog een aantal km's lopen. Daarna stoppen we bij de Rainforest Aerial Tram, na te zijn gedraaid want we missen de afslag, daar schrikken we van de entreeprijzen $50 p.p. is eigenlijk belachelijk duur voor een korte stop. We kijken elkaar aan en gaan terug naar de auto. De stop om een andere trail te wandelen in het Braulio Carrillo National Park laten we ook aan ons voorbij gaan, het regent nog steeds. Dan maar rechtstreeks naar Alajuela, het is toch nog 220 km rijden vandaag en dan hebben we tijd om dat plaatsje beter te bekijken.

Het is mooi rijden door dit stuk van Costa Rica, maar de drukte op de weg, met name het vrachtverkeer staat ons tegen. Tegen de middag komen we weer in de buurt van San José. We gaan van de snelweg af en rijden via San Isidro, Heredia en San Joaquín. We zien een bordje San Francisco onderweg en Los Angelos en besluiten direct om volgend jaar weer naar Amerika te gaan. Dat blijft ons toch, naast Afrika, het meest bevallen.

Bij het hotel aangekomen, laden we de spullen uit de auto en krijgen dezelfde kamer. Daarna rijdt de eigenaar met ons mee naar het parkeerterrein wat bij het hotel hoort. Het ligt een paar straatjes verderop, maar door al het eenrichtingsverkeer is het niet makkelijk te vinden. Het terrein blijkt goed afgesloten te zijn met een poort en een man houdt het terrein in de gaten. Er zal dus toch wel criminaliteit zijn, maar je merkt er niets van als je hier loopt. Als we teruglopen, gaat mijn teenslipper stuk, dat loopt lastig. Het dopje dat aan de onderkant hoort en het plastic bandje normaal op zijn plaats houdt, breekt af. De eigenaar van het hotel lacht, 'gelukkig op de laatste dag van de vakantie'. Met mijn maat 45 lukt het niet om hier nieuwe teenslippers te kopen, dus in het hotel trek ik mijn sandalen aan en we gaan het stadje in.

Op een plattegrond hebben de eigenaren aangegeven wat leuk is om te bekijken en waar we lekker kunnen eten. Echt vriendelijke mensen hier in het hotel, ik krijg ook onze tas terug met winterjassen en mutsen. We zijn blij dat we die hier achter hebben gelaten, het is toch al zo'n gedoe met bagage in- en uitladen.

Alles zit in Alajuela op loopafstand, we struinen het centrum door en kopen een ijsje bij ijssalon Fantasia. In het park bij de kathedraal eten we het op. Even komt een bedelaar bij ons om geld vragen, maar hij geeft het snel op. Ook andere mensen in het park geven hem geen geld en hij loopt weg. Bedelaars hebben we tot nu toe nog niet gezien in Costa Rica, maar dat komt natuurlijk ook doordat we niet echt in stedelijk gebied zijn geweest. We bekijken nog de overdekte markt en vinden uiteindelijk in een zijstraatje een leuk winkeltje waar we een keramieke gekko kopen. Op de laatste dag van onze vakantie toch nog een klein aandenken gekocht. We zijn niet van de souvenirs, maar uit de meeste landen nemen we bijna altijd wel iets kleins mee. Dat komt dan thuis op de kast bij de andere aandenkens.

's Avonds eten we bij Pizza Nostra op aanraden van onze hoteleigenaar. We komen als eerste bij het restaurant en niet veel later komen er meer gasten. Het eten is hier trouwens echt een aanrader. We kijken uit over een parkeerplaats met aan de overkant een leuke bar of pub. Het ziet er erg gezellig uit en als we nog een dag langer zouden blijven, dan zouden we daar morgen eten. Maar helaas morgen gaan we naar huis.

Na het eten lopen we langs nog een erg gezellig restaurant. Het is er druk en er wordt live muziek gespeeld. Er is echt genoeg te beleven in deze omgeving, we slaan linksaf en zijn weer in de straat van ons hotel.

Danny zet de wekker deze keer 😳. Dan staan we om 7.30 uur op (als het goed gaat) kunnen eerst nog ontbijten en de koffers pakken voor we tegen half tien weg moeten. Morgen om 10.00 uur moeten we de auto inleveren bij het kantoor van Thrifty op de luchthaven. Om 12.30 uur vertrekt ons vliegtuig naar Montreal en vandaar vliegen we door naar Brussel.

Geschreven door Ellens.reizen