Vandaag is het tijd om afscheid te nemen van St. Lucia, we gaan naar het andere vlakbij gelegen park Hluhluwe Umfolozi, dat voornamelijk bekend staat om zijn neushoornpopulatie. We hebben daar de hele dag de tijd voor en slapen vanavond in de Wildebees Ecolodge buiten het park aan de Noord kant.

We rijden weer over de brug St. Lucia uit, gaan eerst een klein stukje terug richting Durban, maar vrijwel meteen geven de borden voor het Hluhluwe Umfolozi park aan dat we weer van de snelweg af moeten. Na nog geen uur zijn we bij de Zuidelijke ingang van het park.

Dit park is het oudste wildpark van Zuid-Afrika en 20 x kleiner dan Kruger Park, dat maakt de kans om de BIG 5 te spotten groter. Naast de BIG 5 zijn er nog veel andere dieren te vinden zoals cheetahs, wild dogs, gnoes, giraffen, zebra’s en meer, dus we zijn benieuwd. Het is mogelijk om zelf te rijden door het park, maar de wegen in Hluhluwe Imfolozi zijn meer off-road én ook heel stijl af en toe. Een uitdaging voor onze huurauto komen we in de loop van de dag achter 😊.

Het duurt even voor we ons eerste wild zien, een groepje knobbelzwijntjes dat gehurkt aan het ontbijten is. Kort daarna volgt een groepje impala's en een kleine klapekster. Daarna is het lange tijd rustig totdat we een zijpad inslaan. De weg is onverhard en gaat steeds steiler omhoog. Aangezien we geen 4x4 hebben, rijden we voorzichtig over alle hobbels en stenen naar boven. Daar wordt Danny zijn inspanning beloond met een paar neushoorns die niet zo ver weg staan onder een struikje. We hebben vanaf de heuvel echt heel goed zicht op het stel. Het pad loopt dood, dus we moeten weer terug, ditmaal ga ik achter het stuur. Hobbelend en al komen we weer op een van de hoofdwegen aan door het park.

We stoppen in de loop van de ochtend bij nog een paar uitzichtpunten en zien onder andere impala's, een secretarisvogel, zebra's en kafferbuffels. Op een picknickplaats eten we lekker onze yoghurtjes en broodjes op. Na deze stop zien we onze eerste olifant in dit park. 's Middags pakken we het tweede deel van het park, het noordelijke deel. Ook daar stoppen we geregeld om van het uitzicht te genieten en natuurlijk als we dieren zien. We maken foto's van giraffen, apen en nog meer buffels.

We arriveren uiteindelijk in het gebied bij Hilltop Camp uit en komen daar op een weg uit die met recht hilltop genoemd mag worden. Danny moet en zal naar boven, terwijl ik het vermoeden heb dat het echt alleen geschikt is voor 4x4, maar uiteindelijk komen we boven. Koppelingsplaten ruiken wel wat en de motor had er echt geen zin in, maar we zijn boven op een bult waar je over het hele park kan uitkijken. Hier stappen we natuurlijk even uit, maar daarna moeten we langs de andere kant van de bult weer omlaag ... 'Dat kun je best,' zegt Danny, dus ik stap in en laat de auto naar beneden rollen. We komen in de hele weide omgeving geen andere auto tegen zoals die van ons, alleen een enkele jeep en zelfs die zie ik niet op die heuvel. Iets zegt me dat we inderdaad op een 4x4 weg zitten ondanks Danny z'n protesten. Maar we komen heelhuids terug op een geasfalteerde weg en zetten koers naar de Memorial Gate, de Noordelijke uitgang van dit park. Het is inmiddels 4 uur geweest en we moeten nog een stukje rijden voor we bij onze Ecolodge zijn.

Het is maar goed dat de Nederlandse eigenaren van de lodge een routebeschrijving hebben gemaild, want het is nog een eindje rijden. Als we de bewoonde wereld steeds meer achter ons lijken te laten en we over een zandpad naar de lodge geleid worden, beginnen we te twijfelen of we wel goed zitten, maar na ongeveer 6 km hobbelen zien we een bordje Wildebees Lodge. We slaan rechtsaf en rijden de poort door. De lodge ligt op een heel groot eigen terrein en we melden ons bij de receptie. Het ziet er meteen al erg kleurrijk uit. We worden naar ons hutje gebracht en ook vanavond ziet ons slaapadres er leuk uit. Wij zijn tevreden.

In het huisje schuin naast ons zit een stelletje dat op de motor gekomen is. Danny raakt met de man in gesprek, hoe kan dat ook anders, motorrijders onderling 😎. Ook deze man waarschuwt ons voor de corrupte politie. Vanmiddag wilde een agent hen aanhouden maar zoals deze Zuid Afrikaan zegt, 'als er geen auto bij staat; gewoon doorrijden. Wat moeten ze, er achteraan rennen?' Vreemde gang van zaken voor ons Europeanen, maar ook deze man geeft aan dat je altijd voor één of andere smoes wordt aangehouden en dat agenten alleen geld willen zien. Na onze eerste ontmoeting met oom agent hebben we gelukkig geen last meer gehad, maar we zullen het onthouden.

We eten vanavond in de lodge en hebben dat vooraf doorgegeven, op het afgesproken tijdstip kunnen we dan ook aan tafel. Een leuk plekje gewoon buiten met een kaarsje hoe romanisch. Na het eten, dat trouwens buitengewoon goed bevalt, lopen we terug naar ons huisje en drinken buiten nog wat voor we gaan slapen. Het was al met al weer een geweldige dag.

Geschreven door Ellens.reizen