Verkeerde plek gekozen op het terrein, we hadden beter aan de andere kant van het grasveld kunnen gaan staan. Vanmorgen veel last gehad van vertrekkende vrachtwagens, niet zo erg als ze meteen wegrijden, maar ze schijnen hier eerst de motor een half uur te moeten warm draaien 😤. Rijden en Amerikanen blijft toch een apart ding. Onbegrijpelijk hoe lang ze hier auto’s, bussen etc. stationair laten draaien terwijl ze niets doen.

Nu staan we op de parkeerplaats bij Woodburn Premium Outlet, nog een half uurtje voor de winkels open gaan, dus mooi tijd om aan het reisverslag te werken en voor een ontbijtje. De zon schijnt weer en de temperatuur is aangenaam.
Om 10 uur gaan we eerst pinnen bij de ATM en daarna duiken we de Levi’s winkel in die er naast ligt. Personeel is ook hier ontzettend behulpzaam en Danny loopt uiteindelijk de winkel uit met 6 nieuwe spijkerbroeken. $39 per stuk, dat is in Nederland wel anders en ze hebben hier meer keus in de kleinere lengtematen. We gaan de Adidas winkel in voor mij, eens kijken of ze mijn sportbroeken hier ook hebben maar dan goedkoper. Ze hebben niet dezelfde broek, maar ik koop er toch één de wat korter is en dunner voor de zomer. Danny vindt ook nog een paar damessportschoenen in maat 12, wow dat is mazzel. Voor net geen $ 60 heb ik damesschoenen in mijn maat.
Danny koopt bij de Ecco winkel een paar nieuwe Ecco’s voor $40 en bij GAP een korte broek. Eddie Bauer is helemaal te gek, ik koop er een t-shirt, trui, windjack en Danny slaat ook nog wat shirts is. De kwaliteit is geweldig en net zo duur als die goedkope shirts uit Nederland, die na een paar wasbeurten gedraaide zijnaden hebben.

Tijd om weg te gaan voor we de koffers helemaal niet meer dicht krijgen. Het is inmiddels 2 uur, we hebben veel langer rondgelopen dan we van te voren gepland hebben. We willen nog naar Mount Hood, dus ik maak een paar broodjes met lekkere krabsalade voor onderweg.

De rit naar Mount Hood is weer een scenic byway. We komen langs bergdorpjes, wat een leuke huizen staan er toch overal langs de weg en mooie vergezichten.
Bij de afslag naar Timberline Lodge slaan we af. Nu we er toch langs komen wil ik het hotel uit het boek en de film van Stephen King ‘The Shining’ in het echt zien. We stijgen steeds hoger en er ligt sneeuw her en der langs de weg. Helemaal boven parkeren we de auto en zien helaas dat de top van Mount Hood in de wolken verdwijnt. Gisteren zagen we de berg op grotere afstand wel in volle glorie. De zon scheen toen volop en er was geen wolkje te zien. Nu zijn er helaas wolken.

We parkeren de camper en lopen naar het hotel. Het is fris buiten op deze hoogte. Joepie, tijd om mijn nieuwe windjack aan te schieten. Van buiten kan het hotel wel een likje verf gebruiken. @Stefan tijd om een keer langs te gaan 😊.
Binnen is het echt heel mooi, grote houten balken, eerder boomstammen dan balken en in het midden een grote natuurstenen openhaard. De schoorsteen en openhaard kun je op twee verdiepingen bewonderen. In de lounge en de 'kelder' zie je dezelfde grote stenen schouw. Knap gemaakt.
Overal hangen foto’s uit de gloriedagen van het hotel, hoe leuk is het de mensen in de oude skikleding en met de ski’s van toen. Er is een kleine tentoonstelling van oude skimaterialen en foto’s van het hotel door de jaren heen. Er is zelfs een oude kamer te bezichtigen met eigen openhaard en lampetkan met schaal.

Als we naar buiten lopen zie ik bij de receptie een bordje hangen dat er nog kamers beschikbaar zijn, maar wij houden het bij ons campertje. We lopen nog een rondje buiten en banjeren door de sneeuw tot Danny sneeuwscooters ziet, daar moet hij natuurlijk opklimmen. Hij kan de verleiding om een spuit gas te geven en de berg op te rijden, maar net weerstaan. Iemand heeft gewoon de sleutels er op laten zitten.
Terug bij de camper heb ik natte sokken, mijn gympen zijn helemaal niet geschikt om door de sneeuw te banjeren. Gelukkig drogen sokken sneller dan bergschoenen😅.

Het is fris dus we zoeken een lager gelegen camping op. We rijden vanaf Mount Hood via een slingerende bergweg richting Hood River aan de Columbia River. Volgens Campendium kun je daar gratis dumpen en water tanken, dat is prio 1. We hebben drie dagen zonder aansluitingen gestaan. Een extra dag zou nog wel gaan, maar als het toch gratis is 😊. Je weet maar nooit wat je verderop moet betalen.

In Hood River zoeken we het waterzuiveringsstation om te dumpen, maar we kunnen het niet zo één, twee, drie vinden. We komen terecht op een pier waar mensen aan het windsurfen zijn en anderen les krijgen. Verderop in een haventje zien we ook nog kitesurfers. De Columbia River Gorge staat bekend om zijn sterke winden, voor watersporters echt een paradijsje. We kijken het even aan en besluiten dan toch echt verder te zoeken. Niet veel later vinden we het waterzuiveringsstation, we zijn er inderdaad eerder al voorbij gereden. Nu valt het beter op, omdat er een camperbusje staat.

Fijn de vuilwatertanks zijn weer leeg en we hebben vers water. Nu nog een kampeerplekje, we rijden de I84 op richting Portland. Ik weet dat er daar een paar campings liggen. We stoppen bij Viento campground en voor $24 hebben we water en elektriciteit op de plek en een + zijn de gratis douches. Daar gaan we morgenochtend gebruik van maken. Toch iets comfortabeler dan in de camper en we houden onze vuilwatertank leeg. Als we net geïnstalleerd zijn komt er een trein voorbij 😱😡. Herinneringen aan het Balatonmeer in Hongarije komen weer boven. Daar schrokken we ons de eerste keer ook een hoedje toen we ons tentje aan het opzetten waren en er luid fluitend een trein voorbij kwam. Dit is geen stoomtrein, maar hij toetert net zo hard, maar de treinen hier zijn een stuk langer. Het duurt echt lang voor de trein voorbij is. We staan op tien meter van het spoor zien we nu. Hopelijk rijden de treinen ‘s nachts niet zo frequent 🤔.

De temperatuur hier is goed en er is bijna geen wind, ideaal voor een kampvuur en bbq. Danny slingert eerst de houtskool aan en ik dek de tafel. Heerlijk zo buiten eten, als we klaar zijn met eten gooit Danny de kooltjes in de vuurring en mikt er wat houtblokken bij die bijna meteen vlam schieten. We nemen allebei een schaaltje ijs en later een paar marsmallows van het vuur. Stoeltjes bij het vuur, geen draaiende wind deze keer, dus we hoeven niet steeds te verkassen, drankje erbij en daar zitten we prinsheerlijk.
Aan de overkant op de camping zit een man ook een vuurtje te stoken en als ik opmerk dat zijn vuur veel groter is, laat Danny dat natuurlijk niet op zich zitten. Hup wat blokken erbij en het beenhaar schroeit van mijn schenen. Het is zo warm dat ik de hele avond mijn teenslippers aan kan houden, sokken zijn echt niet meer nodig.
Als de blokken bijna op zijn en we hopen dat de laatste trein gepasseerd is, verhuizen we naar binnen en duiken in bed.

Helaas reden er die nacht nog meer treinen. Wie reserveert op deze camping nu een plekje, onbegrijpelijk? Veel plaatsen waren bezet toen wij aankwamen. Sterker nog de meeste plaatsen waren gereserveerd, de camping is bijna vol zelfs. Nou, voor ons is dat een eenmalige gebeurtenis, morgen gaan we echt op zoek naar een kampeerplek zonder verkeer in welke vorm dan ook.

Geschreven door Ellens.reizen