Vanmorgen vroeg wakker, wat wil je met een moskee aan de overkant 🥱. Het is buiten al vroeg een drukte van belang en tijdens het ontbijt besluiten we dat we genoeg gezien hebben van Marrakech. we zijn toch niet echt zulke stadsmensen dat we ons nog een dag willen onderdompelen in deze drukte. We gaan naar de kust. Als het mooi weer blijft en de zon zo lekker schijnt is een paar daagjes strand niet verkeerd.

We rijden om 10.00 uur de stad uit richting Essouaria. Het eerste stuk is het ontzettend druk en chaotisch op de weg, daarna wordt het rustiger al blijft het een doorgaande weg.

Na ongeveer 3 uur rijden komen we in Essouaria aan. Ik had al een paar adresjes opgeschreven, maar als we daar naar toe rijden is het toch niet wat we echt zoeken. Te duur, geen uitzicht of de kamer is erg klein en benauwd. We komen uiteindelijk aan bij een hotel aan de boulevard. Ik loop naar binnen, zoals altijd en Danny wacht in de auto. De man achter de receptie neemt me mee naar een aantal kamers die beschikbaar zijn. En helemaal bovenin op het dakterras heeft hij ook nog een kamer vrij met uitzicht op de zee en het strand. Wat wil je nog meer, dit is perfect. De kamer is ruim met een aparte zithoek en buiten op het dakterras staan ook diverse zitjes.

We lopen naar beneden en voor € 20 per nacht is de kamer van ons, daarna ga ik Danny pas halen. Samen slepen we de tassen naar boven, dat is het enige nadeel van de kamer op het dak, maar ook Danny is helemaal blij met onze kamer.

We lopen via de boulevard naar de haven. De zon schijnt volop en we genieten van het weer en de rust. Zelfs bij de haven waar er wel veel leven is en vol op vis verkocht wordt, worden we niet aangeklampt om dit of dat te kopen. We kijken hier rond en zien veel houten vissersbootjes liggen. Je kunt hier ook buiten eten aan tafels waar verse vis voor je wordt klaar gemaakt. Wij hebben echter nog geen honger en lopen de stadsmuur binnen.

En ook daar valt het ons op dat we ongestoord de winkeltjes, kraampjes en andere dingen kunnen bekijken. Wat een relaxte sfeer hangt hier. Later horen we dat dit een ongeschreven regel is in Essaouira. We zijn erg blij dat we vertrokken zijn uit Marrakech en nu hier rondlopen, wat een verademing. We lopen diverse winkeltjes binnen die als het ware in de stadsmuur zijn gebouwd. Heel apart om te zien en we lopen via de muur een rondje om de medina.

We gaan een hapje eten langs de boulevard als we terug lopen en kopen nog wat te knabbelen en drinken voor op de kamer. Genietend van de zonsondergaan zitten we op ons dakterras als er een ander stel ook het dakterras betreedt. Ze zitten in de kamer naast ons en we raken in gesprek. Zij komen uit Frankrijk, maar praten gelukkig ook Engels. Dat scheelt een hoop vertaal en ook Danny kan nu meepraten. Het wordt een gezellige avond en we spreken af om morgen avond met z'n viertjes te gaan eten.

Geschreven door Ellens.reizen