Vannacht heeft het flink gewaaid, als we wakker worden zien we dat de hele camper bedekt is met een fijn laagje zand, zowel binnen als buiten. Eerst maar eens alles een beetje af poetsen zodat we knarsvrij kunnen eten en dan gaan we op pad. De buurman rechts biedt aan om ons plekje te 'reserveren' door zijn auto op onze plek te parkeren, maar we bedanken hem en zeggen dat het niet nodig is. We krijgen er een beetje het handdoekjesgevoel bij dat je vaak ziet bij de zwembaden van grote hotels. Maar wat zijn de mensen hier toch behulpzaam.

Eerst gaan we naar de dam voor Page. Daar kijken we binnen en buiten rond, maar Danny heeft niet zoveel zin in de rondleiding dus die slaan we over. Daarna slaan we boodschappen in bij Walmart aan de rand van Page, het is weer eens nodig.

We willen vandaag bij Navajo bridge en Lees Ferry kijken. Als we langs Horseshoe Bend rijden is het erg druk, we komen hier op de terugweg weer langs dus rijden we door. Dat wil zeggen ik ga nu achter het stuur, de eerste keer in de C30. Twee jaar geleden heb ik een paar keer in de C19 gereden maar die was een stuk kleiner. Het voelt ook nu weer anders dan met een gewone auto, je hebt veel meer last van de wind en ik moet constant tegensturen. Vermoeiend hoor en als we boven aan de pas zijn zo'n 30 km verderop stappen we uit voor het Grand Canyon uitkijkpunt. Hier staan allerlei kraampjes waar Indianen spulletjes verkopen. We lopen er even langs maar zien niet echt iets dat we graag zouden kopen. We stappen in en Danny rijdt verder en slaat rechtsaf richting Navajo Bridge. Daar parkeren we de camper aan de overkant en lopen we terug de brug op. Onder ons zien we de Colorado rivier die van Lake Powell naar de Grand Canyon stroomt. Er staat een ranger met een grote verrekijker, want in de rotswand zit een Condornest, helaas zien we de condors niet.

We slaan net na de brug rechtsaf richting Lees Ferry. De weg naar de Lonely Dell Ranch is helaas afgeloten en we lopen een stukje naar de Spencer trail. Op het bord lezen we hoe ver het lopen is en gezien het tijdstip is het niet meer te doen. We kijken bij de boothelling hoe een grote opblaasboot te water wordt gelaten. De naam opblaasboot doet het vaartuig niet echt eer aan, maar ik heb geen idee hoe zo'n boot wel heet.

We rijden weer terug en stoppen op de parkeerplaats bij de Lees Ferry campground. We lopen naar het water en zien daar een gezin vissen. Vader, moeder en kind met koelbox en stoeltjes zitten lekker aan de waterkant. Wij lopen een stukje door, we willen de vissen niet verjagen en gaan ook even met de voeten in het water. Opnieuw steenkoud natuurlijk. Terwijl we aan de kant zitten komt er zo'n rubberboot voorbij met ontzettend veel mensen. Ik film, Danny zwaait en de mensen zwaaien terug. Het zal best leuk zijn, maar mij komt het toch net wat te massaal over. Erg veel mensen op zo'n boot en als je in het midden zit, zie je volgens mij nog niet veel.

Jammer dat we vannacht al betaald hebben bij Lone Rock beach, want de camping hier ziet er goed uit. Helemaal niemand te zien, wat een rust, maar wij rijden langzaam terug. We stoppen nog bij een paar balancerende rotsen voordat we het park weer uitrijden.

Op de terugweg is het nog niet rustig bij Horseshoe Bend, dus morgen opnieuw in de herkansing als we naar de Grand Canyon rijden. Op de camping aangekomen waait het nog steeds, we parkeren nu wat verder van het water af, maar kijken mooi uit over de baai. We gaan met onze stoeltjes achter de camper zitten zoveel mogelijk uit de wind, maar als het later wordt hebben we er genoeg van. De wind gaat niet liggen en we hebben geen zin in weer een zandstorm. We rijden terug naar boven en parkeren de camper op de verharde parkeerplaats bij de toilet/wasgebouwtjes.

We zitten buiten een wijntje te drinken als er niet veel later nog een camper bij komt staan. Het is een Duits stel dat ook even het zand ontloopt. We gaan gezellig bij hun camper zitten en kletsen behoorlijk wat af. Ook deze mensen zijn gestopt met werken en verblijven langere tijd in Amerika, hun visa is met opnieuw een jaar verlengd. Ze reizen met een eigen camper die ze hebben over laten varen en trekken inmiddels al meer dan een jaar rond. Dat is zo fijn als je onbeperkt de tijd hebt, je kunt dan gerust een week of twee op dezelfde plek blijven. Heel anders dan met één of twee nachten door te reizen.

Terwijl we zitten te kletsen horen wie iemand gillen. Er zit een slang onder een trailer op de parkeerplaats. Natuurlijk willen ook wij dat zien, de meid die zo gilde is inmiddels uitgegild en kijkt nu ook nieuwsgierig onder de trailer. Dat wordt niet meer afkoppelen vanavond, maar morgen.

We lopen terug naar de campers en drinken onze wijn op voor we afscheid nemen en gaan slapen. Ondanks de wind is het toch een hele gezellige avond geworden.

Geschreven door Ellens.reizen