Vanmorgen na het opstaan en wassen, komt de man van het hutje naar ons toe en neemt ons mee naar zijn eigen huis. Daar op het terras staat een tafel gedekt en blijken we ook nog een ontbijtje te krijgen. Wat een verrassing en voor dat geld, het verbaast ons helemaal. Na het echte Costa Ricaanse ontbijt nemen we afscheid en vertrekken met een beetje pijn in ons hart.

We kunnen pas vanmiddag in ons andere bungalowtje terecht bij de Alby Lodge dus we gaan de omgeving eerst verkennen. We rijden de weg af richting Manzanillo. onderweg stoppen we bij Puerto Viejo, waar het beduidend drukker is en toeristischer. Er zijn hier ook veel fietsers, op veel plekken kun je een fiets huren en de kuststrook is vrijwel helemaal vlak. Mij lijkt het wel leuk om een dagje een fiets te huren, maar Danny is minder enthousiast 😉. Waarom fietsen als je een auto hebt is zijn motto.

Onderweg komen we nog een boom tegen met wat lijkt op een groepje gieren. Als het na drie uur is rijden we terug omdat het weer nog steeds niet echt mee zit en we kunnen inchecken. De eigenaresse is van Duitse afkomst en is zoals vele Duitsers een beetje stug. Niet onvriendelijk, maar ook geen sprankelijke persoonlijkheid zullen we maar zeggen.

Er is een gemeenschappelijke ruimte om te koken en aan tafels te eten. Je moet wel zelf voor je eten zorgen, dus dat wordt uiteten voor ons de komende dagen 😋.

We pakken de auto uit en gaan dan op ons eigen balkonnetje wat zitten luieren. Als het tegen vijven loopt gaan we naar de straat met restaurantjes, vanavond kiezen we voor een ander restaurant waar we wel al eerder gedronken hebben. Ik neem er een mojito bij en Danny een rumcola. Ook nu zitten we weer op loopafstand, op zo'n 2 à 3 minuten. Alles ligt hier in Cahuita eigenlijk wel op loopafstand, zo groot is het niet.

Tussen de regenbuien door lopen we weer terug naar ons huisje en kruipen op tijd onder de klamboe, hopelijk is het morgen toch weer droog.

Geschreven door Ellens.reizen