Vanmorgen niet zo heel vroeg meer wakker, half 9 en nadat we fris gewassen zijn lopen we een korte trail naar de zee. De zee die we de hele tijd vanaf de camping kunnen horen, maar niet zien. Ditmaal niet met mijn bergschoenen, maar met mijn waterschoenen, een keuze die ik beter gisteren had kunnen maken 😏.

Het strand blijkt zwart te zijn, er liggen zelfs zwarte duinen, bijzonder om te zien. We lopen terug want we willen vandaag naar de Avenue of the Giants, dat is nog een eindje rijden en we moeten eerst nog dumpen. De lampjes van onze vuilwater tanks springen op rood en we weten niet of we vanavond een mogelijkheid hebben om water te lozen of tanken.

We rijden naar het dumpstation van de campground, dumpen kost $10. Danny wil eerst doorrijden, de camping is al het duurst dat we ooit betaald hebben in een State Park en nu ook nog extra betalen om te mogen dumpen. Maar dumpen zonder betalen zit er niet in, er zit een grendel op het dumpgat en je kunt die alleen verwijderen nadat je betaald hebt via een automaat. Er zijn zeker meer gasten geweest die dumpten zonder te betalen. Na het dumpen blijkt het drinkwatertappunt ook nog eens niet te werken. Langzaam beginnen we er genoeg van te krijgen. Ik loop naar het entreehokje van de campground en krijg daar te horen, dat ik terug kan rijden naar Fort Bragg om daar voor $5 water te vullen bij Chevron. Ja lekker dan, daar beginnen we niet aan, we zijn Hollanders.
We besluiten nog een rondje over de camping te rijden op zoek naar een ander waterpunt met een schroefdopaansluiting en we vinden er uiteindelijk één buiten bij de restrooms. Snel daar de waterslang aangekoppeld alsnog water getankt en hop op weg.

We rijden weer verder richting het Noorden, de weg kronkelt langs de kust en we hebben mooie vergezichten over de zee. Bij één van de vergezichten stoppen we voor een ontbijtje in de camper. Hoewel de zon schijnt waait het behoorlijk hard, we eten onze yoghurtjes en fruit dus binnen op met uitzicht op een baai.

Het stukje voorbij Rockport tot aan Legett is prachtig, de weg slingert tussen de bergen met bossen door. Danny zou hier wat graag op zijn motor door heen scheuren. Onderweg zien we een ontzettend toeristisch winkeltje met allerlei houtsnijwerk buiten en tierelantijnen, dat vraagt om een benenstrekmomentje. We belanden in een toeristenhemel waar je u tegen zegt, er staan best leuke dingen, maar niet voor de prijzen die we zien. Na wat foto’s, zo hebben we de herinneringen nog, gaan we door. Het eerste deel na Legett is nog mooi daarna volgt er een stukje freeway, niet mooi, maar het schiet daardoor wel even wat beter op.

We komen al in de buurt van Avenue of the Giants en slaan de 101 af. De route is inderdaad geweldig, de grote Redwood bomen staan soms zo dicht aan de weg, dat de bast er afgereden is.
Helaas kunnen we niet terecht op de camping van het park, er zijn geen RV plaatsen meer beschikbaar en we zijn te groot, ze kunnen maar RV's tot 24 ft kwijt. We krijgen heel behulpzaam een lijstje met nabijgelegen alternatieven. Dat zien we niet zitten, ik had op internet al gezien dat er in Ferndale een Fairground is waar je ook kunt overnachten. Veel goedkoper en als ik bel hoor ik dat er meer dan genoeg plek is, er staan maar twee andere gasten. We kunnen op ons gemak nog een drietal trails lopen voor we daar naar toe rijden.
In het visitor center, als ik informeer naar de Greig-French-Bell Trail, raden ze aan om ook de Drury-Chaney looptrail te lopen. Dat blijkt inderdaad een echte aanrader, het is een mooie trail van zo’n 5 km, lekker rustig ook.

De Founders Grove loop trail is niet zo druk als ik verwacht had en we kunnen er met gemak onze RV nog parkeren. Er lopen natuurlijk wel meer mensen rond dan elders, maar het is zeker geen file lopen.

De Greig-French-Bell trail hebben we niet echt kunnen vinden, dat wil zeggen we zijn er gestopt en hebben er met veel plezier rondgelopen, maar van een echte trail was geen sprake. Na één bordje waren we de weg al kwijt, het was een wirwar aan padjes door mooie veldjes met klaver, echt sprookjesachtig en na een half uurtje zijn we teruggelopen. Een mooie stop dat is zeker.

De Drury-Chaney looptrail is zeker een aanrader, je loopt tussen varens en klavervelden en daar dan die enorme bomen tussen te zien is heel bijzonder. Best geregeld horen we takken kraken en valt er wat naar beneden, maar dat mag de pret niet drukken. Het is kwart voor 5 als we weer bij de camper aankomen, dus we zetten koers naar Ferndale.

Het kantoor zou al dicht zijn, maar de campground host zou ons prima kunnen helpen en dat klopt ook. We komen aan bij een terrein aan de rand van het stadje en voor $12 mogen we overal gaan staan behalve op het grasveld, want dat zijn hook up plekken en dat kost $28. Wel mogen we voor die $12 de toiletten en douches gebruiken. We willen in eerste instantie gaan bbq’en maar omdat het zo waait besluiten we de clam chowder soep op te eten met gegrilde koude kip en ons laatste restje brood. Ook lekker en zo eindigt de dag heerlijk rustig; mijn schoenen staan weer in het zonnetje te drogen, Danny scheert zich en ik werk het reisverslag bij. Ik loop nu al 2 dagen achter, waar haalt iedereen toch de tijd vandaan om een reisverslag zo nauwkeurig bij te houden.

Geschreven door Ellens.reizen