Vroeg op pad, gisteren hebben we al boodschappen gedaan, daarom rijden we voorbij Page zonder te stoppen. We zien een flink aantal campers bij de Walmart staan als we langs rijden, waarschijnlijk hebben die hier overnacht.

Als we nu bij Horsehoe Bend aankomen is het rustig. Er is plek genoeg om te parkeren en we zetten de camper zo neer dat we niet klem gezet kunnen worden. Het is eerst een korte klim eeen heuveltje op en daarna loopt het pad geleidelijk naar beneden. Na zo'n 15 à 20 minuutjes zijn we er al. We gaan zitten aan de rand om van het uitzicht te genieten, ondertussen kijken we naar anderen die in de meest bizarre poses op de foto willen, het liefst zo dicht mogelijk bij de afgrond. Wat gedragen mensen zich toch vreemd met een camera in de buurt.

We lopen terug, nu is het vrijwel de hele tijd geleidelijk klimmen, maar het is niet ver en we zijn redelijk snel weer terug bij de camper. We pakken wat te drinken voor tijdens het rijden en gaan meteen door naar de Grand Canyon. Ik wil een beetje vroeg daar zijn om een plekje te bemachtigen op de Desert View Camping.

Net voorbij Cameron slaan we af en als we het Grand Canyon NP inrijden is de eerste afslag naar de Desert View Watchtower en de bijbehorende camping. Ook hier zien we weer het geijkte bordje 'full', maar we rijden gewoon door. Amerikanen en hun campingsysteem, dat klopt toch nooit. En ook hier vinden we een plekje, betalen gaat hier niet met een envelopje voor contant geld maar via een betaalautomaat en als we terug lopen naar onze camper en het betaalbewijs op het paaltje hangen komen er twee mannen op een golfkarretje aangereden.
Ze zijn verbaasd dat we een plekje hebben gevonden, want het is hier altijd erg druk. We hebben geluk volgens hen, volgens ons valt dat wel mee, want als je vroeg bent hebben we tot nu toe altijd al plek gevonden 😄 .
Ze wijzen naar een paadje net ver van onze camper vandaan, als we dat paadje volgen komen we vanzelf bij de canyon. We willen eigenlijk gaan eten, maar besluiten toch eerst even bij de canyon te gaan kijken. Als we daar aankomen, het is inderdaad maar een klein stukje, lopen we langs de rand en gaan zitten. Wat kun je ver en diep kijken.

We lopen terug naar de camper en eten buiten voor we naar de Desert View Watchtower lopen. Via de weg lopen we naar de toren en als we daar aankomen gaan we eerst binnen kijken. Wat apart zo'n uitkijktoren eigenlijk in niemandsland. We lopen buiten nog wat rond om van het uitzicht te genieten en gaan dan terug naar de camper. Terug willen we niet via dezelfde weg lopen, maar nemen we een klein zandpaadje. We denken zo ook bij de camping uit te komen. Dat lukt uiteindelijk wel, maar niet zonder op een gegeven moment van het paadje af te wijken en door de bosjes een stuk af te snijden.

We stappen in en rijden langs de verschillende uitzichtpunten aan de Desert View Drive. Op het eind bij Grandview Point dalen we af een stukje de canyon in. Het ziet er niet echt uit dat het veel bewandeld wordt, maar na een tijdje komen we één ouder stel tegen. Zij zijn vanmorgen een heel stuk afgedaald en nu op de terugweg. Later blijkt dat dit pad inderdaad veel minder gebruikt wordt dan de paden de canyon in aan de andere kant bij de Village en het visitor center. Maar we vinden het geweldig, wat een rust en ook nog lekker ruig.

We draaien de camper om en rijden terug, we willen nog gaan kijken bij het Tusayan museum en ruïne, maar als we daar aankomen is het al dicht. We gaan daarom lekker naar de camping terug en als we daar zitten met een lekker drankje komt er een vrouwelijke ranger voorbij. Ze vertelt dat er vanavond een ranger naar de tower komt om meer te vertellen over uilen en andere nachtvogels. Daar moeten we even over nadenken; vogels, barbecueën en zonsondergang. Wat doen we?

We besluiten toch de bbq aan te steken en lekker te gaan eten. Ondertussen zijn de buren, een stel jonge gasten met tentje ook 'thuis' gekomen. Ze installeren zich, het drinken komt op tafel en ze gaan lekker zitten. Vervolgens komt er een autootje aangereden waar een jong stel uitstapt. Ze vragen of ze hun tentje bij hen op mogen zetten, ze hebben geen kampeerplek kunnen vinden. De jongens zijn in dubio, maar voordat ze een besluit hoeven te nemen komt het golfkarretje er weer aan. Eén van de mannen op het karretje geeft aan dat er geen tent bij mag, dus de jongens hoeven geen beslissing meer te nemen en kijken ietwat opgelucht. Het jonge stel stapt teleurgesteld weer in de auto en rijdt de camping af.

Terwijl wij zitten te eten willen de jongens ook gaan barbecueën, maar ze krijgen het vuur niet aan. Danny loopt er naar toe en zet onze barbecue bij hen, er liggen nog genoeg kooltjes in en niet veel later kunnen ze dan eindelijk ook beginnen met koken. Ze bedanken ons vriendelijk en zetten de bbq terug naast onze camper als ze klaar zijn.

Wij zitten nog een paar uurtjes buiten met een trui aan, want het is hier een stuk minder warm 's avonds dan in Page maar gaan dan uiteindelijk toch slapen.

Geschreven door Ellens.reizen