Een hele rustige nacht, er is één pickup langs gereden over de onverharde weg, verder geen kampeerders meer gezien. We ontbijten buiten op ons gemakje en gaan dan richting Williams, we willen daar tanken en boodschappen halen. Het duurt niet lang voor we in Williams aankomen, het is één rechte weg, het landschap vrij eentonig.

In Williams rijden we over wat één van de twee doorgaande wegen blijkt te zijn. Aan het eind zien we een rommelmarktje. We parkeren de camper en gaan even neuzen, wellicht dat we hier iets leuks zien om mee te nemen naar huis. Wij zijn niet van de souveniers en nemen meestal alleen iets kleins mee om op de kast te zetten bij het overige vakantiegrut. In 2015 hebben we bijvoorbeeld een aantal lege patronen meegenomen die we langs de kant van de weg vonden bij Canyonlands en een stukje roze steen uit Bryce. Deze spullen staan nu tussen een broksteentje van Curaçao, een hoofdje van een Hindoegodin uit Maleisië en twee ruw gesneden olifantjes uit Windhoek en nog meer aandenkens uit andere landen. Maar we zien niet echt iets wat we aan deze 'collectie' zouden willen toevoegen.

We slaan aan het eind van Williams linksaf en rijden eerst naar een supermarkt. We parkeren aan de weg, want het parkeerplaatsje voor de deur is niet zo groot en lopen de winkel in. De keuze hier valt erg mee, ze hebben behoorlijk wat verse groenten en fruit, dus we slagen goed. Bij de kassa vraagt de kassiére waar we vandaan komen en begint vervolgens een praatje. Hier heeft niemand haast en ook de mensen in de rij schijnen het geen probleem te vinden dat de kassiére niet meteen verder gaat met de volgende klant. Wat een verschil met Nederland, daar moet toch alles snel, snel, snel.

Als we de boodschappen in de camper hebben opgeborgen gaan we op zoek naar een benzinestation, dat is zo gevonden. Danny tankt en ik loop even het hoekje om om naar de winkelstraat te kijken. Het blijft bijzonder om te zien hoe verschillend de wegen en stadjes zijn t.o.v. Nederland. Zouden zij net zo hun ogen uitkijken als ze bij ons rondlopen?

We verlaten Williams en rijden verder over de I40 tot we het beu zijn en net voorbij Ash Fork slaan we af de historische route 66 op. Het eerste stuk is nog eentonig door velden, maar bij Seligman kijken we onze ogen uit. Alles hier draait om de route 66, zeker leuk om te zien.

Uiteindelijk komen we in Kingman aan en besluiten de route 66 te verlaten en verder te rijden over de 10. Bij Cool Springs Station stappen we uit en kijken eerst buiten rond voor we het winkeltje binnen lopen. De man achter de balie zegt vriendelijk gedag en we neuzen hier even rond. We kopen nu wel iets, een leeg flesje root beer (Route 66 beer) voor een dollar en een vol flesje cola voor Danny. Stelt niets voor maar dat zijn nou van die spulletjes die wij graag meenemen van vakantie. We stappen weer in en stoppen daarna op de Sitgreaves pass om van het uitzicht te genieten. Leuke weg dit, beter dan het eerste stuk van de route 66.

We gaan verder naar Oatman, strekken de benen nogmaals en lopen het dorpje heen en weer. Het is minder druk dan ik verwacht had, hoewel het toeristisch niveau behoorlijk hoog is natuurlijk. Danny koopt er twee route 66 shirts voor $10, dat is geen geld en hij heeft weer schone shirts. We kunnen het wassen nog even uitstellen😜.

Bij Golden Shores willen we de I40 nog niet op dus rijden we via een binnendoorweg naar Needles. Pas bij Needles gaan we de interstate weer op. We rijden door zonder te tanken, daar krijgen we later spijt van. Bij Fenner zien we een pompstation maar het kost bijna $5 per gallon. We besluiten door te rijden maar helaas komen we geen tankstation meer tegen en de camper heeft dorst, dus met behoorlijk wat tegenzin draaien we om en gaan alsnog tanken bij deze afzetters. We willen vanavond op the Hole in the Wall camping slapen en daar is ook geen tankstation in de buurt. We zullen dus wel moeten.

Als we op het eind van de dag bij Hole in the Wall aankomen is er gelukkig ook hier plek om te overnachten. Opnieuw een heerlijke plek, wat een rust. Het gebruikelijke ritueel volgt; stoeltjes buiten, bbq aan, tafel gedekt en genieten. 's Avonds horen we in de verte coyotes huilen en als we naar bed gaan is het pikkedonker met alleen maar sterren aan de hemel.

Dan wordt de rust ruw verstoord. We willen ons wassen, maar de warmwaterkraan maakt toch een herrie, het is bijna te gênant om de kraan open te zetten en de rust te verstoren. We wassen snel met een natte doek het meeste vuil eraf en kijken morgen maar verder.

Geschreven door Ellens.reizen