Inderdaad een rustige nacht geweest en om 8 uur staan we op. Het is nog fris en het eerste dat we doen is de water heater aan zetten, zodat we een lekkere warme douche kunnen nemen.

Via internet hebben we gisteravond gezocht naar een camping in de buurt van ABQ met wasmachines, omdat ik alleen voor vandaag nog een laatste schone onderbroek in de la heb liggen. Danny belt de camping om te vragen of ze nog plek hebben, maar hij krijgt het antwoordapparaat.

We besluiten ook om het Bandelier National Park over te slaan. We hebben al vaker grotwoningen gezien en om daar buiten rond te lopen in de rook trekt ons op dit moment niet erg.
Omdat ik veel positieve verhalen heb gelezen over een museum in Santa Fe gaan we daar naar toe. Via internet boekt Danny twee kaartjes om 10.40 uur en tegen kwart voor 10 gaan we op pad.

Terug in Santa Fe, min of meer dezelfde weg als gisteren, maar nu wel een deel over de snelweg i.p.v. binnendoor zien we dat de wind gedraaid is en we zijn blij dat we gisteren verkast zijn naar een andere overnachtingsadres. Het lijkt wel of de branden intenser zijn.

We komen op tijd aan bij Meow Wolf, het museum waar we kaartjes voor hebben. Op het parkeerterrein mogen geen RV’s staan, maar langs de weg mogen we gewoon parkeren. Op het parkeerterrein staat een megagrote robot, een spin en een hond. Terwijl Danny nog een sigaretje rookt, maak ik wat foto’s. Ik word aangesproken door een vrouw die vraagt hoe de motorhome bevalt. En al snel blijkt dat zij ook jaren heeft rondgetrokken in haar eigen camper door de VS.

In de rij voor het museum staat ze voor ons en kletsen we verder tot het tijd is om naar binnen te gaan. Eenmaal binnen moeten we onze e-tickets laten zien en krijgen we polsbandjes. Wat blijkt, Danny heeft vanmorgen online tickets gekocht voor Meow Wolf in Denver ☹. Oeps, maar gelukkig maakt het niet uit. Onze tickets worden omgezet naar tickets voor Santa Fe, deze vergissing zijn ze gewend. Er komen vaker mensen met tickets voor de verkeerde locatie, omdat Denver als eerste staat ingevuld.

We krijgen ons geld van de tickets Denver terug en kopen nieuwe tickets voor Santa Fe. Voordeel: deze zijn goedkoper. We betalen $ 54 voor twee personen, dat is minder dan op het bord vermeld staat, want daar staat dat entree $40 pp is. We krijgen het tarief voor New Mexicanen berekend 😉.

Zowel Danny en ik zijn verbluft als we het museum binnen lopen. Nu is Danny niet echt van musea, maar dat overtreft onze verwachtingen en hij is razend enthousiast. We blijven bijna 3 uur binnen!

Echt omschrijven is lastig, maar het zijn verschillende ruimtes ingericht door kunstenaars en overal zitten doorgangen verstopt en je mag overal aankomen. Sterker nog je wordt uitgedaagd dingen te ontdekken. Zo kun je met een rubberen hamer op de ribben van een dinosaurusskelet slaan en komt er geluid uit. Dat geldt ook voor objecten in andere ruimtes. Je kijkt je ogen uit een soort Efteling op steroïden.

Als we het museum uitkomen, moeten onze ogen even wennen aan het felle daglicht. Terug in de camper probeer ik de camping Enchanted Trails RV Park & Trading Post (hele mondvol) weer te bellen om voor vanavond een plekje te reserveren. Na de tweede poging nemen ze op en ze hebben gelukkig nog één plekje beschikbaar. Ze vraagt wel of we voor 6 uur kunnen komen omdat ze geen details kan noteren van onze buitenlandse creditcard.

Allebei nog onder de indruk van Meow Wolf zetten we onze reis voort naar Albuquerque. Na een tankbeurt van $100 rijden we de snelweg op.

Danny moet behoorlijk tegen sturen want er staat inmiddels een heftige wind. Dat is niet best met het oog op de branden.
Op een gegeven moment zien we voor ons weinig door het opwaaiende zand en rechts van ons belemmerd de rook ons uitzicht. Het is erg triest voor de mensen die hierdoor getroffen worden, op de radio zijn allerlei inzamelacties om de getroffenen te helpen.

Als we ABQ bereiken gaan we naar een outlet in Uptown, TomTommie stuurt ons voor de verandering eens binnendoor en als we er zijn dan leidt hij ons naar een kant van de mall waar je niet mag stilstaan laat staan parkeren. We parkeren uiteindelijk aan de compleet andere kant van de mall en stappen hoopvol uit. Danny is de laatste keer in 2019 geslaagd bij Eddie Bauer en we denken daar ook dit jaar weer wat mooie aanvullingen te kunnen kopen. We schrikken ons een hoedje van de prijzen, hoezo outlet? Het lijken gewone retailprijzen dus we lopen met lege handen weer naar buiten. Ook bij GAP en Sunglass Hut raken ze aan ons geen spullen kwijt. Zonder aankopen vertrekken we weer. Zonde van de tijd en we gaan op weg naar de camping net buiten ABQ.

We komen in een kleine file terecht, maar het mag geen naam hebben, 20 minuten verder op de Interstate zie ik opeens aan de rechterkant onze camping voorbij komen. Wat is dat nou? Tomtom heeft weer een eigen agenda. Gelukkig is er niet veel verder een draaipunt, eigenlijk alleen voor noodsituaties en hulpdiensten, maar Danny manoeuvreert de camper naar de middenberm en met een peut gas gooit hij de camper op de tegenovergestelde rijbanen als er even minder auto’s aankomen. We zijn illegaal gedraaid op de snelweg, maar het scheelt een enorm stuk omrijden. We nemen alsnog de juiste afslag en komen dan toch bij de camping aan.

De vriendelijke man achter de balie, geeft ons een kleine AAA discount, maar eigenlijk krijgt iedereen die hier als je maar vriendelijk lacht 😉. Voor $34 staan we full hook-up en kunnen we vanavond eindelijk wassen. Op het terrein verkopen ze ook propaan en voor $21 zit onze gastank weer vol.

Op het terrein staan een aantal vintage campers en caravans met auto’s wat leuk aandoet en ons plekje is vrij ver naar achteren waardoor we geen last hebben van de verkeersgeluiden op de snelweg.

Er staat nog steeds een frisse wind en bepakt met al onze was, laptop en telefoon vertrekken we naar de wasruimte. Daar gooien we drie wasmachines vol en omdat we uit ervaring weten hoe heet de wasmachines hier worden kiezen we voor één delicaat en twee medium wasprogramma’s. En nu maar hopen dat de kleding er in dezelfde maat uitkomen als we ze er in doen 😉.
In de wasruimte hebben ze ook allemaal wasattributen staan uit vroegere tijden. Ze voeren het 50-60 jaren thema ook door in de wasruimte en de naast gelegen ruimte met pooltafel.

Het ene programma duurt 15 minuten en de twee wat hetere wasbeurten 35 minuten. Nou dat is in Nederland wel anders. Ik werk weer aan mijn reisverslag en Danny schiet wat biljartballen over het groene laken. Als de wasmachine klaar is voelt de was niet warm aan…. We weten niet of dat een goed teken is, maar we doen het er maar mee.
De was wordt overgeladen in de wasdrogers en nu kun je naast een programma, ook de duur uitkiezen. We beginnen voorzichtig met 15 minuten, maar daar wordt de was niet echt droog van dus na 45 minuten in totaal is alles pas echt droog. We lopen met onze armen vol weer terug naar de camper. Het is koud geworden buiten, dus terwijl Danny buiten de bbq ontsteekt ruim ik de was op. Danny piept af en toe naar buiten om te controleren of de groentjes en het vlees gaar zijn. Eten doen we binnen.

Na het eten, de afwas doen we morgenochtend wel, zetten we de foto’s op de laptop en kijken even terug wat we de laatste dagen gedaan hebben.

Tegen 10 uur kruipen we in bed.

Geschreven door Ellens.reizen