Zoals voorgaande nacht sliep Danny weer als een roosje. Het was goed dat hij de wekker had gezet, anders had hij zich verslapen. Ik heb nog steeds last van de jetlag, dus na een blik op de klok om 1.34 uur vannacht, weer omgedraaid en proberen verder te slapen. Is dat gelukt, nee niet echt.

Ik was nog steeds klaar wakker toen de wekker ging om 4.30 uur. Beiden eruit, douchen en om 5.30 uur lopen we bepakt en bezakt naar de lobby. Er staan al meer mensen te wachten op de shuttlebus van 5.45 uur, dus we mengen ons er tussen.

De shuttlebus arriveert ruim een half uur te laat en voordat iedereen zit en we vertrekken is het over half 7.
De rit begint in het donker en als het licht is belanden we in een serieuze sneeuwbui. Links en rechts van de weg zien we weggegleden auto’s en zelfs een geschaarde vrachtwagen…. Onze chauffeur past zijn snelheid netjes aan en zet ons tegen elven heelhuids bij de KOA in Middlebury af.

Na een welkomstwoordje van een medewerker van El Monte en Road Bear worden we los gelaten. Beperkt los, want we mogen ons niet over de camping begeven. Buiten sneeuwt het nog steeds en er staat een gure wind dus niet veel later staat iedereen in de campingwinkel te wachten op zijn of haar beurt. We staan als één na laatste op de lijst om 13.40 uur, maar de medewerker geeft aan dat de procedure altijd vlot verloopt en dat we ruim voor die tijd aan de beurt zullen zijn.

Helaas dat valt vies tegen. Er gaat iets goed fout en de systemen slaan vast. Niemand krijgt voorlopig een camper mee. In de campingwinkel vermaken we ons ondanks dat met gezellige praat. Voor wij aan de beurt zijn, kennen we iedereen inmiddels behoorlijk goed 😉. We zwaaien verschillende mensen uit en om 16.00 uur krijgen we eindelijk de sleutel van onze nieuwe camper. Iets over vieren rijden we weg, boodschappen doen laten we achterwege, evenals de andere dingen die in ons roadbook staan. We willen vandaag toch eerst nog wat kilometertjes maken.

We rijden langs piepkleine dorpjes, landerijen met grote boerderijen en komen ondanks de sneeuwval de bekende Amish koetsjes tegen. Dit is La Grange County een prachtige streek en er wonen veel Amish.
De Amish zijn erg terughoudend wat betreft toeristen. Zij willen bijvoorbeeld niet op de foto. Zij houden vast aan oude tradities en veel van hen willen niets van de moderne uitvindingen weten. Zij rijden in koetsjes en bewerken het land op de oude manier met paarden. De boerderijen hebben geen elektra, dus ook geen radio, TV, enz. Veel mannen hebben een baard en dragen een hoed, de dames dragen een lange jurk en een hoofdkapje. Dat zien we echter niet, want de koetsjes staan in winterstand; bepantserd als een tank. Het centrum van deze streek is de kleine plaats Shipshewana maar helaas skippen we die uit tijdnood.

Einddoel van vandaag wordt het Wabash City RV Park, 115 km verderop. Als we er echter tegen half zeven aankomen is het grasveld met RV plekken helemaal leeg en ook het kantoortje van de waterzuivering waar je dient te betalen, is gesloten. We dubben even of we hier willen staan en besluiten eerst naar de Dollar Tree en Walmart in dit stadje te rijden. Na ons boodschappenlijstje afgewerkt te hebben blijven we op het terrein van de Walmart supermarkt overnachten. Het is weer gaan sneeuwen, het is donker en al over achten. Naast het tijdverlies bij het uitgeven van de campers zijn we vandaag ook nog een uur verloren door het tijdsverschil met Chicago.

Pluspunt is dat het gebruik van de generator ongelimiteerd is deze reis, dus daar maken we meteen goed gebruik van. We zetten de generator aan en de verwarming op max. Pakken de dozen met keukengerei uit, dekken het bed op en als ook de inhoud van de koffers een plekje heeft gekregen, vallen we aan op de warme soep met bruine boterhammen kaas. De soep is warm, maar het valt ons op dat de verwarming het niet zo goed doet op de generator. We schakelen over op gas en dan wordt het alsnog lekker warm.

Tijd voor het reisverslag is er niet, vermoeid stappen we tegen half elf in bed. De verwarming laten we vannacht aan staan op een graad of 17.

En om terug te komen op de titel van vandaag: we hebben een C28 gekregen. Net een beetje kleiner dan de C30 die we anders huren van Cruise America. We zijn er nog niet aan uit of we El Monte een verbetering vinden ten opzichte van Cruise A.

Geschreven door Ellens.reizen