Vanmorgen eerst maar eens gewassen bij het badgebouw en daarna een poging gedaan om Cruise America te bellen. Maar op deze camping hebben we geen bereik, we zullen dus eerst naar de hoofdweg moeten om het daar ergens te proberen.

Als ik bereik heb parkeert Danny de camper op een parkeerterreintje bij wat winkeltjes en ga ik bellen, niet wetende dat het nog zo frusterend zou worden. Als ik iemand aan de lijn heb, weet die natuurlijk van niets. Er is ook geen melding aangemaakt gisteren, dus dat betekent dat er ook nog geen actie is ondernomen. Ze gaat nu op zoek voor ons naar een garage en zal zo terug bellen. Dat zo wordt natuurlijk een half uur en ik begin het beu te worden.
Staan we vroeg op en dan is er nog niets in gang gezet. Ik bel nog maar eens; nee ze heeft nog niets gevonden voor ons, ze belt echt zo terug.

We rijden nog maar een stukje over de hoofdweg op zoek naar een benzinepomp, dan doen we ondertussen tenminste iets nuttigs. Maar ook als we daar mee klaar zijn, heb ik nog niets gehoord. Weer bel ik op en ze mogen dan in Amerika van het relaxte zijn, mijn relax is bijna op 😣. Het gaat toch nog wel even duren, hoor ik nu. Ja, GVD sta ik hier voor niks anderhalf uur te wachten. Ik zeg haar dat ze maar d'r best doet en dat ik niet langer ga wachten. Ik ga het park in en ik hoor het wel als ze wat gevonden heeft. Bereik of geen bereik, het interesseert me op dit moment niet zoveel meer.

We rijden via de Quail Springs Road het park in via de westelijke ingang en gaan er een leuke dag van maken. CA kan omvallen.
We stoppen al een keer voor we bij bij Quail Springs zijn, een picknickplek waar we kortstondig rondkijken en rijden dan door voor een stop bij Hidden Valley en de Barker Dam. Hier lopen we de rondwandeling, het is niet ver en een leuke wandeling van zo'n kleine 2 km.

Omdat het inmiddels door al het oponthoud niet zo heel vroeg meer is, is het te warm om een echte lange wandeling te maken, de temperatuur is al behoorlijk opgelopen. We rijden daarom naar het eind van de weg naar Keys View. Een uitzichtpunt over de Santa Rosa bergen en de San Andreas Fault.

We rijden nog even via de Jumbo Rocks camping voor we de weg terug het park uit nemen. Met een camper van 30ft mag je hier niet staan, maar er is ook geen plek meer zien we. Waarom je hier niet mag staan met een 30 ft camper snappen we niet, want we kunnen overal gewoon komen. De weg is nergens niet breed genoeg of te bochtig.

Hierna besluiten we het park uit te rijden via de Noord ingang. Ben benieuwd of CA al zo ver is dat ze ons nu wel kunnen helpen. Als we het park uit zijn, net voorbij het toegangshuisje, hebben we weer bereik. Danny zet de camper aan de kant en ik luister de voice mail af, ze hebben een garage gevonden in Yucca Valley, maar ze sluiten al om 16.00 uur. Snel de garage gebeld om te zeggen waar we nu zijn, het is volgens hen een half uurtje rijden, maar geen probleem ze wachten op ons.

Bij de garage aangekomen, in een smal straatje, zien we een andere camper nog met z'n kont uit de poort steken. We zetten de camper aan de kant, er kan toch niemand meer door het straatje vanwege die andere camper en we lopen het hek door.

De twee mannen zijn nog druk bezig met de andere huurcamper, een Road Bear, van een Duits stel. De vrouw aan de balie zegt vriendelijk, dat we nog even moeten wachten, maar dat we daarna alsnog geholpen zullen worden ook al is het na sluitingstijd.

We wachten een kwartiertje en zijn dan aan de beurt. Nadat de andere camper met veel moeite de camper achteruit heeft gereden en weg is, rijden wij naar binnen en de twee mannen vragen wat het probleem is. De waterpomp is inderdaad kapot, gelukkig weten ze waar die zit, want wij hadden 'm nooit gevonden. Ze tillen ons matras op, klappen de plank weg onder het matras en daar zit de boosdoener. Ze halen 'm eruit, 'kijk', zegt de oudste man, hij is gewoon helemaal los geschoten in twee delen, dat moet al veel eerder problemen hebben gegeven, dat kan niet zo maar gebeuren'. Wij geven aan dat de kraan volgens ons ook al meer herrie maakte vanaf dag 1 maar dat we ook niet meer precies wisten hoe het de eerste keer klonk, ruim twee jaar geleden.

Ze hebben nog een reservepomp en installeren die. We bedanken de mannen hartelijk, we hoeven niets vooruit te betalen en ze willen geen fooi. 'Nee, de rekening sturen we gewoon op naar CA, lachen ze. Wij rijden blij en gelukkig weg, het is inmiddels 17.00 uur geweest en moeten nog een slaapplekje vinden. Nu hoeven we niet meer op een reguliere camping, dus hop naar de Black Rock Campground, die zit hier toch in de buurt.

Op deze camping is het in tegenstelling tot de andere in het park zelf uitgestorven. Het Black Rock Nature Center is ook dicht en het ziet er niet naar uit dat het nog open gaat op korte termijn.
We rijden een rondje, maar zien geen hond. Letterlijk een lege camping. We gaan uiteindelijk op een plek staan waar we nog zon hebben, mooi over de vallei uitkijken en waar het vlak is. De meeste plekken zijn hier toch wel scheef.

We slingeren de bq weer aan en als we zitten te eten komt er nog een autootje aangereden. Een jongen rijdt een rondje, stapt uit, haalt een tent uit de auto maar na een tijdje besluit hij alsnog weg te gaan. OK, vanavond zijn we hier helemaal alleen .😁

Geschreven door Ellens.reizen