Vanmorgen is het nog steeds fris al is de wind wat gaan liggen. We trekken onze jassen aan en gaan de enige wandeling in Monument Valley lopen. Hopelijk klaart het daarna op en kunnen we bekijken wat we gaan doen vandaag.

De Wildcat trail begint bij de camping, je loopt van een hellinkje af naar beneden en dan rond één van de rotsen waar je op uitkijkt. Het is een kleine anderhalf uur lopen en zo'n 7 km. We stappen flink door want het is koud aan de oren met de wind. We komen slechts 2 mensen tegen. Er zijn er niet veel die lopen, de meesten kiezen er voor de scenic drive te rijden, maar dat mag niet met onze camper. Vandaar ook de tours die worden aangeboden, je komt dan op plekken waar je anders niet kan of mag komen.

Na de wandeling, het laatste stukje even sprinten het heuveltje op met los zand, vertrekken we. We hebben de tourwagens gezien en we zien het niet zitten om op elkaar gepropt in een open of dichte jeep heen en weer te hopsen. Zeker niet omdat we de mensen die hier werken gewoon niet vriendelijk vinden. We hebben er geen zin in om geld te betalen om straks met een chagerijnige gids of chauffeur in een jeep te zitten.

We rijden richting Black Canyon of the Gunnison NP. We laten ons verrassen en wie weet wat we onderweg nog tegen gaan komen.

Onderweg rijden we langs een bord dat het vierstatenpunt aangeeft en we zijn nieuwsgierig. We slaan af en rijden zo New Mexico binnen. Weer een staat om toe te voegen aan onze reis. Als we aankomen bij het vierstatenpunt valt het erg tegen. Er staat een groot bord waarop te lezen valt dat de entree $5 per persoon is. Er staan allemaal hekken en het doet ons teveel aan Monument Valley denken. 'Laat maar', zeggen we tegelijkertijd. We strekken alleen even de benen, Danny rookt een sigaret en we gaan weer verder.

Bij Cortez aangekomen kiezen we ervoor om door de bergen te rijden over de hwy 145. Het is mooi weer hier en vrij snel komen we langs een kleine camping die er goed uit ziet. Ik wil wel stoppen, maar Danny vindt het nog te vroeg en wil verder rijden. We rijden dus door.
We komen hoger en hoger en het wordt weer kouder buiten. Dat is het dan, geen stoeltje in de zon zullen we maar zeggen. Tuurlijk de route is mooi, helemaal prachtig maar als we uiteindelijk bij Telluride de afslag nemen om rond te kijken is het inmiddels echt koud buiten. O ja en het miezert weer, dat is jammer. We rijden het stadje op en neer en kijken wat rond. Daarna rijden we door, ik wil graag ergens slapen waar het niet regent.

Bij Placerville zien we een bordje voor een camping, maar als we daar aankomen ziet het er een beetje troosteloos uit. Dus weer in de camper en door. Net voorbij Ridgway in het Ridgway State Park, draaien we van de weg af. Dit ziet er beter uit, lekker open en ruim en het is droog. Er is nog plek zat dus we rijden een rondje voor we ons plekje kiezen. We gebruiken het bijbehorend dumpstation en gaan staan met een prachtig uitzicht over het meer.

Op deze State Park camping hebben ze zelfs wasmachines, dus de vuile was gaat mee in een plastic zak en we zetten twee machines tegelijk aan. Ondertussen wandelen we een rondje en als we terugkomen checken we de was. De was is schoon nu alleen nog even in de droger. Als we later op de avond in de camper zitten en het al donker is, gaat Danny de droge was ophalen, zodat ik die weer opgevouwen terug kan leggen in de kastjes.

Vandaag toch 400 km gereden en zodra we in Colorado waren genoten we van het uitzicht. We proberen te ontsnappen aan het slechte weer maar dat lukt ons nog steeds niet helemaal helaas.

Geschreven door Ellens.reizen