Vanmorgen kregen we zelfs nog een ontbijtje aangeboden voor we vertrokken. De auto stond inmiddels tussen meerdere auto's ingeparkeerd, maar er was inderdaad iemand aanwezig die op de auto's pasten en met wat manoeuvreren konden we weer op pad. We hoeven niet nog een keer de brug over naar het centrum want we vervolgen onze reis aan deze kant van de Asif Tidili rivier.

Vandaag gaan we naar Zagora via de Ait Saoun Pass op 1.660 m hoogte en vervolgens de Draa Vallei. In Zagora willen we dan voor de dag erna een overnachting in de M'hamid woestijn boeken.

De weg loopt eerst langs een groot stuwmeer dat we alleen vanuit de verte zien liggen. Al snel wordt het droger en rotsiger als we van het water weg rijden. We klimmen eerst omhoog naar de pas. We stoppen een paar keer om ademloos naar deze rotsige omgeving te kijken. Geen boompje meer te bekennen, wat ziet het er hier weer anders uit. Als we eenmaal over de pas zijn en in de buurt van Agdz wordt het weer groener. Langs de weg zien we steeds irrigatiekanaaltjes liggen. We bereiken de Draa Vallei, het is een aaneensluiting van palmbomen en groene akkers langs de rivier en huizen en Kasbah’s van leem.

De rivier de Draa loopt vanaf hier helemaal tot aan Zagora en nog iets verder naar M'Hamid waar de weg dood loopt en de woestijn het overneemt. Op de wegen is het nog steeds rustig af en toe zien we iemand lopen met een ezeltje en zelfs een herder (noem je dat zo?) met een kudde kamelen. Als we van die laatste een foto nemen, komt een man vanuit de verte en druk gebarend de heuvel op gelopen. Waarom weten we niet, maar we stappen in voor hij er is en rijden weer door.

Pas later in de middag komen we aan in Zagora na zo'n 225 km rijden. We rijden eerst het stadje door, over de brug naar de andere oever, zien veel luxe en mooie hotels in Kasbah stijl. Ook rijden we langs enkele hotels van de lijst die ik thuis al heb opgezocht, maar we slapen uiteindelijk in een heel ander hotel namelijk het Hôtel les palmeraie. Het ligt aan het eind van Zagora bij een rotonde waar ook het bord met de afstand in dagen, te weten 52!, naar Timboektoe staat. Zo lang duurde het ooit om met de kameel naar daar te reizen 😲. Er staan meerdere toeristen die hier een foto van willen. Dit is eigenlijk voor het eerst dat we hele groepen buitenlandse toeristen tegen komen, dat viel de afgelopen dagen overal erg mee.

We checken in en als we alle spullen op de kamer hebben staan, lopen we terug naar de receptie. We vragen bij de man waar we het beste een excursie met overnachting in de woestijn kunnen boeken en hij geeft aan dat hij voor ons iemand zal bellen.
We wachten met een lekker vruchtensapje op het terras bij het zwembad en niet veel later komt er een man naar ons en bespreken we de verschillende opties. We spreken af dat we morgenochtend vroeg opgehaald worden bij dit hotel. De bagage en onze auto kunnen we hier achter laten en met alleen een tas voor de nacht gaan we dan met een 4x4 en een gids de woestijn in richting M'hamid, zullen een oase bezoeken, lunch en diner is inclusief en vervolgens slapen in een Berber kamp tussen de zandduinen.
We geven wel aan dat we niet te laat de dag erop terug willen zijn in Zagora, omdat we die dag nog willen doorrijden naar Merzouga. Dat is geen probleem, hij zal dan zorgen dat we in de loop van de ochtend terug zijn bij het hotel. Het klinkt goed en we hebben er vertrouwen in omdat het geregeld is via het hotel. Ze zullen ons niet een slechte organisator aansmeren, omdat dat hun naam kan schaden.

Als alles geregeld is gaan we het dorp in, we lopen langs de winkeltjes en kraampjes en besluiten alvast te gaan eten als we op een terrasje zitten en heerlijke tajines opgediend zien worden. Het ruikt goed, dus wij bestellen ook een tajine met kip. Het smaakt ook nog eens goed, dus we slenteren langs de boulevard terug naar ons hotel. We duiken op tijd ons bed in want morgen om 7 uur worden we opgehaald.

Geschreven door Ellens.reizen