We beginnen de dag met nog een snelle blik op Old Faithful. Want wie wil niet zien hoe water met 100 °C als een gigantische tuinslang de lucht in gaat? Na een verkwikkende douche zitten we om kwart voor 8 in de auto.

We zijn nog niet van het terrein van Old Faithful af of we zien een imposante mannetjes bison langs de weg liggen. Onze dag kan nu al niet meer stuk en nog geen 5 minuten later zien we een tweede gigant langs de loop road door Yellowstone. Weer een mannetje, hij gaat liggen rollen in het stof.

Als eerste is het nu op naar de parking bij de Fairy Falls trailhead, want die loopt snel vol. We lopen eerst naar de Fairy Falls zo’n 8 km, want boven de Grand Prismatic Spring hangt 's morgens vroeg vaak veel damp, zodat hij niet goed zichtbaar is.

Via de Fountain Freight Road, is rechts de Grand Prismatic Spring in de verte te zien. We slaan af naar de Fairy Fails, het pad is vlak en leidt ons door een bos dat nog herstellende is van de grote bosbranden van 1988. Maar zeg je dennenbomen dan zeg je ook muggen, dus we sprayen dat het een lieve lust is. Advies: mond dichthouden! Na ongeveer drie kwartier komen we aan bij de waterval. Het is heerlijk rustig op deze wandeling, er lopen wel wat mensen maar niets in tegenstelling tot de drukte bij andere plekken in het park.

We gaan lekker even zitten onder aan de waterval. Niet eronder, maar op droge afstand, we hebben vanmorgen al gedoucht 😉.

Op de terugweg klimmen we natuurlijk de heuvel op naar het uitkijkpunt met een grandioos uitzicht op Grand Prismatic Spring in vol ornaat. Daarachter ligt de Excelsior Geyser en we zien de bezoekers op de houten boardwalk lopen.

Het is maar goed ook dat we het op deze volgorde hebben gedaan, want mensen bij de waterval waren eerst naar de overlook geweest en zagen niet veel door de mist over de pool. Koude ochtendlucht en warme dampen zijn geen goede combinatie.

Terwijl we terug naar de auto lopen worden we achtervolgd door vier bisons. Dat wil zeggen, we kruisen hun pad of zij het onze 😉. We zorgen in ieder geval dat we op veilige afstand blijven, al zijn er toeristen die met kids en al op een paar meter afstand foto’s gaan staan maken. Als één van de bisons teveel mijn kant op sjokt klim ik maar even een heuveltje op met wat bomen. Beter safe than sorry, Danny loopt ergens beneden rond en bevindt zich inmiddels achter de bison in plaats van ervoor. Om een spannend verhaal kort te maken, een paar minuten later zitten we veilig in de auto. Op naar het volgende avontuur. Het aantal gespotte bisons is nu al 6.

Onze volgende stop is Biscuit Basin. Deze plek hebben we vanmorgen overgeslagen, maar het is een verborgen schat. Hier hebben we Sapphire Pool, een prachtig blauw juweel in de wildernis. En dan is er Jewell Geyser, die elke 7 tot 10 minuten als een enthousiaste sprinkler uitbarst. Kortom, het is een plek waar je voor de kleur en de geisers komt, maar ook omdat we hier naar Mystic Falls lopen. Ja het lijkt een echte waterval dag te worden naast alle borrelende geisers en heet water poelen.

We rijden naar Black Sand Basin. Het is een plek met veel zwart obsidiaan (dat is vulkanisch glas, mensen!). Hier maken we kennis met Emerald Pool, die niet groen is vanwege de smaragden, maar vanwege een beetje wetenschap en veel heet water. En dan hebben we Cliff Geyser, die lijkt te denken dat hij een vulkaan is en creëert graag zijn eigen kraterrand. Hij spuit meestal twee keer per dag, wat betekent dat je ofwel geluk hebt of pech, afhankelijk van je timing. Wij hebben geluk. Je hoort vooral veel "oohs" en "aahs" bij elk natuurwonder dat we tegenkomen.

Tegen de tijd dat we bij Midway Geyser Basin aankomen waar de Grand Prismatic Spring ligt is het zo druk dat we doorrijden. We hebben deze schoonheid al vanaf de overlook gezien. De prachtige kleuren met een diameter van 113 meter en 37 meter diepte

We stoppen voor een lunch (of eigenlijk ontbijt) op een picknick plek onder de bomen. De temperatuur is al aardig opgelopen en de zon brandt op ons bolletje.
Heb ik trouwens al gezegd dat onze auto een schuifdakje heeft. Net als thuis in mijn mini, ik helemaal blij en Danny voornamelijk met de adaptive cruise control. We misten ons campertje in het begin wel een beetje, maar deze reis met de auto is zeker voor herhaling vatbaar. Het valt ons 100% mee.

Als we bij de Firehole Lake Drive aankomen blijkt die afgesloten. Ik vroeg er gisteren nog naar bij de ranger in het visitor center, maar zij gaf aan dat die gewoon open was. Soms is de info op internet betrouwbaarder dan dat van de vaklui blijkt maar weer 😉.

We komen onderweg weer bisons tegen, van behoorlijke afstand maar toch stappen we uit. We zijn nog niet blasé genoeg, dat komt de komende week misschien nog wel.

Onze laatste halte van de dag is de Firehole Canyon Drive. Hier zitten we met de voeten in het water langs de graskant. Het water is niet zo koud als op andere plekken. Dat merk ik pas goed als ik langs een stuk loop waar koud water uit een zijtak de rivier in stroomt. Na deze verkoeling rijden we verder de eenrichtingsweg af en zien hoe de rivier zich een weg baant door de canyon. We komen de Firehole Falls tegen en de plek waar men vroeger het water in kon om te zwemmen. Deze plek is nog steeds afgesloten.

Na een dag vol geisers, wandelingen en een beetje wildwaterpret, is het tijd om naar ons hotel te gaan. Maar voor we daar aankomen lopen we nog een kudde wapiti’s tegen het lijf. De groep ligt lekker te luieren langs de rivier. Sommigen eten een paar grasjes, andere lopen door de rivier, mar de meeste liggen gewoon lekker uit te rusten in het gras.

Gaan slecht idee om ook even de voetjes omhoog te doen. We gaan nu echt door naar de Yellowstone Country Inn. Via hotwire geboekt dus we weten niet wat voor kamer we krijgen. De reviews zijn wisselend, maar ondanks dat wat sikkeneurige onthaal bij de receptie is de kamer prima. Onze kamer heeft twee queensize bedden, wat betekent dat we ons kunnen uitstrekken zonder dat we tegen elkaar aanrollen.

Voor het avondeten hebben we heel wat keuze in West Yellowstone. Uiteindelijk valt onze keuze op de Firehole BBQ en we eten pulled pork met coleslaw en mac&cheese, kan het Amerikaanser? Het eten is heerlijk, maar de bediening is ook in voor een praatje en grapje. Echt een aanrader om hier te gaan eten, maar kom wel op tijd, want we stonden buiten al in de rij.

Met een volle buik rollen we de hotelkamer weer in. Danny trekt zich terug in de badkamer om de koelbox eens goed onder handen te nemen. Er heeft het een en ander gelekt. Ik ga weer met dit reisverslag aan de gang en Danny werpt zich daarna op zijn stoppelbaard. We sluiten een dag vol avontuur af met stramme voeten van het wandelen. Tot morgen!

overnachting:Yellowstone Country Inn in West Yellowstone
km’s: 74
temperatuur: 20-32°C

Geschreven door Ellens.reizen