De morgen begint goed met de boottocht door het moeras. Voor het zo ver is maken we een wandeling langs Lake Martin. We blijven netjes bij het water uit de buurt, we willen geen gratis krokodillen schoenen ;).

Tegen half tien zijn we terug bij de camper en lopen naar het gebouwtje van Champagne Swamp Tours om te betalen $25 pp in cash. Er zijn inmiddels al meer mensen gearriveerd, maar het blijft een redelijk kleine groep. We stappen met 9 personen uiteindelijk in een boortje Ook de twee Canadezen stellen die hier overnacht hebben zitten bij ons in het bootje. Het bootje zit niet helemaal vol, dus we mogen heen en weer lopen als we een foto willen maken.

Onze kapitein en tevens gids Jason (als je niet tevreden bent heet hij Brandon 😉) vertelt honderduit met een sterk Zuiders accent. Het is opletten geblazen dus en niet vanwege de crocs.

De eerste alligator wordt al snel gespot en voor we het weten zien we om de paar meter weer een andere. Het wordt bijna een sport wie de eerste ziet, meestal is dat Jason natuurlijk. Verder zien we diverse vogels, maar die zijn nog lastiger te fotograferen. Die zijn een stuk beweeglijker dan de alligators. We leren van alles over de diverse planten en komen te weten dat de Anhinga (da’s een zwarte vogel met lange nek) as enige watervogel zijn veren niet insmeert met vet. Hij (en zij ook uiteraard) moet daarom steeds na een duik opdrogen in het zonnetje. Vandaar ook dat je ze vaak met wijd uitgespreide vleugels ziet zitten. Nog een tweede feitje over deze vogel: ze hebben als enige vogel geen holle botten, maar massieve. Einde van de biologie les voor vandaag. De rest van de details zal ik jullie besparen.

Helaas laten de schildpadden zich vandaag niet zien, het is te koud voor ze waarschijnlijk. Het lekkere zonnetje van gisteren is verdwenen. Niet dat het nu koud is, maar wel een stuk minder warm. Wel spotten we twee bevers. Tenminste dat denk ik verstaan te hebben.

Verder is het gewoon genieten van de rust en natuur om ons heen. We zijn blij dat we niet met zo’n tour zijn meegegaan waarbij ze de alligators van alles voeren. Beetje teveel kermis naar onze zin, hier gaat het voornamelijk over het behoud van de natuur. Zo is er ook een deel afgesloten tijdens het broedseizoen zodat de vogels in alle rust hun jong kunnen grootbrengen. Het broedseizoen is nu dus we kunnen nu niet overal varen. Na ongeveer anderhalf uur zijn we weer terug. We bedanken Jason met een fooi, zonder gooit hij je waarschijnlijk in het water. Nee, echt verdiend het was een mooie tocht.

Rond half twaalf rijden we weg; eindbestemming is vandaag Holly Beach. Zo’n 225 km verderop.

Het idee is om verse vis of garnalen te kopen, rechtstreeks van de boot, bij Bayou Carlin Cove Boat Landing in Delcambre, maar dat loopt op een teleurstelling uit. We zijn of te laat of te vroeg, geen idee. Op de website staat niet dat de verkoop alleen op een bepaalde dag of tijdstip is, maar nu wij er zijn...nada, noppes geen garnaal of visje te bekennen. We rijden daarom door in de hoop dat we onderweg nog iets tegen komen.

Bij Pecan Island, staat nog een lokaal winkeltje waar de serie over de Swamp people soms opnames maakt. Maar niet vandaag, het is er uitgestorven. Het is overigens wel een mooie route vandaag, we rijden veel langs meren en watertjes en het is net zo plat als Nederland.
We pakken een stukje van de Creole Nature Trail mee, en het valt op dat er of vrij nieuwe huizen staan of restanten van oude woningen. Er lijkt hier een orkaan huis te hebben gehouden als we de omgeving door rijden. Dat blijkt ook zo als we de volgende ochtend met iemand op het strand staan te praten. Veel van de huizen zijn weggevaagd door een orkaan en nu zoveel jaar later is dat nog steeds goed te zien.

Bij Cameron steken we met de ferry over voor één hele dollar. Poeh het kan er vanaf vandaag🤣.

Daarna is het nog maar een klein stukje om op het strand te kunnen overnachten. Op één van de toegangsweggetjes naar het strand parkeren we. Op het strand zelf komen we geheid vast te zitten, het zand is daar te mul.

Als we een strandwandeling maken horen we van een ander stel met kampeerbusje dat Rutherford Beach (een uur voor Holly beach) mooier kamperen is. Zij denken er over om terug te rijden, wij moeten echter naar het westen en besluiten toch hier te slapen. Het zonnetje komt steeds weer door de wolken te voorschijn en we lopen een heel eind langs het water. Schelpen zoekend, maar Danny gaat terug om te kijken bij een visser die beet heeft. Ik loop alleen door en zie ook een grote vis. De van mij is echter al een hele tijd uit het water.

Met onze handen vol schelpen komen we terug bij de camper. We zetten de stoeltjes buiten en met de voeten in het zand genieten we van het naderende einde van de dag.

Geschreven door Ellens.reizen