Ook deze ochtend is het erg mistig, we blijven dus niet in Essaouira, maar gaan langs de kust richting Agadir. We zien wel waar we uitkomen.
We rijden tegen 9 uur weg en onze Franse vrienden liggen waarschijnlijk nog op één oor, want die zien we niet meer.

We rijden niet over de hoofdweg naar het Zuiden maar over een kleinere weg die de kust meer volgt. Onderweg stoppen we op een aantal plekken waar we bij het strand kunnen komen en kijken naar de surfers. Het is nog steeds bewolkt en we gaan verder landinwaarts naar de waterval bij Imouzzer in de Paradise Vallei. Iets voorbij Arhoud gaan we van de kustweg af het binnenland in.

We rijden de bergen in en komen uiteindelijk bij de Imouzzer waterval uit. We parkeren de auto langs de weg en lopen via een soort olijfboomgaard naar de waterval. Er staat nog een gezin, Wij maken foto's van hen en zij maken een foto van ons. Het is best een mooie waterval. We rijden richting wat huisjes om te kijken of hier een restaurantje zit, maar de weg wordt slechter en er staat water tussen de huisjes en ons. Het lijkt op een riviertje en we betwijfelen of we hier wel door moeten rijden dus besluiten we om te keren.

We gaan een stukje dezelfde weg terug richting Agadir. De Paradise Vallei, waar we nu per toeval rijden, is een mooi gebied. We zien enkele hotelletjes langs de kant van de weg liggen en willen hier wel een nachtje blijven voor we naar het drukke Agadir gaan.

Bij één van de hotelletjes mét zwembad, stap ik uit en ga eens informeren naar een kamer. Een man die mij ziet aankomen lopen, zegt vriendelijk gedag. Ik vraag hem in het Frans of we kunnen overnachten en hij laat mij de kamers zien. Ze hebben twee soorten kamers, kamers mét badkamer en kamers zonder, maar met een gezamenlijke badkamer op de hal. Voor de prijs hoeven we het niet te laten dus voor € 18 boek ik een kamer mét badkamer 😊.

De man loopt met mij mee naar beneden en helpt met de bagage. Danny ziet het zwembad en is ook verkocht en we installeren ons op het terras bij het zwembad. Eerst even wat drinken. We krijgen er een schaaltje olijven bij, dat had nou niet gehoeven. We lusten allebei geen olijven, maar omdat de man zo vriendelijk is, vind ik dat ik uit beleefdheid toch wat moet proeven. Bleh, echt niet mijn ding, maar minder erg dan die ene keer eerder dat ik ze geproefd heb. Dat komt waarschijnlijk omdat ze hier zo van de boom komen en niet uit een potje.

Terwijl we op het terras zitten, komt er nog een auto aan. Een Marokkaans gezin met wat we denken twee dochters. De man gaat naar binnen en ik zie dat zijn vrouw naar het zwembad kijkt. Kennelijk ziet ze het niet zo zitten, want er is een viertal jongens aan het zwemmen in het zwembad. Ze heeft liever geen jongens in het zwembad met twee tienerdochters. We zien de vrouw naar de jongens wijzen als haar man terug komt. De man van het hotel kijkt en loopt direct naar de jongens in het zwembad en niet lang daarna verlaten ze het zwembad en het hotel. Nu het de verhuur van hotelkamers kan kosten, zal hij ze wel gevraagd hebben weg te gaan.

Het gezin installeert zich op hun kamer en lopen met heel wat tassen heen en weer. Wij ondertussen krijgen het schoteltje olijven aangevuld, zucht daar ga ik dan met mijn fatsoenlijk gedrag 🤨.

Ondertussen krijgen we een beetje trek en vragen of we hier ook kunnen eten. Daarop krijgen we een kaartje waar we geen wijs uit kunnen, dus we vragen om een tajine met kip. We laten ons verder verrassen.

Ondertussen is het gezin ook bij het terras gaan zitten een paar tafeltjes verder. Er komt een tweede man aangelopen, die naar hun tafeltje gaat. Dat blijkt later de manager of eigenaar van het hotel te zijn. Hij gaat bij hen zitten en ze drinken wat samen. En de man die ons de kamers liet zien en nu het eten brengt, heeft inmiddels meer op dan Marokaanse thee vermoeden we. Hij is erg spraakzaam. Als we het eten op hebben en nog wat te drinken bestellen, komt de man van het gezin naar ons toe en vraagt waar we vandaan komen. Hij spreekt wat Engels en is nieuwsgierig naar hoe we hier terecht zijn gekomen. We worden bij hem en zijn familie aan tafel uitgenodigd voor een spelletje kaart.

Danny gaat met hem kaarten, de twee mannen van het hotel schuiven ook aan en het bier begint rijkelijk te vloeien. De medewerker van het hotel, lijdt zeker geen dorst want ook hij lust 'm aardig.
Ik zit ondertussen met de vrouwen aan een ander tafeltje en met mijn beste Frans knoop ik een gesprek aan. Eén van de meiden spreekt ook een beetje Engels dus dat is fijn. Ik krijg nu te horen dat ze uit Casablanca komen en een paar daagjes weg zijn. Ze hebben geen school deze week. Het jongste meisje blijkt niet haar zusje te zijn, maar haar nichtje en alhoewel ze Engels krijgt op school durft ze het niet te spreken. Ik houd het daarom maar zo veel mogelijk op Frans en daar waar ik het niet weet vertaalt het oudste meisje mijn Engels naar het Marokkaaans. Zo begrijpen haar moeder en nichtje het ook.

Even later wordt er door de mannen gesproken over een wandeling morgenochtend. Wij moeten ook mee en die man van het hotel, die nu al aardig dronken aan het worden is, zal de gids zijn. Klinkt goed, dus we gaan graag mee. Morgenochtend om 9.30 uur zullen we vertrekken.

Inmiddels is het elf uur en dan worden er tajines op tafel gezet met brood en meer lekkere dingen. Wat is dit nou? Het gezin gaat nu pas eten en we moeten uiteraard mee eten, horen we als wij beleefd willen opstaan om weg te gaan. Dus dat wordt opnieuw eten voor ons.

Voor mij is dat een lastig verhaal, want ik kan natuurlijk niet met mijn rechterhand eten wat hier gebruikelijk is. Links is uit den boze. Ik houd de boot een beetje af maar nadat ze aandringen vertel ik waarom ik niet mee eet. De meiden vragen mij hoe het komt dat ik mijn rechterarm niet kan gebruiken en ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen. Ze zijn volgens mij nog het meest verbaasd dat ik wel gewoon werk en nog wel als directiesecretareese. Daar moeten ze toch even over nadenken. Er wordt voor een vork gezorgd en ik prik toch een hapje mee.

Tegen één uur nemen we afscheid en gaan eindelijk slapen. Morgen op tijd weer op als we een ochtendwandeling gaan doen.

Geschreven door Ellens.reizen