De dag begint goed, maar buiten snel de tanden poetsen en een eendewasje aan de wasbak, zit een lekkere douche er niet in. De waterpomp gaat enorm tekeer als we de kraan open draaien, dus eerst maar eens Cruise America bellen.

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want al hebben we een Amerikaanse simkaart, hier hebben we uiteraard geen bereik. We besluiten maar een eind te gaan rijden door het preserve en hopen op een gegeven moment een signaal op te vangen.
We gaan niet dezelfde weg terug als we gearriveerd zijn, natuurlijk niet, wij kiezen de andere kant en de afsfaltweg veranderd al snel in gravel. Niet te flauw rijden we gewoon door en zo hobbelen en bobbelen we door de natuur. Er wonen hier duidelijk mensen, want we zien her en der tekenen van bewoning en vee grazen.

We willen hierna nog naar het Joshua Tree NP, maar ook hier staan langs de kant van de weg Joshua Tree bomen. We stoppen een paar keer om naar de omgeving te kijken, maar hebben nog steeds geen ontvangst. We rijden daarom maar door tot we CA gesproken hebben, dan weten we waar we aan toe zijn en kunnen we onze plannen voortzetten. Op het asfalt aangekomen vlakbij Chase hebben we nog steeds geen bereik dus we rijden Noordelijk richting Chima, maar tot aan de interstate 15 hebben we geen bereik. Pas na bijna 60 km bij het Shell pompstation doet onze telefoon het.

Ik bel CA maar omdat het Memorial Day is kunnen ze niets voor ons doen vandaag. Alle garages zijn gesloten, maar als we morgen terugbellen dan regelen zij een garage bij ons in de buurt waar we naar toe kunnen. We geven aan dat we nu bij Mojave zijn, maar dat we vandaag naar Joshua Tree zullen rijden, in de omgeving van Twentynine Palms zullen veel meer winkels zijn en waarschijnlijk ook garages. Zij gaat iets regelen, en als wij haar morgen bellen dan vertelt ze ons waar we terecht kunnen.

Via Baker rijden we terug richting Mojave, maar we stoppen eerst om iets te eten. Het is inmiddels bijna lunchtijd en we zien een Grieks restaurant in Baker. We stoppen en gaan naar binnen, er is een terras bij het restaurant maar daar zit niemand. Niet zo gek ook, want het is vlak langs een drukke weg.

Binnen gekomen wil de zaak wel een soort van Griekse sfeer uitademen maar het is niet helemaal gelukt. Het is erg druk, maar we kunnen nog zitten en kiezen iets van de kaart. Het Grieks hier is niet te vergelijken met wat je in Nederland of Griekenland krijgt. Overal hangen foto's van de Griekse eigenaar aan de muur, maar volgens mij zijn hij en zijn gezin nog nooit in Griekenland geweest😉 .

Na het eten gaan we weer op pad, het is nog meer dan 200 km rijden naar Joshua Tree en we willen toch ook nog iets van Mojave zien. We rijden over de Kelbaker Road naar Amboy. Onderweg zien we van een afstandje de Cinder Cone Lava Beds maar we stoppen pas bij het treinstation in Kelso.

We gaan het oude treindepot binnen en zijn aangenaam verrast. We kijken overal rond en lezen vol belangstelling de verhaaltjes bij de foto's. We gaan bij de bar nog wat drinken. Leuk om te zien hoe ze de sfeer hier proberen vast te houden. Iemand die daar werkt vertelt voluit over de geschiedenis terwijl wij aan de bar zitten en na ruim een uur gaan we pas weg. Jammer dat we hier zo snel weg gaan, maar twee dagen zonder onze watertanks te kunnen gebruiken zien we niet zitten. En als we morgenochtend horen waar we naar de garage kunnen hopen we snel weer op onze eigen manier verder te reizen

Nog 160 km te gaan en we rijden verder door een zo goed als verlaten omgeving. We komen nog één bezinepomp tegen maar ook die is schreeuwend duur, we zijn blij dat we in Baker nog getankt hebben.

Pas in de omgeving Twentynine Palms zien we weer volk. Voor de reis hab ik al wat campings opgezocht in de omgeving mochten we niet meer terecht kunnen in Joshua Tree NP zelf en daar maken we nu dankbaar gebruiik van. We willen vanavond een reguliere camping zodat we kunnen douchen en afwassen etc. zonder afhankelijk te zijn van de kapotte waterpomp.

We rijden door Twentynine Palms naar Sunfair, daar zit een RV park dat mij het meest aanspreekt. We slaan af en rijden naar het Joshua Tree Lake RV park.
Lake is een groot woord, bij de camping hebben ze een visvijver aangelegd waar het wemelt van de eendjes. Het doet erg leuk aan, maar die beesten poepen enorm. Een oudere vrouw, helpt ons met de boeking en wijst ons het plekje waar we kunnen staan. Het is op twee andere kampeerders na helemaal uitgestorven, en omdat we maar één nacht blijven, staan we helemaal vooraan.

Wij kijken uit op mooie bloeiende azalea struiken. De camping is eigenlijk erg mooi aangelegd voor een RV park. We hebben het veel slechter gezien. Hier proberen ze het toch nog groen en natuurlijk te houden.
We gaan buiten zitten, de hond van de buren komt even kijken, maar wordt meteen teruggeroepen. Het lijkt een vrouw te zijn die hier semi-permanent woont. Ze krijgt bezoek van twee jongere meiden, maar die zijn na een uurtje al weer weg en we zien ook haar verder niet meer.

We willen graag douchen dus we vertrekken richting het badhuis. Prima gebouw, netjes schoon, maar de deurtjes zijn aan de lage kant. Nu heb ik dat probleem met mijn 1,90m wel vaker, maar ik ben toch blij dat ik hier alleen ben. Maar mij hoor je niet klagen, het water is lekker warm en geen miezerig straaltje.

Na het douchen gaan we eten en daarna doen we samen de afwas bij het washok. We zitten buiten, zien de zon ondergaan en horen helemaal niets. Ook heel bijzonder voor een RV park, want meestal zitten ze aan een doorgaande weg, de reden waarom we dat soort campings meestal mijden. Voor $30 full hook-up staan we hier prima.

Geschreven door Ellens.reizen