Vanmorgen stond er nog een ontbijtje klaar na het opstaan en daarna werden we uitgezwaaid door de aardige eigenaar. We rijden de weg van gisteren weer terug via de mooie Ourika Valley naar de hoofdweg over het Atlasgebergte. Bij Ait Ourir gaan we de N9 op naar het oosten. Op deze manier rijden we over de drukke Tizi n Tichka pas richting de woestijn.

Ook deze pas is mooi natuurlijk, maar helaas is het weer nog steeds druilerig en voor onze smaak is de weg iets te druk en breed. Veel verkeer m.n. vrachtwagens en de snelheid zit er hier wel in zodat je niet meer zo makkelijk kan stoppen langs de kant. Ook hier zien we meerdere mensen de bekende arganolie verkopen. Dat zien we op erg veel plaatsen tijdens onze vakantie.

We passeren Aït Ben-Haddou, een beroemde kasbah, maar die bezoeken we op de terugweg naar Marrakech over een week of wat. De Atlas filmstudio’s liggen op 6 km afstand voor Ouarzazate. Het gaat om een locatie die voor meerdere films gebruikt is als filmset en die je kunt bezoeken. Als we er naar toe rijden ziet het er treurig uit, het regent opnieuw en we besluiten door te rijden.

Als we de stad Ouarzazate binnen rijden zien we voor het eerst veel gewone winkeltjes, hotels en restaurantjes. Maar middenin de stad staat ook een indrukwekkend gebouw, de Taourirt kasbah. Het ziet eruit als een groot fort versierd met kantelen. Daar willen we meer van zien, dus we stoppen en kopen kaartjes om naar binnen te mogen.

Het is echt geweldig, zo knap hoe men hier bouwt. Echt heel indrukwekkend en er is bijna geen toerist te zien. Een gids geeft ons uitleg op de binnenplaats en dan mogen we het gebouw binnen. Van buiten zie je de mooie bewerkte lemen muren, maar binnen staan we helemaal versteld van de versieringen in sommige kamers. Het is een doolhof van kleine gangen en ruimtes.

Als we weer naar buiten komen gaan we op zoek naar een hotel. Op internet heb ik voorafgaand aan de reis al een aantal adresjes opgezocht en de meeste zien er luxe uit en zijn ook wat duurder. Misschien niet voor Europese begrippen maar wij willen graag voor een wat Marokkaansere prijs slapen 😉.

We rijden over een brug naar de andere kant van de rivier en het is een drukte van jewelste op de brug. Zo komen we uiteindelijk uit bij Hotel Zaghro op de andere oever van de stad. Dit hotel ziet er ook prima uit, we mogen eerst even naar de kamer kijken. De auto parkeren we voor de deur, er schijnt iemand op de auto's te passen. Ook hier spreken de medewerkers geen Engels, maar ik kan met Frans prima uit de voeten. Dat is wel een dingetje als je geen Frans spreekt.

Als we 's avonds vanuit het hotel weer naar de overkant rijden om daar een hapje te gaan eten in één van de vele restaurantjes, is het nog drukker. Er fietsen, rijden en lopen mensen, alles natuurlijk door elkaar. Het lijkt of iedereen 's avonds pas op gang komt en lekker naar buiten gaat.

We zitten niet veel later buiten op een terrasje en kijken onze ogen uit terwijl we eten. We zien auto's parkeren, gewoon stoppen midden op straat en andere auto's toeteren omdat ze er niet langs kunnen. Als de Marokkanen in hun auto zitten zijn ze minder geduldig en lijken ze ineens veel meer haast en minder tijd te hebben.

Terug in het hotel, best een aardig hotel voor de €18 die we betalen, gaan we nog even op het binnenplaatsje zitten met het zwembad en een mooie muurschildering. Eerlijk is eerlijk de hoteleigenaar heeft het hotel erg leuk aangekleed. Ook vandaag maken we het echter niet te laat.

Geschreven door Ellens.reizen