Inderdaad, ik kan wel haast zeggen loodzware etappe. Dat viel in begin nog best mee, eerste stuk over vlakke, wel vrij drukke weg. Daarna meer door boerenlandschap waar je verschil tussen arm en rijk goed kunt zien. Echter de bergen kwamen steeds dichterbij en daaraan ontkwam ik ook vandaag niet. Ondertussen had ik de Albanese grens bereikt en werd er weer gestempeld. Vanaf dat punt zou het omhoog gaan met dit keer gemiddeld ruim 6% stijging. Dat gaf het reisverslag aan, maar voor mijn gevoel was het veel meer. Wat ook niet meehielp was dat je de weg omhoog kon zien gaan en dat was nog een heel stuk. Leek wel of ik vandaag pap in de benen had, kwam maar niet in een ritme en ben denk ik wel 6 keer gestopt om even bij te komen. Daarna moet je weer op gang zien te komen. Er leek geen einde aan te komen, wel ongeveer 18 km alleen maar klimmen. Over dat stuk wel kleine 3 uur gedaan en toen eindelijk op het hoogste punt. Daar had ik wel een schitterend uitzicht dus het was niet voor niks geweest en een spectaculaire afdaling voor de boeg. Stond nog tentje met frisdrank en daar zeker gebruik van gemaakt. Afdaling was nog geen 10 minuten en vervolgens door mooi dal naar Tamarë. Hier koffie genomen en op zoek naar slaapplek. Bij dit café spraken ze geen Engels dus verder op zoek. Bij ander restaurant meer succes: hij even bellen en binnen 10 min stond eigenaar van guesthouse Arjani bij me die wel kamer had. Kan daar ook avondeten krijgen en ontbijt voor 22 euro. Voor dat geld laat ik me graag verrassen wat ik krijg. (Ik lust gelukkig bijna alles).
Vandaag toch nog 70 km gefietst, minder dan ik vooraf verwacht had maar dat klimmen werkte niet mee. Morgen nog weer omhoog, schijnbaar nog iets steiler😢. Ook dat gaan we weer meemaken.

Even voor degene die het niet weet: je kan op de foto klikken om die groter te bekijken.

Geschreven door Willy.op.de.fiets