Gisteravond dachten we: “Kom, laten we dat slapen eens zonder melatonine proberen”. De eerste twee uur ging dat goed, daarna beiden klaarwakker. Uiteindelijk toch maar weer een tabletje genomen, en binnen een kwartier onder zeil. Krachtig spul toch eigenlijk. Komende dagen wel wat gaan afbouwen.

Vandaag staat er een bezoek aan het Bangkok Art and Culture Centre (BACC) op het programma, met een fototentoonstelling van de Thaise prinses Maha Chakri Sirindhorn genaamd “Free at last” , en “Nurture Gaia” , wat een onderdeel is van de Bangkok Art Biennale 2024.

De foto’s gemaakt door de prinses zijn wat je mag verwachten van iemand in haar positie: van een zekere consistentie maar wel wat aan de brave kant. Haar Wikipediapagina is overigens interessant om te lezen, ook als het gaat om de relatie met haar oudere broer, de huidige koning (Vajiralongkorn AKA Rama X). Tja, als het om een koningshuis gaat ben ik altijd geïnteresseerd natuurlijk.

“Nurture Gaia” is veel interessanter om te bezoeken. We zien hier veel boeiender werk dan in 2016. Het is niet alleen afkomstig van Thaise kunstenaars natuurlijk, maar toch, het geeft blijk van een veel volwassener kunstklimaat dan toen. Al met al was het gehele bezoek de moeite meer dan waard. Deze tentoonstelling in het BACC was overigens maar één van de onderdelen van de Bangkok Art Biennale ; er zijn er veel meer. Wellicht dat we daar nog tijd voor en zin in hebben aan het einde van onze trip, als we terugkomen in Bangkok.

Omdat het om de hoek, en omdat het lunchtijd is, brengen we ook een bezoek aan het Jim Thompson House . Hier waren we vele keren eerder dus voor het museum doen we het niet meer, maar wél voor het geweldige restaurant dat erbij hoort. Het blijkt nog niets aan kwaliteit te hebben ingeboet. Voor wie meer wil weten over Jim’s mysterieuze verdwijning in 1967, lees deze Wikipediapagina

Geschreven door Nico-plat